ترجمه فارسی عنوان مقاله
سازماندهی مجدد سیستم های عصبی میانجی گری بصری محیطی در ناشنوایان: یک مطالعه تصویری نوری
عنوان انگلیسی
Reorganization of neural systems mediating peripheral visual selective attention in the deaf: An optical imaging study
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
158902 | 2017 | 48 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Hearing Research, Volume 343, January 2017, Pages 162-175
ترجمه کلمات کلیدی
ناشنوایی، سیگنال نوری مربوط به رویداد، تصویربرداری نوری، زمینه مفید دید توجه ویژهای، منطقه برادمن 22،
کلمات کلیدی انگلیسی
Deafness; Event-related optical signal; Optical imaging; Useful field of view; Visual attention; Brodmann area 22;
ترجمه چکیده
نظریه های پلاستیک مغز پیشنهاد می کنند که در غیاب ورودی از شیوه گرایی ترجیح داده شده، برخی از مناطق مغناطیسی تخصصی ممکن است هنگام پردازش اطلاعات از سایر روش ها استخدام شوند، که ممکن است باعث بهبود عملکرد شود. پیش از این، زمینه کار مفید زمینه برای نشان دادن این است که ناشنوایی اولیه تأثیر مثبتی بر محیط اطراف دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تغییرات عصبی مرتبط با پیشرفت های مربوط به ناشنوایی در عملکرد بصری انجام شده است. بر اساس یافته های قبلی، ما فرض کردیم که استخدام بخش های خلفی از منطقه برادمن 22، یک منطقه مغزی که اغلب با پردازش شنوایی همراه است، با توجه انتخابی محیطی، با استفاده از وظیفه مفید میدان دید، مرتبط می شود. ما گزارش داده از بزرگسالان شدید به عمیق ناشنوا و کنترل های شنوایی نرمال که انجام وظیفه مفید میدان دید را در حالی که فعالیت قشر با استفاده از سیگنال نوری مربوط به رویداد ثبت شد. عملکرد رفتاری، که در جلسه جداگانه به دست آمد، نشان داد که افراد ناشنوا دارای آستانه پایین (یعنی عملکرد بهتر) در زمینه کار مفید میدان دید هستند. داده های نوری مربوط به رویداد نشان می دهد که فعالیت بالاتری برای بزرگسالان ناشنوا نسبت به کنترل های شنوایی نرمال در طول کار در قسمت خلفی منطقه برادمن 22 در نیمکره راست نشان داده است. علاوه بر این، آستانه رفتاری به طور قابل توجهی با این فعالیت عصبی همبستگی دارد. این کار حمایت بیشتر از این فرضیه است که پلاستیک مورب در افراد ناشنوا در قشرهای شنوایی بالاتر مرتبه ظاهر می شود، در حالی که هیچ شواهدی مشابه برای مناطق شنوایی اولیه به دست نیامده است. همچنین این مطالعه تنها مطالعه عصبی در حال حاضر است که تغییرات مرتبط با ناشنوایان در لوب زمان واقعی را به عملکرد وظیفه بصری در خارج از محیط تصویربرداری مرتبط کرده است. سیگنال نوری مربوط به این رویداد یک روش ارزشمند برای مطالعه پلاستیکی متقابل در افراد ناشنوا است. ویژگی های غیر تهاجمی و نسبتا آرام از این تکنیک در تحقیقات با جمعیت بالینی مانند کودکان ناشنوا و بزرگسالانی که ایمپلنت های قاچاق یا شنوایی دریافت کرده اند، ابزار بالقوه بالایی دارند.