دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 60693
ترجمه فارسی عنوان مقاله

یک مسیر بالقوه برای عود ترس؟ ارزیابی محرک های محرمانه (اما نه پاسخ فیزیولوژیکی) مقاومت در برابر انقراض دستور می گیرد

عنوان انگلیسی
A potential pathway to the relapse of fear? Conditioned negative stimulus evaluation (but not physiological responding) resists instructed extinction
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
60693 2015 14 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Behaviour Research and Therapy, Volume 66, March 2015, Pages 18–31

ترجمه کلمات کلیدی
تهدید ترس، انقراض دستور داده شده، واکنش الکترودرمال، ترس وحشتناک یادگیری ارزشمند، ترس از عود
کلمات کلیدی انگلیسی
Fear conditioning; Instructed extinction; Electrodermal responding; Fear potentiated startle; Evaluative learning; Fear relapse
ترجمه چکیده
تکرار ترس پس از مداخله موفق، یک مشکل عمده در عمل بالینی است. با این حال، کمی در مورد چگونگی واسطه آن شناخته شده است. مطالعه حاضر به بررسی اثرات انقراض دستورالعمل و حذف الکترود شوک بر پاسخ الکترومغناطیسی (آزمایش 1)، ترس از تحریک پتانسیل (آزمایش 2) و اندازه گیری خودارزیابی مستمر تحریک محرک (آزمایشات 1 و 2) در انسان تهدید دیفرانسیل ترس انقراض و حذف الکترود شوک منجر به کاهش فوری تنگ شدن پدیده تفرقه شدید و واکنش الکترومغناطیسی دوم می شود، اما بر میزان تحریک محرک شرطی خود تاثیر نمی گذارد. یک نمونه جداگانه از شرکت کنندگان (آزمایشی 3) که با شرح مفصلی از سناریوهای تجربی ارائه شده بود، پیش بینی نتایج معکوس، کاهش ارزیابی محرک های مختلف و کاهش پاسخ فیزیولوژیکی دیفرانسیل را ارائه کرد، و این نشان می دهد که بعید است که نتایج کنونی بر ویژگی های تقاضا منعکس شوند. این نتایج نشان می دهد که ولنتاین منفی حاصل شده در هنگام تهدید ترس نسبت به مداخلات شناختی نسبت به شاخص های فیزیولوژیکی یادگیری ترس انسان کمتر حساس است و کاهش ولنتاین مستلزم آموزش گسترده ای است. پس از مداخله شناختی، تأخیر منفی پس از درمان موفق به ترس از عود می شود.

چکیده انگلیسی

Relapse of fear after successful intervention is a major problem in clinical practice. However, little is known about how it is mediated. The current study investigated the effects of instructed extinction and removal of the shock electrode on electrodermal responding (Experiment 1), fear potentiated startle (Experiment 2), and a continuous self-report measure of conditional stimulus valence (Experiments 1 and 2) in human differential fear conditioning. Instructed extinction and removal of the shock electrode resulted in the immediate reduction of differential fear potentiated startle and second interval electrodermal responding, but did not affect self-reported conditional stimulus valence. A separate sample of participants (Experiment 3) who were provided with a detailed description of the experimental scenario predicted the inverse outcome, reduced differential stimulus evaluations and continued differential physiological responding, rendering it unlikely that the current results reflect on demand characteristics. These results suggest that the negative valence acquired during fear conditioning is less sensitive to cognitive interventions than are the physiological indices of human fear learning and that valence reduction requires extended exposure training. Persisting negative valence after cognitive intervention may contribute to fear relapse after successful treatment.