ارتباط بین خلق و خو و علائم جسمی پسازایمان

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2 روش

3. نتایج

جدول 1. جمعیت شناسی پاسخ دهندگان (206 = n).

جدول 2. شیوع علائم فیزیکی

شکل ۱. احتمال غربالگری مثبت برای افسردگی ممکن با امتیاز PSI.

4. بحث

هدف : افسردگی پسازایمانی ممکن است با سطوح بالاتر از درد پس از زایمان مرتبط باشد، اما ارتباط با ناراحتی به طور کلی مشخص نیست. ما تلاش کردیم که ارتباط بین اختلالات روحی پس از زایمان و علائم فیزیکی اندازه‌گیری شده در زمان مواجهه روتین پسازایمان را توضیح دهیم. روش‌ها : ما یک اندازه‌گیری نوین از علایم پسازایمانی را طراحی کردیم، فهرست علائم پسازایمان ( PSI )، تا مقایسه با نمرات روحی پسازایمانی را ممکن سازیم. از زنانی که برای بازدید پسازایمانی روتین حاضر شدند، خواسته شد تا یک پرسشنامه کوتاه در مورد زایمانشان، ۲۰ مورد PSI و مقیاس افسردگی پساتولدی ادینبورگ (EPDS ) را تکمیل کنند. نمرات افسردگی با نمرات فهرست علائم و داده‌های دموگرافیک مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج : دویست و شش زن پاسخ دادند که 77% آنها زایمان واژنی داشتند. رایج‌ترین علایم فیزیکی تجربه شده در یک مرتبه آزار دهنده، کوفتگی ( ۳۵.۳ درصد )، درد کمر / کفل ( ۲۲.۴ % ) و سردرد ( ۱۳.۲ % ) هستند. بیست و نه زن ( ۱۴.۳ % ) امتیاز EPDS ۱۰ یا بیشتر و در نتیجه غربالگری مثبت برای افسردگی احتمالی داشتند. زنان غربالگری مثبت به طور قابل‌توجهی در مجموع امتیازات PSI بالاتری نسبت به زنانی داشتند که غربالگری مثبت نداشند ( ۲۰.۲ در برابر ۱۲.۲، p < ۰.۰۰۱ ). پس از تنظیم تاریخچه افسردگی و سن، احتمال غربالگری مثبت برای افسردگی در زنان با امتیازات PSI بالاتر از 10 در مقایسه با زنانی بود که امتیازات کمتری داشتند ۶ / ۳ برابر بیشتر بود.[95% CI: (1.1, 11.4); p = 0.03] نتیجه‌گیری : داده‌ها نشان می‌دهند که سطح بالایی از شناسایی علائم جسمانی که با امتیاز PSI بالاتر از ۱۰ در شش هفته پس از زایمان اندازه‌گیری می‌شود، با افزایش احتمال غربالگری مثبت برای افسردگی بعد از زایمان مرتبط است.

هدف : افسردگی پسازایمانی ممکن است با سطوح بالاتر از درد پس از زایمان مرتبط باشد، اما ارتباط با ناراحتی به طور کلی مشخص نیست. ما تلاش کردیم که ارتباط بین اختلالات روحی پس از زایمان و علائم فیزیکی اندازه‌گیری شده در زمان مواجهه روتین پسازایمان را توضیح دهیم. روش‌ها : ما یک اندازه‌گیری نوین از علایم پسازایمانی را طراحی کردیم، فهرست علائم پسازایمان ( PSI )، تا مقایسه با نمرات روحی پسازایمانی را ممکن سازیم. از زنانی که برای بازدید پسازایمانی روتین حاضر شدند، خواسته شد تا یک پرسشنامه کوتاه در مورد زایمانشان، ۲۰ مورد PSI و مقیاس افسردگی پساتولدی ادینبورگ (EPDS ) را تکمیل کنند. نمرات افسردگی با نمرات فهرست علائم و داده‌های دموگرافیک مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج : دویست و شش زن پاسخ دادند که 77% آنها زایمان واژنی داشتند. رایج‌ترین علایم فیزیکی تجربه شده در یک مرتبه آزار دهنده، کوفتگی ( ۳۵.۳ درصد )، درد کمر / کفل ( ۲۲.۴ % ) و سردرد ( ۱۳.۲ % ) هستند. بیست و نه زن ( ۱۴.۳ % ) امتیاز EPDS ۱۰ یا بیشتر و در نتیجه غربالگری مثبت برای افسردگی احتمالی داشتند. زنان غربالگری مثبت به طور قابل‌توجهی در مجموع امتیازات PSI بالاتری نسبت به زنانی داشتند که غربالگری مثبت نداشند ( ۲۰.۲ در برابر ۱۲.۲، p < ۰.۰۰۱ ). پس از تنظیم تاریخچه افسردگی و سن، احتمال غربالگری مثبت برای افسردگی در زنان با امتیازات PSI بالاتر از 10 در مقایسه با زنانی بود که امتیازات کمتری داشتند ۶ / ۳ برابر بیشتر بود.[95% CI: (1.1, 11.4); p = 0.03] نتیجه‌گیری : داده‌ها نشان می‌دهند که سطح بالایی از شناسایی علائم جسمانی که با امتیاز PSI بالاتر از ۱۰ در شش هفته پس از زایمان اندازه‌گیری می‌شود، با افزایش احتمال غربالگری مثبت برای افسردگی بعد از زایمان مرتبط است.