ارزیابی تاثیر پایداری خط ‌مشی‌های حمل و نقل: مطالعه موردی در شهر بنگلور

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2.مرور منابع

3.روش‌شناسی

3.1تعیین شاخص پایداری ترکیبی 

جدول 1: خلاصه مطالعات گذشته

جدول 2: شاخص‌های پایدار برای ارزیابی 

3.2تحلیل انتخاب حالت

جدول 3: مقیاس مقایسه ساتی

3.3. فرایند سلسله‌مراتب تحلیلی 

4.مطالعه موردی بنگلور

4.1مدل انتخاب

جدول 4: وزن جهانی شاخص های زیست محیطی.

جدول 5: وزن جهانی شاخص های اجتماعی.

جدول 6: وزن جهانی شاخص های اقتصادی

جدول 7: مدل MNL

4.2تعیین هزینه تراکم

4.3تعیین شاخص پایداری ترکیبی 

جدول 8: زیان مالی حاصل از تراکم در هر نوع وسیله نقلیه

جدول 9: هزینه تراکم حاصل از هر نوع وسیله نقلیه

جدول 10: مقادیر احتمال قبل و بعد از مطرح کردن قیمت‌گذاری تراکم

جدول 11: کل سفر پیموده در پیوندهای داخل CBD قبل و بعد از مطرح کردن قیمت‌گذاری تراکم

4.3.1. قدار شاخص‌ها قبل از مطرح کردن قیمت‌گذاری تراکم

4.3.1.1 مدول محیط 

4.3.1.1.1 آلودگی هوا

4.3.1.1.2 مصرف منابع طبیعی

جدول 12: ضریب آلاینده

جدول 13: عوامل انتشار در حالت‌های جریان عادی

جدول 14: عوامل آلاینده در حالت‌های حداکثر جریان

4.3.1.2 مدول اجتماعی

4.3.1.2.1 رفت و آمد

4.3.1.3 مدول (ماژول) اقتصادی 

4.3.1.3.1 هزینه

4.3.2. مقدار شاخص‌ها بعد از مطرح کردن قیمت‌گذاری تراکم

4.3.3 شاخص پایداری ترکیبی (CSI)

جدول 15: کیلومتر (کارکرد) حالت‌های مختلف

جدول 16: مقادیر شاخص‌ها قبل از مطرح‌ کردن قیمت‌گذاری تراکم

جدول 17: مقادیر شاخص‌ها بعد از مطرح کردن قیمت‌گذاری تراکم 

5.خلاصه و نتیجه‌گیری

در بخش اول مطالعه جاری، مدلی برای ارزیابی تاثیر خط‌مشی‌ها و پروژه‌های حمل و نقل مختلف مبتنی بر تغییرات در سه پایه پایداری پیشنهاد شده است- محیطی، اقتصادی و اجتماعی. روش‌شناسی از تعیین شاخص‌های مختلف پایه‌های پایداری و در نتیجه شاخص پایداری ترکیبی (CSI) قبل و بعد از مطرح کردن خط مشی حمل و نقل تشکیل شده است. شاخص‌ها شامل شاخص‌های آلودگی هوا، شاخص‌های مصرف منابع طبیعی، شاخص‌های سلامت، شاخص‌های دسترس‌پذیری، شاخص‌های رفت و آمد به کار و شاخص‌های هزینه می‌شوند. CSI از مجموع همه این شاخص‌ها بعد از سنجش آنها با استفاده از فرایند سلسله‌مراتب تحلیلی (AHP) به دست می‌آید. ارزش شاخص در سناریوی خط‌مشی حمل و نقل با استفاده از تغییر حالت به دست آمده از مدل انتخاب حالت همراه با متغییر خط‌مشی کسب می‌شود. بخش دوم از مطالعه موردی شهر بنگلور تشکیل شده است که در آن تاثیر پایداری حاصل از مطرح کردن قیمت‌گذاری تراکم در CBD در ساعات اوج مصرف آزمون شده است. در این مطالعه از مدل انتخاب به وجود آمده از داده‌های ارجحیت مشهود استفاده شده است. مدل انتخاب به ترتیب کاهش 14.11% و 2.4% را در کل مسافت سفر با اتومبیل و سفر با موتورسیکلت بعد از بیان هزینه‌های تراکم برآورد کرده است. هم‌چنین، افزایش 1.7% در CSI به علت قیمت‌گذاری تراکم وجود داشت.

سیستم حمل و نقل و شکل شهری تاثیر زیادی بر روش مسافرت مردم دارد. با رشد سریع اقتصادها و جمعیت، که معمولا در کشورهای در حال توسعه مشاهده می‌شود، روند گسترش پراکندگی شهری و تحرک خودرویی افزایش می‌یابد. این مورد بر سطح و شکل الگوی تقاضای حمل و نقل تاثیر مستقیم دارد. در فقدان اجرای مقیاس‌های خط‌مشی درست مانند هزینه‌های پارکینگ، هزینه‌های تراکم، اصلاح کرایه‌ها، پیاده‌گستری و موارد دیگر، منجر به افزایش هزینه اضافی در زیرساخت حمل و نقل و عملیات آن می‌شود و در حین حال، مسایل محیطی، اقتصادی و اجتماعی زیادی را ایجاد می‌کند. در هند، وزارت توسعه شهری (2013) مشاوره‌ای را برای ارکان‌های محلی شهری شهرهای مختلف هندی برای مطرح کردن هزینه تراکم در بخش‌های کسب و کار مرکزی شهرها منتشر کرد. هزینه تراکم مقیاسی برای کاهش تراکم با تعیین ورودیه‌ای برای وسایل نقلیه موتوری (اتومبیل‌ها و دوچرخه‌ها) که وارد مناطق پرازدحام (بخش‌های کسل و کار مرکزی) شهرها می‌شود. هدف این هزینه کاهش حجم وسایل نقلیه موتور‌ی سنگین در مناطق مرکزی شهرها و در حین‌حال تولید بودجه برای توسعه زیرساخت حمل و نقل است. سیستم‌های حمل و نقل پایدار سیستم‌هایی هستند که هدف آن‌ها کاهش آلاینده‌ها، مصرف سوخت فسیلی و مصرف اراضی طبیعی و در حین حال ارایه دسترسی آسان برای مردم است. در اینجا، بر کاهش نقش اتومبیل‌های شخصی به عنوان شکل اصلی حمل و نقل و تغییر سفر (رفت و آمد) به سایر موارد پایدار مانند حمل و نقل عمومی، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی تاکید زیادی شده است. پایداری هر نوع سیستم را می‌توان با توجه به جامعه، اقتصاد و محیط، که سه پایه پایداری هستند، ارزیابی کرد. برای توسعه پایدار جامع ضروری است که این سه پایه را با شاخص‌های بالقوه‌ای کنترل کرد که نشان‌دهنده تغییرات در رفتار سفر رفت و آمد‌کنندگان هستند. در این مطالعه، مدلی برای تعیین پایداری با توجه به شاخص پایداری ترکیبی (CSI) ایجاد شده است که شاخص‌های سه پایه پایداری را به شکل سریع و قابل درک به دست می‌آورد و می‌توان آن را برای ارزیابی پروژه‌ها و خط‌مشی‌های حمل و نقل مختلف به کار برد. بعدا، مطالعه‌ای موردی با استفاده از روش‌شناسی پیشنهادی برای آزمون تاثیر هزینه تراکم در شهر بنگلور انجام شد. این کار با استفاده از مدل پایداری پیشنهادی برای یافتن شاخص پایداری ترکیبی (CSI) قبل و بعد از مطرح کردن هزینه تراکم انجام می‌گیرد. بنگلور با مسایل تحرک ناکافی و کاهش سطوح عملکرد در بخش حمل و نقل شهری با سرعت ساعات اوج 13.2 کیلومتر/ساعت(km/h) مواجه است (طرح حمل و نقل ترافیک جامع بنگلور، 2007).