شدت حمل و نقل، شهرنشینی، رشد اقتصادی و تولید CO2 در کشورهای گروه 20

چکیده

کلمات کلیدی

1- مقدمه

شکل 1: چرخه بازخورد رشد اقتصادی به فعالیت حمل و نقل

شکل 2: چارچوب مفهومی الگوی علی ممکن بین شدت حمل و نقل، میزان شهرنشینی، تولید CO2 و رشد اقتصادی

2- تحقیق در منابع

1-2- علیت بین فعالیت حمل و نقل و رشد اقتصادی

2-2- علیت بین تولید CO2 و رشد اقتصادی

3-2- علیت بین شهرنشینی و رشد اقتصادی

3- متغیرها، ساختار داده و نمونه گیری

جدول 1: خلاصه مطالعات انجام شده برروی رابطه علی بین شدت حمل و نقل و رشد اقتصادی، تولید CO2 و رشد اقتصادی و بین شهرنشینی و رشد اقتصادی. 

جدول 2: تعریف متغیرها

جدول 3: آمار توصیفی متغیرها

4- مدل تجربی

1-4- آزمون ریشه واحد پانلی

شکل 3 : مدل پیشنهادی برای فرضیه

2-4- آزمون هم جمعی پانلی

جدول 5: فرضیه های آزمون شده در این مطالعه

3-4- تست علیت گرانجر پانلی

جدول 6: نتایج تست های ریشه واحد پانلی و همجمعی پانلی

جدول 7: نتایج تست علیت گرانجر

جدول 8: خلاصه نتایج علیت گرانجر کوتاه مدت بین شدت حمل و نقل، رشد اقتصادی، تولید CO2 و درجه شهرنشینی.

5- نتایج

1-5- نتایج با توجه به خواص سری های زمانی داده

شکل 4: نتایج علیت گرانجر پانلی کوتاه مدت برای کشورهای درحال توسعه گروه 20

2-5- نتایج با توجه به همجمعی و علیت گرانجر

شکل 5: نتایج علیت گرانجر پانلی کوتاه مدت برای کشورهای توسعه یافته گروه 20

1-2-5- نتایج علیت گرانجر طولانی مدت

2-2-5- نتایج علیت گرانجر کوتاه مدت

1-2-2-5- نمونه 1: گروه کشورهای درحال توسعه گروه 20

2-2-2-5- نمونه 2: گروه کشورهای توسعه یافته گروه 20

3-2-2-5- کشورهای گروه 20

شکل 6: نتایج علیت گرانجر پانلی کوتاه مدت برای تمام کشورهای گروه 20

3-5- نتایج عملکردهای پاسخ انگیزشی عمومی

شکل 7: A: عملکردهای انگیزشی عمومی شده برای PGDP, TRAN_F, CO2E و URBN در گروه کشورهای درحال توسعه گروه 20. B: عملکردهای انگیزشی عمومی شده برای PGDP, TRAN_P, CO2E و URBN در گروه کشورهای درحال توسعه گروه 20.

شکل 8: A: عملکردهای انگیزشی عمومی شده برای PGDP, TRAN_F, CO2E و URBN در گروه کشورهای توسعه یافته گروه 20. B: عملکردهای انگیزشی عمومی شده برای PGDP, TRAN_P, CO2E و URBN در گروه کشورهای توسعه یافته گروه 20.

6- نتیجه گیری و خط مشی مفاهیم

این مقاله ارتباط بین شدت حمل و نقل، گسترش شهرنشینی، تولید CO2 و رشد اقتصادی را بررسی می کند. ما از دو مقدار شدت حمل و نقل نرخ های سرانه استفاده از تسهیلات حمل و نقل هوایی مسافر و نرخ های سرانه استفاده از تسهیلات حمل و نقل هوایی بار استفاده می کنیم. با مطالعه کشورهای گروه 20 در بازه زمانی 2012-1961 و به کار بردن مدل اتورگرسیو برداری پانلی برای کشف علیت گرانجر، شبکه ای از روابط علی بین این چهار متغیر در کوتاه مدت را پیدا کردیم. همچنین متوجه شدیم که رشد اقتصادی با مسیر موازنه طولانی مدت خود در واکنش به تغییرات در دیگر متغیرها همگرا است. نتیجه گیری بنیانی ما این است که شدت حمل مسافر باید در کشورهای درحال توسعه گروه 20 در راستای حرکت رو به جلوی رشد اقتصادی افزایش یابد.

تاسیسات حمل و نقل یکی از مهمترین زیرساخت های حیاتی برای جهان هستند. ساخت و استفاده از آن همیاری قابل توجهی در رشد اقتصادی و به تبع آن دستیابی به دیگر اهداف ملی و توسعه اقتصادی اجتماعی دارد. تاسیسات حمل و نقل می توانند هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم در توسعه اقتصادی مشارکت داشته باشد، این کار در سه مسیر مختلف انجام می شود: افزایش تولید کل بخش های تولیدی، ارتقای تسری فناورانه در اقتصادها و افزایش سوددهی کسب و کارهایی که توسط حمل و نقل با یکدیگر متصل هستند، چه با افزایش حوزه فروش آن ها و یا با کاهش هزینه های تولید و حمل و نقل محصول. این تحقیق برروی شدت حمل و نقل تمرکز دارد که دربردارنده حد استفاده از هر تاسیسات حمل و نقل و ارتباطات اقتصادی، شهری و محیطی آن و نتایج شدت حمل و نقل است. حمل و نقل خصوصا از زمان کارهای بدوی اشاور و ایسنر موضوع تحلیل دانشگاهی با جزئیات بوده است. سوالات اصلی باقی مانده اند مثل آیا شدت حمل و نقل رشد اقتصادی را افزایش می دهد، آیا رشد اقتصادی شدت حمل و نقل را افزایش می دهد، آیا همدیگر را قوی می کنند و آیا با هم بر دیگر متغیرهای مربوط تاثیر می گذارند. این مقاله پیوندهای بین شدت حمل و نقل و رشد اقتصادی را با در نظر گرفتن دو شاخص ابراقتصادی که باهم عمل می کنند یعنی حدود شهرنشینی و تولید CO2 روشن می کند. اگرچه رابطه علی بین رشد اقتصادی و فعالیت حمل و نقل قبلا مطالعه شده است، هم بخشی اصلی این مقاله مطالعه این رابطه همراه با درجه شهرنشینی و تولید CO2 است. بنابراین ما رابطه های علی در بین تمام متغیرهای شناخته شده را بررسی می کنیم. مورد توسعه حمل و نقل در جهت غنی سازی رشد اقتصادی بلند مدت در تعداد زیادی از مقالات که از مقادیر مختلف فعالیت حمل و نقل استفاده کرده اند مطرح شده است. در همین زمان برخی محققین پیوندهایی بین میزان شهرنشینی یا تولید CO2 و توسعه حمل و نقل یا رشد اقتصادی را پیشنهاد داده اند. از نظر منطقی شدت حمل و نقل می تواند هم از نظر مستقیم (با استفاده از کانال های تولیدی) و هم از نظر غیرمستقیم (با تاثیر بر شهرنشینی و تولید CO2) بر رشد اقتصادی تاثیر گذار باشد. هرچند تحقیقات قبلی برروی رابطه حمل و نقل و رشد، شهرنشینی و تولید CO2 را مورد توجه قرار نداده اند. شکل 2 نشان دهنده چارچوب مفهومی روابط بین شدت حمل و نقل، شهرنشینی، تولید CO2 و رشد اقتصادی است. دو مشخصه بدیع دیگر این مطالعه این است که: ما گروهی از کشورها را مورد توجه قرار دادیم که نسبتا در مطالعات قبلی در این محدوده مورد غفلت واقع شده اند و به آن ها کشورهای گروه 20 می گویند، ما از آزمون های هم جمعی پانلی و علیت گرانجر برای نمایان کردن روابط علی جذاب و وابسته در بین متغیرهای منحصر به فرد منتج شده از استفاده ما از فنون اقتصادسنجی که به صورت معمول در این منابع به کار برده نشده است استفاده کرده ایم. توازن این مقاله به شکل زیر انجام شده است. بخش 2 تحقیق در منابع است. در بخش 3 متغیرها، ساختار داده و نمونه برداری توصیف می شوند. بخش 4 راهبرد تخمین را ترسیم می کند. بخش 5 نتایج را معرفی می کند. در بخش نهایی با برخی مفاهیم سیاسی نتیجه گیری انجام می شود.