مقتضیات کیفیت امنیت، فضا و ساختار در زمان بندی ساخت و ساز

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه  

2.معضل کیفیت برنامه ریزی 

3. امنیت، فضا و ساختار: قانون 3"S" برای زمان بندی ساخت و ساز

 3.1)  کاربرد نمونه

جدول 1. لیست فعالیت پروژه های نمونه.

شکل1. برنامه زمانبندی پروژه نمونه قبل از تجزیه و تحلیل3 "S": (الف) برنامه CPM؛ (ب) برنامه خط جریان.

شکل. 2. پروژه نمونه پس از تجزیه و تحلیل 3 "S"و تصحیح: برنامه CPM

شکل. 3. پروژه نمونه پس از تجزیه و تحلیل 3 "S"و تصحیح: برنامه خط جریان

4. ارزیابی سلامت زمان بندی و قانون 3 "S"

جدول 2. شاخص سلامت زمان بندی

جدول 3: شاخص های سلامت زمان بندی

5.نتیجه گیری

ارزیابی کیفیت زمان بندیِ پروژه یِ ساخت و ساز می تواند برای ذینفعان پروژه، کاری چالش برانگیز باشد. کارهای پژوهشی کمی به کیفیت زمان بندی پرداخته اند اما، زمان بندیِ خوب پروژه را می تواند به عنوان عوامل اصلی مؤفقیت پروژه تلقی کرد. توسعه ی ارزیابی کیفیت زمان بندیِ ساخت و سازِ قابل اتکا و سهل الانجام، کار چالش برانگیزی به نظر می رسد. از آنجا که ارزیابی برنامه ی زمانیِ سلامت یک پروژه ی ساخت و ساز بایستی به شدت مربوط به مقتضیات آن باشد، این ارزیابی از قانون 3"S" به عنوان نقطه ی آغاز و چارچوبی برای به دست آوردن درک بهتر کیفیت برنامه های زمانی ساخت و ساز، استفاده می کند. 3 "S" همان امنیت (Safety)، فضا (Space)، و ساختار (Structure) است، به این معنا که فرآیند برنامه ریزی شده باید محیط کاریِ امنی برای کارگران ساخت و ساز، فضای کافی برای انجام فعالیت های ساخت و ساز، و توالی مورد نیاز عملیات ساخت و ساز و فازهای پروژه فراهم کند. هدف از این تحقیق، انجام متد ارزیابی کیفیت زمان بندی است که قانون فرآیند ساخت و ساز 3"S" را در نظر می گیرد. مقتضیات این قانون را می توان به طرز مؤفقیت آمیز در متد ارزیابی برنامه ی زمانیِ سلامت گنجاند، اما برای تسهیل آن، اجرای آن ها و کنترل جریان خط نمودار مورد نیاز است؛ از اینرو، ابزار برنامه ریزی به مقتضیات جدیدی برای کنترل کیفیت برنامه ی زمانیِ ساخت و ساز بدل می شود.

برنامه ریزی ساخت و ساز، زمان بندی و کنترل، کارهای اساسی مدیران پروژه ی ساخت و ساز می باشند. یک برنامه ی زمانی کیفی ساخت و ساز، مؤفقیت پروژه را تضمین نمی کند منتها می تواند مسیر خوبی رو به جلو باشد. یک برنامه ی زمانی دقیق پروژه، هزینه و داده های فنی را برای اثر نهادن به تصمیمات و فعالیت های مدیریت پروژه ادغام می کند. مطالعات متعددی تأثیر برنامه ریزی مناسب را بر نتایج احتمالی پروژه ی ساخت و ساز نشان داد، و استانداردهایی برای عمل برنامه ریزی خوب دنبال شدند. درک سازمان از مواد مختلف، معاملات، و پیمان کاران فرعی در فرآیندهای پروژه، توانایی است که تنها بعد از سال ها مطالعه و تجربه به دست می آید. بنابراین، ابزاری برای درک کیفیت برنامه ی زمانی در خلال فرآیند برنامه ریزی و هدایت زمان بند برای توسعه ی محصول نهایی، یا انجام یک کنترل کیفیت، می تواند ابزاری ارزشمند برای بهبود عملکرد پروژه باشد. هدف از این مقاله، ارزیابیِ کیفیتِ برنامه ی زمانیِ ساخت و ساز از طریق تعاریف مورد نیاز کیفیت فرآیند-محور (process-oriented) است. اگرچه مجموعه ای از مقتضیات کیفی برنامه ی زمانی پروژه را می توان به آسانی با استفاده از بررسی ادبیات و برنامه ریزی استانداردها تعریف کرد، طرز کارِ ارزیابی کیفیت برنامه ی زمانی ساخت و سازِ قابل اتکا و سهل الانجام کاری چالش برانگیز به نظر می رسد. در تحقیق قبلی که توسط نویسندگان انجام شد، مجموعه ای از هفتاد و پنج مقتضیات کیفیت برنامه ریزی تعریف شد و طرز کار ارزیابی کیفیت برنامه ی زمانیِ ساخت و ساز توسعه داده شد. این تحقیق شامل طبقه بندی مقتضیات برنامه ریزی در پنج گروه است که به صورت شاخص های بهداشت: مقتضیات عمومی، روند ساخت و ساز، مکانیک برنامه، هزینه و منابع، و کنترل روند نامیده شدند. باور بر این است که مقتضیات روند ساخت و ساز، در طرز کارِ ارزیابیِ کیفیت نقشی اصلی ایفا می کند و به همین خاطر بایستی مشخص شوند. در مورد آماده سازی دقیق برنامه زمانیِ پروژه از منظر فرآیند ساخت و ساز، قانون مشهور تجربی برای برنامه ی ساخت و ساز، قانون 3 "S" می باشد. این سه S همان ایمنی (safety)، فضا (space)، و ساختار (structure) هستند، به این معنی که فرآیند برنامه ریزی شده باید محیط کاریِ امنی برای کارگران ساخت و ساز، فضای کافی برای انجام فعالیت های ساخت و ساز، و توالی مورد نیاز عملیات ساخت و ساز و فازهای پروژه فراهم کند. این مقتضیات برای تأثیر برنامه ی زمانی حائز اهمیت بسیار بالایی هستند. هدف از کار تحقیقاتی حاضر، اجرای یک متد ارزیابی برنامه ی سلامت است که قانون 3 "S" را در مورد فرآیند ساخت و ساز در نظر می گیرد. این مطالعه به اجرای مناسب این قانون، بدون بررسی عمیق ویژگی های مربوط به کیفیت برنامه ی زمانی دیگر، در فرآیند برنامه ریزی محدود می شود. به واقع، بسیاری از ویژگی های برنامه بایستی به منظور دست یابی به سطح کیفی خوب، چک شوند و قانون 3 "S" نباید بدون مقتضیات کیفی دیگر در نظر گرفته شود. هدف فرعی دیگر این مقاله، ادغام قانون 3 "S" – مقتضیات مربوط در چارچوب پنج شاخص ارزیابی برنامه ی سلامت است که پیش تر تعریف شد. این کار تحقیقاتی در ابتدا، معضل کیفی برنامه را تجزیه و تحلیل می کند، سپس قانون 3 "S" برای برنامه ی زمانی ساخت و ساز در رابطه به کار کالاهان، کوآکنبوش، و رویینگش (1992) را که برای نخستین بار قانون 3 "S" رویکرد برنامه ریزی را تعریف کردند، بررسی می کند. همچنین این کار تحقیقاتی به آثار اصلی کنلی و سپانن (2010) در مورد نظام مدیریتی مربوط به مکان برای ساخت و ساز، و آثار آکینچی، قیشر، لویت و کارلسون (2002) که تعرضات زمان – فضا را در فرآیندهای ساخت و ساز بررسی می کنند، می پردازد. متد تخقیق بر مبنای استدلال قیاسی است. این مطالعه از تعریف تعارضات زمان – فضا شروع می شود و، از طریق تجزیه و تحلیل جزیی برنامه ی زمانی پروژه ی نمونه، به دنبال فراهم کردن شواهدی از اهمیت قانون 3 "S" برای کیفیت برنامه ریزی است. سپس مقتضیات این قانون در متد ارزیابی برنامه ی سلامت عام، ادغام می شود. داده های پروژه ی نمونه از مطالعه ی موردی ساده (simple case-study) از پروژه ی نوسازی ساختمان مشتق می شود.