مدل فازی برنامه ریزی هدف (آرمان) برای حل مسایل برنامه ریزی تولید انبوه تحت شرایط عدم قطعیت: مورد مطالعاتی در کارخانه شکرسازی برزیل

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. برنامه ریزی فازی هدف 

3. روش تحقیق 

4. توصیف مسئله و مدل سازی آن 

4.1 تشريح مسئله

4.2 مدل سازی مسئله 

جدول 1: مقایسه بین برنامه ریزی کارخانه شکر و اتانول در برزیل (BSEMC) برای فصل 2010/2011 و نتایج بدست آمده از مدل FGP-APPSM

جدول 2: نتایج برای آرمان های فازی

5. نتایج کاربرد مدل FGP در یک مورد واقعی 

6. نتایج و جهت گیری هایی برای پژوهش های آتی 

هدف این مقاله ارائه یک مدل برنامه ریزی هدف (FGP) برای مسئله برنامه ریزی تولید انبوه می باشد. برای انجام چنین کاری، نرم افزاری کاربردی در کارخانه اتانول و شکر برزیل ساخته شد. مدل FGP فرآیند تولید گستردۀ شکر، اتانول، شیره قند و مشتقات را ترسیم می کند و عدم قطعیت های درگیر در تولید شکر و اتانول را در نظر می گیرد. اینطور در نظر گرفته شد تا تصمیمات مرتبط با فازهای کشاورزی و لجستیکی (پشتیبانی) در افق برنامه ریزی هفتگی تا کل فصل برداشت و دورهای بین دو برداشت در نظر گرفته شوند. این تحقیق نتایج جالبی را درباره تصمیم هایی در مراحل کشاورزی قطع کردن، بارگیری و حمل و نقل برای تامین کننده نیشکر و بخصوص در تصمیم هایی مربوط به آسیاب نمودن فراهم آورده که انتخاب فرآیند محصولش شامل انبارداری و توزیع لجستیک می باشد.

کارخانه اتانول و شکر در برزیل به تازگی با تغییر سازمانی عمده ای روبرو بوده است و مدیریت صنعت بواسطه اهمیت بین المللی محصولاتشان بخصوص اتانول و برق در حال تغییر است. تحول کاشت نیشکر در برزیل: افزایشی در برداشت خرمن 2010 در مقایسه با سال گذشته ذکر شد، منطقه ای در جنوب مرکزی که مسئول بیش از 80% تولید ملی برزیل بود. متاسفانه مدل های کمّی و روش های بهینه سازی کمی می توانند در برنامه ریزی کارهای صنعتی کارخانه اتانول و شکر بکار روند. بعلاوه جمال نیا و سوخاکیئان اشاره کردند که تکنیک های برنامه ریزی ریاضیاتی سنتی برای حل مسائل برنامه ریزی تولید انبوه در دنیای واقعی مناسب نیستند. اوزکان و توکلو اینطور اظهار نظر کردند که برنامه ریزی هدف (GP) شاخه مفیدی از تصمیم گیری چند معیاره (MCDM)، احتمالا قدیمی ترین و پرکاربردترین تکنیک MCDM برای حل مسایل چندهدفه است. کابالرو و همکاران نیز اظهار نظر کردند که GP به طور موفقیت آمیزی در محیط های متفاوت بسیاری بکار رفته است. همانطور که توسط وانگ و لیانگ بحث شد مسایل دنیای واقعی مرتبط با برنامه ریزی تولید انبوه معمولا به درستی تعریف نمی شوند، یعنی با بیش از یک هدف مهم (و سرانجام متناقض) تعریف می شوند. وانگهی تصمیم گیران به طور کلی قادرند تا ارزش های هدف (حداقل ها) را برای بهینه سازی اهداف، برای ضرایب در توابع هدف و برای محدودیت ها مشخص نمایند. همین مطلب برای ضرایب و محدودیت های سمت راست رخ می دهد. در حقیقت طبق گفتۀ چانگ، سطوح آرزوی غیردقیقی (حداقل ها، آرمان ها) ممکن است برای اهداف کسب و کار موجود باشند، یک موقعیت نمونه ای در کشت و صنعت نیشکر جاییکه عدم قطعیت-های بسیاری مثل بازارهای کالا، کیفیت مواد خام، و نتایج فرآیندهای تولید برای فرآیند برنامه ریزی آنها در ذات مسئله وجود دارد. از اینرو، همه اینها عنوان می کنند که منطق فازی و GP ابزارهای تصمیم گیری خیلی جالبی برای استفاده شدن در حل این نوع مسایل هستند. در گام بعدی، ما تعدادی از مشخصات این تحقیق را ارائه می-دهیم که از موارد یافت شده در ادبیات تخصصی برنامه ریزی تولید انبوه تحت شرایط عدم قطعیت متفاوت هستند. - توسعه مدل فازی برنامه ریزی هدف برای مسئله تولید انبوه تحت شرایط عدم قطعیت در کارخانه شکر - ادغام فازهای کشاورزی، صنعتی و لجیستیکی در یک مدل منحصربفرد، برای پشتیبانی از تصمیم گیری ها در طول فصول برداشت و دوره های بین خرمن برداری این مقاله به این صورت سازماندهی شده است. در بخش 2 ما مفاهیم لجیستیکی فازی و GP را ارائه می کنیم. در بخش 3 ما روش تحقیقی اختیارشده را ارائه می کنیم. بخش 4 به توصیف مسئله برنامه ریزی تولید انبوه و مدل FGP آن اشاره دارد. بخش 5 بهینه سازی مدل را خلاصه بیان می کند و سرانجام جمع بندی و پیشنهادها برای تحقیق های آتی در بخش 6 می باشند و در ادامه هم مرجع ها قرار دارند.