ترجمه فارسی عنوان مقاله
ارزیابی زیست محیطی استراتژیک برای توسعه پایدار : بررسی یک دهه از تحقیقات دانشگاهی
عنوان انگلیسی
Strategic environmental assessment for sustainability: A review of a decade of academic research
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
5719 | 2012 | 7 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Environmental Impact Assessment Review, Available online 24 November 2012
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
1. مقدمه
2. روش ها
3. دیدگاههایی در مورد SEA به عنوان ابزاری برای حمایت از توسعه پایدار
4. بحث و گفتگو
5. نتیجه گیری
تقدیر و قدردانی
ترجمه کلمات کلیدی
رویکرد توسعه پایدار - آموزش رسمی - عملیاتی کردن توسعه پایدار - هدف
کلمات کلیدی انگلیسی
Sustainability approach,Institutional learning,Sustainability operationalization,SEA purpose,
ترجمه چکیده
این مقاله رابطه بین ارزیابی زیست محیطی استراتژیک (SEA) با توسعه پایدار در طول دهه گذشته، از سال 2000 تا 2010، را بررسی می کند که به طور خاص بر ادغام توسعه پایدار در SEA تمرکز می کند. مجموعی از 86 مقاله از منابع دانشگاهی شناسایی و بررسی شدند که شامل اصطلاحات «پایداری» یا «توسعه پایدار» و «ارزیابی زیست محیطی استراتژیک» هستند. چند موضوع مشترک پدید آمد که SEA ازطریق آن می تواند توسعه پایدار را پشتیبانی کند، که عبارتند از ارائه چارچوبی به منظور حمایت از تصمیم گیری برای توسعه پایدار؛ ایجاد اهداف توسعه پایدار، اطمینان دادن از بررسی جایگزین های «توسعه پایدارتر»، و ادغام معیارهای توسعه پایدار در توسعه PPP؛ و نتایج توسعه پایدار را ازطریق رده بندی و یادگیری سازمانی ترویج می دهد. درهمان زمان، بررسی ما بسیاری از موانع اساسی را شناسایی می کند که SEA برای توسعه پایدار به چالش می کشد، که عبارتند از تفاسیر متغیر دامنه توسعه پایدار در SEA؛ استفاده محدود از معیارهای ارزیابی که با اهداف توسعه پایدار ارتباط مستقیم دارد؛ و چالش های تصمیم گیرندگان در عملیاتی سازی توسعه پایدار در SEA و اتخاذ فرایندهای تصمیم گیری توسعه PPP برای به حساب آوردن مسائل توسعه پایدار. لازم است به منظور پیشبرد SEA برای توسعه پایدار دامنه توسعه پایدار را در SEA بهتر تعریف کنیم؛ نحوه عملیاتی سازی روش های مختلف توسعه پایدار در SEA را مشخص کنیم به طوری که مخالف توصیف ساده این رویکردها باشد؛ ازطریق معیارهای ارزیابی در SEA درمورد نحوه عملیاتی سازی اهداف گسترده توسعه پایدار دستورالعمل ارائه دهیم؛ و باتوجه به توسعه پایدار از طریق کاربرد SEA نحوه تسهیل یادگیری سازمانی را بهتر درک کنیم.
ترجمه مقدمه
گفته می شود که ارزیابی زیست محیطی استراتژیک (SEA) برای تصمیم گیری آگاهانه مبنایی دقیق درجهت توسعه پایدار ارائه می دهد (پارتیداریو و کلارک، 2000؛ تتلو و هانوشک، 2012 را ببینید). احتمالا، SEA کمک می کند تا اطمینان دهد که سیاست ها، طرح ها و برنامه ها (PPPs) به لحاظ زیست محیطی به روشی حساس تر توسعه می یابند؛ به طوری که اثراث زیست محیطی به موقع در تصمیم گیری PPP به حساب می آیند؛ و اینکه پروژه های فردی در چارچوب توسعه پایدار گسترده تری اجرا می شوند (موریسون-ساندرز و تریول، 2006؛ نوبل و هریمن-کان، 2009؛ تریول، 2010). این فرایند مطابق با سیاست ها و دستورالعمل های مختلف بین المللی است که SEA را حمایت می کند. برای مثال، SEA در کانادا تحت دستور هیئت دولت رسمی شد تا اطمینان دهد که عوامل زیست محیطی، درمیان دیگر چیزها، کاملا در تجزیه و تحلیل PPPs ترکیب می شوند تا «در حمایت از توسعه پایدار تصمیمات آگاهانه ایجاد کنند» (دفتر شورای خبرگان و آژانس ارزیابی زیست محیطی کانادایی، 2004). دستورالعمل اروپایی SEA نیز «باتوجه به ترویج توسعه پایدار... فرایند SEA را به عنوان کمک برای ادغام عوامل زیست محیطی به سوی تهیه و اتخاذ طرح ها و برنامه ها» شناسایی می کند (EC، 2001).
منابع علمی نیز دستور توسعه پایدار SEA را ترویج می دهند. بنا به گفته فیشر (2003، ص. 162)، «منطق اصلی استفاده از SEA این است که ازطریق تصمیم گیری آگاهانه و پایدار به ایجاد محیطی بهتر کمک کند.» آرک و گولن (2000) نشان دادند که توسعه پایدار هسته SEA است، و لینارک و همکاران (2006) و لیو و یو (2004) بیان کردند که SEA با مطلع کردن تصمیم گیرندگان درمورد توسعه پایدار اقدامات استراتژیک به ارزش فرایند تصمیم گیری می افزایند. تتلو و هانوشک (2012، ص. 16) در بررسی اخیر خود از جدیدترین تکنولوژی SEA، SEA را به عنوان توسعه یافتن به سوی «فرایند فعال توسعه راه حل های پایدار به عنوان یک بخش جدایی ناپذیر از فعالیت های برنامه ریزی استراتژیک» توصیف کردند. با این حال، باوجود توان بالقوه شناخته شده SEA برای کمک به توسعه پایدار (باند و همکاران، 2012)، درمورد چگونگی انجام این فرایند دیدگاههای بسیاری وجود دارد (دائوریا و کینید، 2009؛ لیو و همکاران،2006؛ نوبل، 2002؛ پارتیداریو، 2000).
درطول دهه گذشته چند بررسی از SEA وجود دارد که عبارتند از بازتاب های اخیر در جدیدترین تکنولوژی SEA (تتلو و هانوشک، 2012 را ببینید)، نیاز به SEA (بینا، 2007 را ببینید)، و ظهور ارزیابی توسعه پایدار (باند و همکاران 2012 را ببینید).
درمورد چگونگی حمایت SEA از توسعه پایدار تنش های بالقوه بین SEA و توسعه پایدار بررسی بحرانی زیادی وجود ندارد. در این مقاله رابطه SEA- توسعه پایدار مبتنی بر تحقیقات دانشگاهی دهه گذشته را درمورد این موضوع مورد بررسی قرار می دهیم. هدف این مقاله شناسایی و بررسی انتقادی چیزی است که منابع دانشگاهی درباره اینکه SEA، به عنوان یک ابزار یا فرایند ارزیابی، چگونه می تواند و یا باید توسعه پایدار را در توسعه PPP، ارزیابی و تصمیم گیری پشتیبانی کند گزارش می کند. این بررسی به موقع است. این بررسی در سالگرد 10 ساله دستورالعمل اروپایی SEA دنبال می شود و قبل از شروع آنچه که ممکن است دوره جدیدی در ارزیابی زیست محیطی کانادایی باشد قرار میگیرد، که با افزایش تقاضای SEA برای جبران اصلاحات نظارتی به منظور بالا بردن کارایی پروژه ارزیابی های اثرات زیست محیطی مشخص می شود (گیبسون، 2012 را ببینید). در بخش هایی که در ادامه می آید ابتدا روش خود را برای این بررسی توصیف می کنیم که با دیدگاههای نویسنده درمورد SEA به عنوان ابزاری برای حمایت از توسعه پایدار دنبال می شود. سپس تعدادی از مشاهدات مرتبط با جدیدترین تکنولوژی SEA برای توسعه پایدار و دستورالعمل های تحقیقات آتی به مخاطره می افتد.