ترجمه فارسی عنوان مقاله
کنترل موجودی در سیستم های دارای چند عرضه/تامین کننده
عنوان انگلیسی
Inventory control in a multi-supplier system
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
5367 | 2006 | 11 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : International Journal of Production Economics, Volume 104, Issue 2, December 2006, Pages 249–259
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
واژه های کلیدی
1.مقدمه
2.صورت موجودی بهینه و خط مشی سفارش دهی
3.راه حل بهینه در حالت MTO
3.1.حل مسئله ریلکس شده
3.2.مسئله انتخاب محدود
4.راه حلی تقریبی برای حالت MTS
4.1.محاسبه پارامترهای دیسپچینگ
4.2.تعیین سطح موجودی –مبنا
جدول 1: نتایج مقایسه
5.ارزیابی روش تقریبی
6.نتیجه گیری
واژه های کلیدی
1.مقدمه
2.صورت موجودی بهینه و خط مشی سفارش دهی
3.راه حل بهینه در حالت MTO
3.1.حل مسئله ریلکس شده
3.2.مسئله انتخاب محدود
4.راه حلی تقریبی برای حالت MTS
4.1.محاسبه پارامترهای دیسپچینگ
4.2.تعیین سطح موجودی –مبنا
جدول 1: نتایج مقایسه
5.ارزیابی روش تقریبی
6.نتیجه گیری
ترجمه کلمات کلیدی
- کنترل موجودی - زنجیره تامین - مدل های تصادفی
کلمات کلیدی انگلیسی
ترجمه چکیده
در این مطالعه، شبکه ای سازمانی (شرکتی) از دیدگاه یکی از تولیدکنندگان محصول نهایی تجزیه و تحلیل شده است؛ این تولیدکننده سفارش مشتریان را دریافت، و محصول و خط مشی عرضه خود را برای کمینه کردن متوسط هزینه های نگهداری و هزینه های کمبود سازماندهی می کند. برای سفارش هر یک از مولفه های اصلی، تولیدکننده به چند عرضه کننده (منبع یابی چندگانه ) دسترسی دارد. ورود سفارش های مشتریان و نیز زمان تحویل از عرضه کنندگان به صورت اتفاقی درنظرگرفته شده است. این سیستم عرضه به صورت یک شبکه صف بندی نشان داده می شود که درآن تولیدکننده از خط مشی کنترل موجودی مبنا برای صورت موجودی خود استفاده می کند که در این روش، سطح صورت موجودی ثابت نگهداشته می شود (سطح فعلی موجودی + سفارش های بازپُرسازی درانتظار). متغیرهای تصمیم عبارتند از سطح صورت موجودی مرجع و درصدهای سفارشی که به عرضه (تامین) کنندگان فرستاده می شوند. در مدل شبکه صف بندی، درصد سفارش ها به صورت پارامترهای انشعاب برنولی درنظر گرفته می شوند. عبارت بسته معیار هزینه مورد انتظار به صورت تابعی مختلط و غیرخطی از متغیرهای تصمیم به دست می آید. یک رویکرد تجزیه برای حل تقریبی مسائل بهینه سازی پیشنهاد شده است. کیفت این راه حل تقریبی به وسیله مقایسه آن با راه حل دقیق ارزیابی می شود، و به صورت عددی در برخی موارد ساده، به ویژه در حالتی که دو عرضه کننده وجود دارد، قابل محاسبه است. کاربردهای عددی نشان می دهند که تولیدکننده درصورت فرستادن سفارش های خود به چندین عرضه (تامین) کننده، مزایای اقتصادی مهمی به دست خواهد آورد.
ترجمه مقدمه
یکی از چالش ها در مدیریت زنجیره تامین، کنترل سرمایه اختصاص یافته به مواد خام، کارهای درحال انجام، کالاهای تمام شده، و غیره – یعنی کل سرمایه گذاری انجام گرفته در صورت های موجودی- است. این مسئله را نمی توان از عملکردهای دیگری چون خرید، تولید، و بازاریابی جدا دانست. بنابراین، هدف از مدیریت صورت موجودی، ایجاد تعادل بین اهداف متضادی چون «پایین نگهداشتن سطح کالاهای انبار برای دسترسی به پول نقد برای دیگر اهداف»، و «بالا نگهداشتن سطح موجودی انبار برای ایجاد امکان تولید پیوسته و ارائه سطح بالایی از خدمات به مشتریان» است.
دو انگیزه مهم شرکت ها برای نگهداری صورت موجودی عبارتند از صرفه جویی مقیاس ، که به هدف از کاهش هزینه های ثابت تولید یا سفارش اقلام درحجم بالا مربوط است، و عدم قطعیت های ذاتی موجود در سیستم. بخش عمده ای از پژوهش های انجام گرفته در باره مدیریت موجودی بر کنترل موجودی در محیط های اتفاقی تاکید دارند. هرچند عدم قطعیت تقاضا آشکارترین و چشمگیرترین منبع عدم قطعیت در بیشتر سیستم هاست، ولی عدم قطعیت های دیگری نیز وجود دارند، به ویژه در ارتباط با عرضه (تآمین). عدم قطعت در زمان تدارک تحویل سفارش مشکلی معمول در صنایع به شمار می آید. بسیاری از شرکت ها، اقداماتی در ارتباط با مهندسی مجدد برای بهبود کارایی زنجیره های تامین خود با هدف تطبیق بهتر عرضه با تقاضا به منظور کاهش هزینه های موجودی و زمان ارائه خدمت به مشتریان انجام داده اند. یکی از راهبردهای به کاررفته در راستای این هدف، بستن قرارداد با تامین کننده ای است که کمترین زمان تدارک را دارد. در بسیاری از مدل های کنترل موجودی، بازپُرسازی صورت موجودی های موردی از طریق تنها یک تامین کننده صورت می گیرد. ولی در بیشتر موارد، ممکن است به بیش از یک تامین کننده برای حفظ استاندارد مطلوب ارائه خدمات یا کاهش هزینه های کلی سیستم نیاز باشد. به ویژه، هنگامی که زمان تدارک اتفاقی باشد، راهبردهای با چند تامین کننده اغلب استوارتر هستند و در برابر وقفه های عرضه (تامین) رفتار بهتری دارند، و می توانند به کاهش هزینه های نگهداری و کمبود موجودی بیانجامند. علت درحالت کلی کاهش احتمال ایجاد کمبود و درنتیجه کاهش سطح بازپرسازی و سفارش مجدد است. آشکاراست که راهبردهای منبع یابی چندگانه، درحضور صرفه جویی مقیاس ناشی از افزایش هزینه سفارش مجدد، ممکن است پرهزینه تر باشند. اما در بسیاری از موقعیت های عملی، این هزینه های سفارش افزایشی را می توان با صرفه جویی در هزینه های نگهداری و کمبود متعادل کرد. به علاوه، راهبردهای منبع یابی چندگانه، به صورت بالقوه، با ایجاد رقابت میان تامین کنندگان، می توانند آنها را به ارائه زمان تحویل کوتاهتری وادارسازند.
در دنیای واقعی، نمونه های گوناگونی از کاربردهای راهبرد منبع یابی چندگانه برای کاهش زمان خدمت رسانی به مشتری وجود دارند. برای مثال، شرکت سان میکروسیستمز از چند تامین کننده تراشه حافظه استفاده می کند و سهم هریک از این تامین کنندگان از تقاضا را براساس سیستم امتیازدهی باتوجه به عملکرد گذشته آنها تعیین می کند. شرکت «ایرپراداکتس اند کمیکالز »، که تولید کننده موادشیمیایی و گاز است، نیز میزان تقاضای تامین کنندگانش را براساس عملکرد بهتر آنها اختصاص می دهد. نمونه چشمگیر دیگر، شرکت های خودروسازی ژاپنی هستند که برای تامین بیشتر قطعات خود از دو منبع استفاده می کنند (کاشون و ژانگ، 2003). ولی با وجود این نمونه های دنیای واقعی و مزایای بالقوه راهبردهای تامین ازچند منبع، کار نظری بسیار اندکی در باره چگونگی پیاده سازی این راهبردها انجام شده است. بدین ترتیب، به جز مطالعات صورت گرفته درباره تقسیم سفارش ها (سداراژ و همکاران 1999، راماسش و همکاران 1991)، درباره مسئله بازپرسازی صورت موجودی به روش منبع یابی چندگانه، تحقیق زیادی انجام نشده است.
در این مطالعه، راهبردهای منبع یابی چندگانه به صورت عناصر پایه زنجیره تامین تجزیه و تحلیل شده اند: روابط عملیاتی بین تولیدکننده نهایی و تامین کنندگان مستقیم وی. یک مدل ساده صف بندی برپایه فرض تقاضای خارجی پواسون برای محصولات نهایی، تحویل آنی به مشتری از انبار تولیدکننده، و زمان خدمت رسانی با توزیع توانی (اکسپونانسیلی) برای هریک از تامین کنندگان ارائه شده است. تنها یک مولفه پایه از محصول نهایی درنظرگرفته شده است و تامین کنندگان از نظر کمیت و هزینه یکسان فرض شده اند. تنها تفاوت تامین کنندگان در زمان خدمت رسانی متوسط آنهاست. این مدل، با وجود سادگی، به مسائل اصلی تولیدکنندگان می پردازد: آیا تولید کننده باید تنها از یک تامین کننده، بهترین تامین کننده از نظر شاخص عملکردی مربوط، استفاده کند؟ یا بهتر است سفارش های خود را بین تامین کنندگان مختلف تقسیم کند؟ در حالت دوم، یعنی تقسیم سفارش ها، کدام تامین کنندگان را باید انتخاب کرد و به هریک چه درصدی از تقاضای موجود را باید اختصاص داد؟
سودمندی بالقوه مدل پیشنهادشده برای تولیدکننده، تعیین سطح «بهینه» موجودی و حجم (یا فراوانی) سفارش های وی برپایه ارزیابی قبلی از زمان تحویل متوسط این موارد است. برای بهینه سازی سطح موجودی تولیدکننده و تنظیم دیسپچینگ متناسب با توجه به سفارش ها، باید تاثیر نوسانات اتفاقی بر جریان تقاضا و تاخیر در تحویل ازسوی تامین کنندگان درترکیب با یکدیگر درنظر گرفته شوند. تقاضاهای اتفاقی اغلب در مدل های کنونی کنترل موجودی درنظرگرفته می شوند، به ویژه درمدل هایی که برپایه پارادیم «روزنامه فروش» قراردارند (ارو و همکاران 1951، پورتیوس 1990). برعکس، تاخیرهای اتفاقی در تحویل قطعات اغلب به طور صریح در مدل ها ادغام نمی شوند. موردی استثنا را می توان در پژوهش دولگویی و لولی (2002) مشاهده کرد، که درآن چندین تامین کننده با تاخیرهای تحویل اتفاقی درنظرگرفته شده اند. در این پژوهش، تامین کنندگان مختلف قطعاتی را عرضه می کنند که باید توسط تولید کننده مونتاژ شوند. ازسوی دیگر، بین وضعیت موجودی محصول نهایی و وضعیت موجود قطعات آن وابستگی وجود دارد. اما وضعیت موجودی قطعات مختلف را می توان به طور مستقل ازطریق سیستم اطلاعات و سفارش کنترل کرد. اما در حالتی که صورت موجودی قطعات متمرکز باشد، امکان تجزیه به این صورت وجود نخواهد داشت.
در این مقاله، مدلی متمرکز برای کنترل موجودی برای ترکیب اتفاقی بودن عرضه و تقاضا ساخته می شود. هدف تولیدکننده، کمینه سازی متوسط هزینه هایش است به وسیله ساختاربندی خط مشی سفارش دهی تعریف شده براساس وضعیت صورت موجودی مرجع و قانونی برای انتخاب تامین کننده برای بازپرسازی اقلام جداگانه هرصورت موجودی.
در بخش 2، فرمولی برای صورت موجودی بهینه و مسئله سفارش دادن درحالت وجود یک تولیدکننده و چند تامین کننده ارائه می شود. در بخش 3، راه حلی بهینه برای مسئله دیسپچینگ سفارش ها در حالت خاص تولید سفارشی (MTO ) پیشنهاد می شود، و بخش 4 به تکنیکی برای حالت تولید برای انبار (MTS ) اختصاص دارد. در بخش 5، عملکرد راه حل تقریبی با صورت تطبیقی برای مثال هایی ساده ارزیابی خواهد شد. بخش پایانی به نتیجه گری و چشم انداز آینده خواهد پرداخت.