ترجمه فارسی عنوان مقاله
تجزیه و تحلیل نقش استرس شغلی در حضور علائم اسکلتی عضلانی مرتبط با عوامل ارگونومیک
عنوان انگلیسی
Analysis of the Role of Job Stress in the Presence of Musculoskeletal Symptoms, Related with Ergonomic Factors ☆
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
43549 | 2015 | 7 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Procedia Manufacturing, Volume 3, 2015, Pages 4964–4970
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
1. مقدمه
2. روش
2.1 شركت كنندگان
2.2 ابزار
3. نتایج
3.1 خصوصیات شرکت کنندگان
جدول 1. توصیف کننده های شرکت کنندگان
3.2 وابستگی ها (رابطه ها) با علائم اسکلتی عضلانی
جدول 2. توزیع استرس شغلی در نمونه.
جدول 3. در این تجزیه و تحلیل گنجانده نشده است، زیرا به طور انحصاری از مردان تشکیل شده است (جدول 3).
جدول 4. توزیع علائم اسکلتی عضلانی در گروه ها.
جدول 5. ارتباط استرس شغلی و علائم اسکلتی عضلانی.
جدول 6. مدل رگرسیون لجستیک دوتایی برای علائم اسکلتی عضلانی.
4. نتیجه گیری
کلمات کلیدی
1. مقدمه
2. روش
2.1 شركت كنندگان
2.2 ابزار
3. نتایج
3.1 خصوصیات شرکت کنندگان
جدول 1. توصیف کننده های شرکت کنندگان
3.2 وابستگی ها (رابطه ها) با علائم اسکلتی عضلانی
جدول 2. توزیع استرس شغلی در نمونه.
جدول 3. در این تجزیه و تحلیل گنجانده نشده است، زیرا به طور انحصاری از مردان تشکیل شده است (جدول 3).
جدول 4. توزیع علائم اسکلتی عضلانی در گروه ها.
جدول 5. ارتباط استرس شغلی و علائم اسکلتی عضلانی.
جدول 6. مدل رگرسیون لجستیک دوتایی برای علائم اسکلتی عضلانی.
4. نتیجه گیری
ترجمه کلمات کلیدی
ارگونومی - استرس شغلی - علایم اسکلتی عضلانی
کلمات کلیدی انگلیسی
Ergonomics; Job stress; Musculoskeletal symtoms
ترجمه چکیده
امروزه بسیاری از مطالعات به نقش شرایط ارگونومی و روانی اجتماعی در توسعه مشکلات بهداشتی مختلف در کارگران اشاره کرده اند. یکی از مشکلات اصلی در محل کار، ناراحتی عضلانی اسکلتی است که اگر حذف نشود می تواند منجر به اختلالات ترومای تجمعی شود. شواهد تئوری نشان می دهد که سازمان کار می تواند بر توسعه این مشکلات تأثیر بگذارد [1].
هدف از این مقاله ارائه یک تحلیل مقایسه ای از چهار مطالعه است که در آن حضور استرس شغلی با گزارش ناراحتی عضلانی اسکلتی مرتبط است و همچنین شرایط ارگونومی در محل کار که در آن به عنوان عوامل مداخله شناخته می شود. مطالعه مقطعی، مقايسه ای با 649 کارگر از چهار شرکت انجام شد. ابزار مورد استفاده عبارت بودند از: 1) پرسشنامه نورديک استاندارد شده بر روي علائم اسکلتي عضلاني Kourinka؛ 2) نسخه کوتاه پرسشنامه محتوای شغلی با 27 مورد؛ و 3) لیست ارزیابی ارگونومیک، به منظور تعیین خطرات به بخش های بالا و پایین.
در چهار مطالعه رابطه بین حضور استرس شغلی و گزارشات علائم اسکلتی عضلانی یافت شد. در حالی که یک الگوی مشابه در رابطه با این رابطه یافت نشد، اما تغییرات در هر گروه مشاهده گردید. این تغییرات تحت تأثیر جنسیت و عوامل ارگونومی قرار گرفتند. نتایج مطالعه با یافته های لین، چن و لو [2] سازگار است که نشان می دهند که زنان در مقایسه با مردان دارای شیوع بیشتر اختلالات عضلانی اسکلتی در تمام مناطق بدن هستند.
همبستگی با مطالعه Solidaki، Chatzi، Bitsios، Markatzi، Plana، Castro et al [3] وجود دارد، زیرا در هر دو ناراحتی عضلانی اسکلتی در مناطق مختلف بدن مربوط به عوامل روان شناختی گزارش شده است. ما نتیجه گرفتیم که طراحی مشاغل در صنایع نه تنها آسیب اسکلتی عضلانی را به دلیل شرایط نامناسب ارگونومیک ایجاد می کند، بلکه باعث ایجاد تنش در میان کارگران می شود که باعث افزایش علائم اسکلتی عضلانی می شود.
ترجمه مقدمه
به طور کامل نشان داده شده است که عوامل سازمانی در محیط کاری بر نیازهای ارگونومی تاثیر می گذارند و به طور همزمان به عنوان عوامل استرسزا عمل می کنند. این شرایط باعث اختلالات مربوط به استرس از جمله اختلالات اسکلتی عضلانی می شود [4].
شواهد علمی وجود دارد که عوامل دیگری وجود دارند که سبب ایجاد یا افزایش علائم و مشکلات اسکلتی عضلانی می شوند. Coenen، Kingma، Boot، Twisk، Bongers و Van Dieen [5] تجزیه و تحلیل مطالعات اپیدمیولوژیک را انجام دادند که نشان می دهد تقسیمی از عوامل خطر شامل: عوامل فردی، عوامل کار فیزیکی (ارگونومی) و عوامل روان شناختی (برای مثال استرس شغلی، حمایت اجتماعی و رضایت شغلی) وجود دارند که به درک کمردرد که یکی از مشکلات اسکلتی عضلانی است که باعث ناتوانی بیشتر می شود کمک کرده است.
در میان این عوامل روانشناختی، استرس شغلی نشان می دهد که ارتباط بیشتری با اختلالات اسکلتی عضلانی دارد که با عمق بیشتری مورد مطالعه قرار گرفته است. برای درک این رابطه، مهم است که نقش سازمان کار را در نظر بگیریم.
Carayon، Smith و Haims [1] به دو اثر ممکن از سازمان کار در ایجاد خطرات اشاره می کنند. اولا بسیاری از عوامل سازمانی با واکنش های استرس مرتبط بوده اند و دوم، سازمان می تواند عوامل ارگونومیک مانند موقعیت، تکرار و حرکات را که به عنوان عوامل خطر برای اختلالات اسکلتی عضلانی شناخته شده اند، تحت تأثیر قرار دهد.
سازمان کار می تواند a) ماهیت، b) نیرو و c) زمان قرار گرفتن در معرض عوامل خطر ارگونومی را با تعیین این که چگونه می توان با تعیین سطوح تولید و تعریف ساختار پرداخت کار را انجام داد تعریف نماید.
هدف از این مقاله ارائه یک تحلیل مقایسه ای از چهار مطالعه است که در آن حضور استرس شغلی با گزارش ناراحتی عضلانی اسکلتی مرتبط بوده است و علاوه بر آن بررسی شرایط ارگونومی در محل کار که در آن به عنوان عامل واسطه شناخته می شود.