مطالعه اکتشافی در خصوص عوامل آسانی کسب فناوری SMEها

چکیده

1.مقدمه

2. بررسی نوشتجات

2.1. آمادگی فناوری

شکل 1. آمادگی فناوری

2.2 سازمان های تجاری متوسط و کوچک (SMEها)

3. روش شناسی

3.1. طرح تحقیقات

3.2. نمونه تحقیق

3.3. تعریف عملیاتی و سنجش متغیر

3.3.1 SMEها

3.3.2. آمادگی فناوری

3.3.3. گردش مالی

3.3.4. دارایی های کل

جدول 1. دسته بندی های اندازه سازمان های تجاری

3.4. مصاحبه

3.5. مدل تحقیقاتی

4. نتایج

4.1. توصیف مشارکت کننده

4.2 بحث ها و یافته ها

جدول 2. انتخاب مطلعین

جدول 3. توجه ساده به استفاده از فناوری اطلاعات

5. نتیجه گیری

6. محدودیات و تحقیقات آینده

توسعه سریع فناوارانه در دهه های اخیر، جهان کسب و کار را تحت تاثیر قرار داده است. یکی از پیشرفته ترین فناوری‌ها، فناوری اطلاعات است. به علاوه شرکت های بزرگ، SMEها نیز بایستی شروع به استفاده از فناوری اطلاعات برای بهبود رقابت‌پذیری‌شان نمایند. با وجود محبوب‌ترین مزیت در کمک به کسب و کار، سطح استفاده از فناوری اطلاعات در SMEها در Yogyakarta بسیار پایین است. این تحقیقات با استفاده از روش های کیفی برای SMEها در Yogyakarta به عنوان نمونه های تحقیقاتی صورت گرفته است. این نمونه ها موارد مربوط به کسب و کارهای SMEهای انتخابی در Yogyakarta هستند که زمینه های متفاوت تحصیلاتی و تجربه ای دارند. این تحقیق بر آمادگی و مشخص‌سازی در پیاده سازی فناوری اطلاعات متمرکز است. نتیجه تحقیقات نشان می دهد که عوامل بسیاری وجود دارند که بر آمادگی SMEها برای کسب فناوری اطلاعات اثر می گذارند. بر اساس نتیجه تحقیق، نیاز و سرمایه عوامل اثر گذار بر آمادگی در کسب فناوری اطلاعات هستند. علاوه بر فشار از جانب مشتری، از نظر آسانی استفاده کلی، نیاز و سرمایه عوامل اصلی تاثیر گذار بر آمادگی در کسب فناوری اطلاعات هستند. به علاوه، این تحقیق همچنین نشان می دهد که عامل ضرورت، عامل اصلی پشتیبان برای کسب فناوری اطلاعات در SMEها در Yogyakarta می باشد.

شرکت های متوسط و کوچک، (که به عنوان SMEها اشاره می شوند) توسعه بزرگی را برای یک دوره طولانی تجربه کردند اما نه تا دهه های گذشته که دولت علاقه و توجه شدیدی را نسبت به آنها نشان داد. بر اساس داده های ارایه شده توسط اداره مرکزی آمار (BPS)، 90 تا 95% از شرکت ها در اندونزی به صورت SMEها طبقه بندی می شوند. اطلاعات آماری نشان می دهند که اقتصاد اندونزی با فعالیت SME پشتیبانی می شود. SMEها انعطاف پذیری کسب و کارشان را در تعامل با بحران اقتصادی نشان می دهند زیرا که آنها بازار قدرتمندی در این کشور داشته و وابستگی اندک یا هیچ وابستگی به بخش خدمات مالی دارند. بهرحال، وابستگی SMEها در صنعت خدمات مالی از طرف دیگر پیشرفت اندکی را به دلیل وجود محدود سرمایه ایجاد می کند. در تعامل با پویایی های دائما در حال تغییر کسب و کار و توسعه روش های متنوع توسعه‌ایِ انجام این کار، فناوری یکی از ابزارهایی شده که برای حمایت از رقابت پذیری سازمان تجاری استفاده می شود. پویایی های کسب و کار کاملا به آسانی تغییر می یابند مخصوصا زمانیکه به کسب و کار با سرمایه کافی مرتبط می شوند. جدای از کسب و کار با مقیاس بزرگ، SMEها سرمایه ناکافی دارند که آنها را از سرمایه گذاری حجم بزرگ سرمایه برای فناوری محدود می کنند. در این تحقیقات، سیستم اطلاعاتی به استفاده از ایمیل ها به عنوان ابزارهای ارتباطی، نرم افزار حسابداری، ابزارهای بازاریابی و ابزارهای مدیریت محدود می شوند. استفاده از خدمات پیغام کوتاه و Whatsapp به عنوان بخشی از سیستم اطلاعاتی در این تحقیقات مورد توجه قرار نمی گیرند. Wahid and Indarti پیشنهاد می کنند که تنها 20% از SMEها در اندونزی از کامپیوتر برای کمک به فرآیندهای کسب و کارشان استفاده می کنند. در توضیحی مفصل تر، Wahid and Indarti برخی دلایل استفاده کم از کامپیوترها با SMEها را توضیح می دهند، که عبارت است از؛ نیاز به استفاده از کامپیوتر را برای انجام کسب و کارشان احساس نمی کنند (82.2%)، نبود پشتیبانی مالی (41.1%) و نبود قابلیت کامپیوتر عملیاتی (4.1%). به علاوه این سه عامل درونی، عوامل بیرونی نیز نقش مهمی را بازی می کنند. نقش پشتیبانی دانشگاه ها و دولت به SME ها این مزیت را می دهد تا تلاش کنند از کامپیوترها استفاده کنند. Wahid and Indarti نیز توضیح می دهند که تنها 58.6% از SMEها از کامپیوترها برای پشتیبانی از فرآیندهای تجاری استفاده می کنند. Yogyakkarta تعداد SMEهای بسیاری دارد که اغلب در بخش صنعتگری و دیگر صنایع نوآوری حضور دارند (از جمله تورسیم). اگرچه که بسیاری از SMEها در کسب و کار نوآورانه وجود دارند، اما مالکین قادر به درک اهمیت استفاده از فناوری در مساله‌ای مهم نیستند. استفاده از کامپیوترها در فعالیت های عملیاتی کسب و کار تمایل به ساده بودن دارند که استفاده گسترده نالازم در نظر گرفته می شود. عوامل آمادگی نیروی انسانی نیز به نظر بر تصمیم به اتخاذ فناوری کامپیوتر در فرآیندهای کسب و کار اثرگذار می شوند اما در پویایی های پیشرفت های فناوری، اینطور می توان در نظر داشت که عامل منابع انسانی اجباری برای خواستاری استفاده از فناوری می باشند. اگرچه که برخی از کارآفرینان در صنایع دستی و نوآوری از کامپیوتر و فناوری اینترنت برای بازاریابی کسب و کارهای شان به صورت آنلاین با اهداف داخلی و بین المللی بازار استفاده می کنند و تعدادشان به صورت نسبی اندک است. به صورت کلی، دانش فناوری کامپیوتر، مخصوصا سیستم های اطلاعاتی هنوز به اندازه کافی اندک هستند که بسیاری از بخش های SME در Yogyakarta ممکن است که مزایای حقیقی کمک به آنها در توسعه کسب و کارشان را درک ننمایند. بایستی توسعه سریع فناوری و آسانی استفاده بایستی امکان استفاده زیاد از فناوری را ایجاد کند. واقعیتی که امروز رخ می دهد نمی تواند به شرایطی اثر گذارد که در آن فناوری به صورت گسترده در فعالیت های عملیاتی SMEها پیاده سازی می شوند. در بسیاری از پدیده ها نشان داده شده که نوع صنعت و اندازه شرکت، دسترس پذیری فناوری را به عنوان ابزاری در انجام کسب و کار تضمین نمی کنند. Guariglia et al توضیح می دهند که شرکت هایی که سرمایه مالی محدودی دارند و در کسب سرمایه از بیرون دچار مشکل هستند، دچار کاهش سطح سرمایه گذاری می شوند. تخصیص سرمایه گذاری‌ برای توسعه فناوری می تواند توسط SMEها کاسته شود. در نتیجه امکان کسب حداقل فناوری در SMEها وجود دارد که تحت تاثیر محدودیات مالی در کسب سرمایه بیرونی هستند. Parasuraman تلاش می کند تا آمادگی استفاده از فناوری را از طریق شاخص آمادگی فناوری (TRI) بسنجد. TRI چهار بعد شامل خوشبینی، نوآوری، زحمت و ناامنی است. اگرچه که بسیاری از مطالعات آمادگی استفاده از فناوری اطلاعات را امتحان می کنند، اما هیچ یک عوامل اثرگذار بر آمادگی SMEها برای به کارگیری فناوری اطلاعات را بررسی ننمودند. ما دانستیم که دلایل متفاوتی برای SMEها در Yogyakarta وجود دارد که قادر به بکارگیری آن نبودند یا آماده استفاده از فناوری اطلاعات نیستند؛ هدف این تحقیق شناسایی آن دلایل اساسی است.