ایجاد یک سرویس پوشش – مرزی برای همکاری

چکیده

کلمات کلیدی

۱- مقدمه 

۲- شبکه‌های همکاری

۳- سرویس پوششی مرزی

۳-۱ - فریم ورک سرویس پوشش مرزی

شکل 1. سرویس پوششی مرزی

۴- طرح سرویس پوشش – مرزی

شکل 2. فرآیند سرویس پوشش مرزی در نمایش IDEFO

شکل 3. تفاوت در توافق، هنگامی که توابع سود تغییر کنند.

۵- نمایش سیستم

۵-۱- تنظیمات اولیه

جدول 1. پنج خریدار که با اولویت‌هایی بر اساس پنج معیار و کمیت‌های سفارش اولیه‌ی خود انتخاب می‌شوند

جدول 2. ارزش‌های معیار خریدار B1  در مقابل ارزش معیار ده فروشنده

جدول 3. سود B1 خریدار هنگامی که از هر فروشنده خرید می‌کند

جدول 4. توافق‌های به دست آمده توسط خریدار B1 و خریدارهای دیگر با استفاده از تابع سود

جدول 5. نتایج برای پنج خریدار پس از منبع‌یابی اولیه

۶- مذاکره و خرید مشارکتی

جدول 6. بردار اولویت به روزشده برای کل خریدارها پس از یک تراکنش موفق

جدول 7. نتایج برای خریدار B1 پس از 10 نوبت منبع‌یابی

شکل 4. سود خریدار هنگامی که برای خرید همکاری می‌کنند در مقابل زمانی که این کار را نمی‌کنند.

۷- روابط در شبکه‌ی همکاری

شکل 5. روابط خریدار B1 با فروشنده‌ها و رقبا (خریدارها) پس از ده نوبت منبع‌یابی

شکل 6. روابط خریدار B1 با دیگران پس از 50 نوبت منبع‌یابی

۸- کیفیت مذاکره‌های بین خریدارها

شکل 7. روابط بین پنج خریدار و ده فروشنده از 50 نوبت منبع‌یابی

شکل 8. نقاط بهینه در مذاکره‌ها

۹- بحث‌های بیشتر در رابطه با اولویت خریدارها و کمیت تخفیف فروشنده‌ها

جدول 8. دو گروه خریدار با بردارهای اولویت اصلی

جدول 9.  QUOTE   و  QUOTE   برای دو گروه متفاوت

۱۰- بحث بیشتر در مورد کمیت تخفیف فروشنده‌ها

شکل 9. سود میانگین و تعداد خریدهای مشارکتی در سه سناریوی مختلف 

۱۱-  نتیجه گیری

۱۲- بحث

همکاری یک نظریه‌ی تصمیم انقلابی است، ترکیب همکاری و رقابت به شرکت‌‌ها امکان کار با شرکای بالقوه را بر اساس اولویت‌های آن‌‌ها فراهم می‌کند. این ترکیب مفهوم یک زنجیره‌ی تأمین را به چالش می‌گیرد که بر اساس آن شرکت‌ها موقعیت‌های مختلفی را در یک ساختار لایه‌ای اشغال می‌کنند. روابط در یک زنجیره‌ی تأمین، مرزهایی را برای شرکای مختلف تعیین می‌کنند. در مقابل، شرکا در یک رقابت همکاری می‌توانند رقیب یا همکار باشند و این رابطه به مرور زمان بروز می‌کند. برای پشتیبانی از همکاری رقابتی، یک پلتفرم برای شرکای دینامیک به منظور توسعه و انواع مختلف همکاری ضروری است. این پلتفرم شرکت‌ها را قادر می‌سازد که به شکل مؤثر، از طریق یک سرویس پوشش مرزی به ایجاد یک شبکه بپردازند و بنابراین به مزیت‌های رقابتی دست پیدا کنند. یک سرویس پوشش مرزی، یک واسطه‌ی هوشمند است که اطلاعات، پیشامدهای احتمالی و روتین‌های نقش را همراه با توان‌های بصیرتی تحت محدودیت‌ها فراهم می‌کند. این مطالعه نشان‌دهنده‌ی یک فرآیند خرید مشارکتی است که به واسطه‌ی آن شرکت‌ها در رابطه با پیشنهادات مختلف به منظور افزایش امکانات خود با استفاده از عوامل پوشش مرزی به مذاکره می‌پردازند. © 2015 Elsevier Ltd تمام حقوق محفوظ است.

شبکه‌های مشارکتی به کسب و کارها اجازه می‌دهند که توافق‌های همکاری را فراتر از زنجیره‌ی تأمین لایه‌ای سنتی توسعه دهند تا موقعیت‌ها و مشارکت‌های مختلف را درنظر بگیرند. شبکه‌ها امکان همکاری بین اعضای یک زنجیره‌ی تأمین را فراهم می‌کنند که به صورت مستقیم با یکدیگر روی یک لایه‌ از زنجیره در ارتباط هستند یا جریان بالایی یا پایینی آینده به شمار می‌روند. اساساً، ایجاد روابط محکم‌تر زنجیره‌ی تأمین منجر به مزیت‌های رقابتی می‌شود که شامل پاسخ‌های سریعی است که برای دستیابی به اهداف استراتژیک (دافت و ویک، 1984) از جمله سطوح موجودی پائین‌تر ضروری هستند. شرکت‌ها روی یک لایه‌ی یکسان از زنجیره‌ی تأمین معمولاً به عنوان رقیب درنظر گرفته می‌شوند. بنابراین روابط در شبکه‌ی لایه‌گذاری‌شده مرزهایی را شکل می‌دهند. با این حال، هنگامی که یک شبکه‌ی تعاونی ایجاد می‌شود، رابطه‌ی رقابتی محو می‌شود. یک شرکت باید روابط خوبی را نه تنها با تأمین‌کنندگان و خریداران بلکه با رقبایی در لایه‌ی یکسان حفظ کند. این روش تحولی در اصطلاح، همکاری رقابتی نامیده می‌شود و ترکیبی از رقابت و همکاری است (براندن برگر و نلباف، 1996). رابطه‌ی همکاری رقابتی می‌تواند انواع مختلف همکاری را ایجاد کند که در نهایت از یک شرکت سود می‌برند؛ برای مثال، یک شرکت می‌تواند با رقبایی در یک لایه‌ی یکسان کار کند تا به تخفیف بهتری از سوی فروشنده دست پیدا کند. ایجاد یک شبکه‌ی همکاری باعث می‌شود حالت‌های مختلف رقابت و همکاری به شدت داینامیک شوند. تأمین‌کنندگان، خریداران و همکاران دیگر را می‌توان به راحتی مستقر کرد و همین مسئله منجر به افزایش بازدهی می‌شود. در این مطالعه، به بررسی کاربرد داده‌های خرید در یک شبکه‌ی همکاری مبتنی بر ابر می‌پردازیم. عوامل پوشش مرزی، امکان شناسایی همکاران دیگر و مذاکره با آن‌ها را برای شرکت‌کنندگان فراهم می‌کنند. این عوامل پوشش مرزی که به پوشش‌دهندگان مرزی یا افراد پوشش مرزی نیز معروف هستند از واسطه‌های هوشمند به شمار می‌روند. عملکرد آن‌ها (1) پردازش و فیلتر اطلاعات؛ (2) آماده‌شدن برای پیشامدهای احتمالی؛ (3) ایجاد روتین نقش؛ (4) دارای بودن درجه‌ای از توان بصیرتی؛ (5) اتخاذ نقش‌های مختلف فناورانه و مرزی (تعدیل‌کننده یک نقش وابسته، یا تعامل متمرکز) برای انواع سازمان‌ها؛ و (6) کار با محدودیت‌های محیطی (آلدریچ و هرکر، 1977؛ آنکنا و کالدول، 1992؛ توشمان و اسکانلان، 1981). در این مطالعه به طراحی یک عامل پوششی مرزی و هوشمند پرداختیم که پشتیبانی تصمیم‌گیری را فراهم کرده و می‌تواند به صورت خودکار به جست و جو، مذاکره و ارزیابی راه‌حل‌هایی برای یک شرکت‌کننده بپردازد (بارباتی، برونو، و جنوویز، 2012). یک ابزار پشتیبانی همکاری، یک نرم افزاری مشارکتی از نوع «گروه‌افزار» نیست (الیس، گیبز و رین، 1991) که امکان دستیابی به اهداف را برای افراد مختلف در یک وظیفه‌ی مشترک فراهم کند. در واقع در سطح سازمانی و مشابه یک سیستم پشتیبانی از مذاکره (NSS) مانند فریم‌ورک‌های مذاکره و همکاری فعال (ACNF) عمل می‌کند که در آن اسناد فعال با قوانین کسب و کار تعبیه‌شده برای تطبیق با استراتژی‌های همکاری مختلف در یک محیط تجارت به تجارت (B2B) به کار برده می‌شوند (دو و چن، 2007). همچنین با عوامل DSS به کار رفته برای استدلال مشترک با دیگر عوامل در فرآیند برآورده‌سازی محدودیت تعاملی قابل مقایسه است (وانگ، لیائو و لیائو، 2002). یک ابزار پشتیبان همکاری می‌تواند بیش از یک NSS باشد که در آن نگرانی‌های اصلی، مذاکراتی با دیگر شرکت‌کنندگان برای دستیابی به یک قیمت کمتر یا دستیابی به اهداف دیگر هستند. یک ابزار بهینه باید به ایجاد کی محیط همکاری بر اساس یک شبکه‌ی همکاری بپردازد، اما به جست و جو، ارزیابی و توصیه‌ی شرکای بالقوه نیز بر اساس استراتژی‌های همکاری سازمان بپردازد.