ترجمه فارسی عنوان مقاله
یادتان می ماند که این مقاله را بعداً زمانی که وقت دارید بخوانید؟ رابطه بین حافظه آینده نگر و مدیریت زمان
عنوان انگلیسی
Will you remember to read this article later when you have time? The relationship between prospective memory and time management
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
6575 | 2010 | 6 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Personality and Individual Differences, Volume 48, Issue 6, April 2010, Pages 725–730
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
1. مقدمه
1.1. حافظه آینده نگر، حافظه گذشته نگر و مدیریت زمان
1.2. مکانیزم های در نظر گرفته شده در فرآیندهای حافظه و مدیریت زمان
3.1. پژوهش حاضر
2. روش
3. نتایج
2.3. همبستگی و ارتباط بین اندازه گیریهای زمانی
3.3. همبستگی بین اندازه گیریهای حافظه
4.3. همبستگی بین اندازه گیریهای زمانی و حافظه
4. بحث
1.4. راهنمای پژوهشهای آینده
2.4. محدودیتها
3.4. خلاصه
1. مقدمه
1.1. حافظه آینده نگر، حافظه گذشته نگر و مدیریت زمان
1.2. مکانیزم های در نظر گرفته شده در فرآیندهای حافظه و مدیریت زمان
3.1. پژوهش حاضر
2. روش
3. نتایج
2.3. همبستگی و ارتباط بین اندازه گیریهای زمانی
3.3. همبستگی بین اندازه گیریهای حافظه
4.3. همبستگی بین اندازه گیریهای زمانی و حافظه
4. بحث
1.4. راهنمای پژوهشهای آینده
2.4. محدودیتها
3.4. خلاصه
ترجمه کلمات کلیدی
مدیریت زمان - حافظه آینده نگر - فرایندهای شناختی - آموزش -
کلمات کلیدی انگلیسی
Time management,Prospective memory,Cognitive processes,Training,
ترجمه چکیده
فرآیند مدیریت زمان و حافظه که مفاهیم و اهداف مشترک گوناگونی را در بردارند، به معنی مونیتورینگ زمان لازم برای تکمیل وظایف کنونی و پس از آن یادآوری انجامکارهای مورد نظر است. در این مطالعه، مقیاس های اندازه گیری مولفه های مدیریت زمان را به مقیاس های اندازه گیری حافظه آینده نگر و گذشته نگرمربوط می کنیم. همبستگی های قابل انتظار و قابل توجه نشان می دهند، افرادی که اعلام می کنند مدیریت زمان خوبی دارند، حافظه آینده نگر و گذشته نگر موفقی نیز دارند. از این مهم تر آن هایی که به اهداف و الویت های خود متعهد هستند و برای سازمان الویت قائل اند، حافظه بهتری نسبت به بقیه دارند.
ترجمه مقدمه
بسیاری از ما که برای مدیریت پروژه های مختلف، مطالبات کاری، مدرسه، خانواده و زندگی شخصی خود تلاش می کنیم، اغلب تصور می کنیم زمان کافی برای انجام همه کارها و فعالیت های دیگر نداریم. مدیریت زمان تا جایی پیشرفت کرده که به تصمیم گیری در اختصاص زمان و انجام کارها کمک می کند. با این حال محققان این پرسش را مطرح کرده اند که تا چه حد رفتارهای توام با مدیریت زمان برای افراد و یا مزایای آموزشی موثر می-باشند. زیرا شواهد پراکنده و ناکافی هستند. نتایج نشان می دهد که مدیریت زمان برای هر فردی و به هر روشی قابل اجرا نیست. پس کدام متغیرهای تفاوت فردی روی کارایی مدیریت زمان تاثیر دارند؟
یکی از رئوس تحقیق روی ماهیت مدیریت زمان، قوانین تحلیلی متغیرهای شخصیتی و به تعویق انداختن و رفتارهای توام با مدیریت زمان متمرکز شده است. ما این پژوهش را با استفاده از قوانین حاکم بر فرآیندهای حافظه، به تفاوت های فردی مرتبط با مدیریت زمان تعمیم دادیم. مسائل مدیریت زمان از قبیل یادآوری امور مهمی که باید انجام شوند یا محاسبه زمان لازم برای انجام کارها، دلالت بر مولفه حافظه در مدیریت زمان دارند. این تحقیق ارتباط بین رفتارهای توام با مدیریت زمان و فرآیندهای حافظه را مورد مطالعه قرار می دهد.