شبکه‌های پتری زمان‌دار رنگی برای مدلسازی و مدیریت فرآیندها و پروژه‌ها

پروژه‌ی زمان‌بندی محدود به منابع (RCSP)، یکی از پیچیده‌ترین وظایف در بخش مدیریت پروژه است. بسیاری از پژوهشگرها در طول سال گذشته، دست به اقداماتی برای حل این مسئله زدند. علاوه بر این، پژوهش‌های جذاب به تحلیل مسئله در رابطه با فرمول ریاضی می‌پردازند. به این منظور راه‌حل‌های ذهنی یا دقیق، امکان توسعه‌ی تحلیل را در طیف گسترده‌ا‌ی از مسائل مدیریت عملیاتی می‌دهد. مقاله‌ی پیشنهادی، روش جدیدی را برای مدلسازی پروژه/ فرآیند بر اساس شبکه‌های پتری رنگی زمان‌دار (TCPN-ها) ارائه می‌دهد. هدف این روش ساده‌سازی تخصیص منابع در مسئله‌ی محدود به منابع است. علاوه ب راین، استفاده از آن منجر به فرمالیسم پایداری برای نمایش و تحلیل سیستم‌های موازی می‌شود. استفاده از TCPN-ها امکان تحلیل وابستگی‌های متقابل، وضعیت بحرانی، جانشین‌سازی، اولویت‌ها و تغییرات متغیر منابع را در دسترسی به منابع فراهم می‌کند. این مقاله، مدلی جدید را ارائه می‌دهد و بر کاربرد مدل برای زمان‌بندی فعالیت‌های زمان واقعی در محیط پروژه‌ی محدود به منابع تأکید می‌کند. مطالعه‌ی مورد برای پروژه‌ی صنعتی به منظور ارائه‌ی تحلیلی سیستماتیک از ابزار پیشنهادی توصیف شده است. © ۲۰۱۷، مؤلفان. منتشرشده توسط Elsevier B.V. این مقاله دارای دسترسی آزاد تحت مجوز CC BY-NC-ND است (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/). مرور تحت مسئولیت کمیته‌ی علمی یازدهمین کنفرانس CIRP در رابطه با محاسبات هوشمند در مهندسی تولید.

اجرای پروژه مستلزم رقابت حوزه‌های مختلف کسب‌وکار برای عملکرد هماهنگ است. برای موفقیت هر پروژه، پارامترهای متعددی مثل زمان رقابت، بودجه‌ی مشخص و نیازهای فنی وجود دارند [1]. انتخاب پروژه‌ی صحیح از ابتدا و حذف پروژه‌های بالقوه ناموفق، مهم‌ترین گام در جهت تضمین موفقیت پروژه‌ی کلی است. به ویژه، طبق [2]، معیارهای متعددی مثل مبنای ناکافی پروژه، وظایف تعریف‌نشده و استفاده‌ی نادرست از روش‌های مدیریتی بر موفقیت پروژه تأثیر می‌گذارند. آخرین معیار بر انتخاب روش مشخصی از مدیریت پروژه برای پیاده‌سازی موفق پروژه‌ها تأکید می‌کند. علاوه بر این، اجرای پروژه نیازمند فعالیت‌های متعددی در بخش‌های مختلف است. همچنین طبق [3]، تغییرات اقتصادی، مالی و محیطی که به دلیل رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی رخ می‌دهند و باعث تمایز پروژه می‌شوند، در طول پیاده‌سازی پروژه متداول هستند؛ بنابراین، برای مدیریت پروژه‌ی پیچیده، اعمال روش‌شناسی دقیق بر اساس اصول و قوانین سیستماتیک ضروری است. هدف پژوهش پیشنهادی، توسعه‌ی روشی جدید برای مدلسازی پروژه و مدیریت ابزارهای قدرتمند تحلیلی و گرافیکی به نام شبکه‌های پتری رنگی زمان‌دار (TCPN-ها) در حوزه‌ی پژوهشی دینامیک سیستم (SD) است. به ویژه، طبق [4]، دینامیک سیستم می‌تواند به مدیران در درک متغیرهای پروژه برای مدلسازی روابط بین معیارها و اندازه‌گیری اثر ترکیبی آن‌ها کمک کند و تأثیر آن در پروژه‌ی طراحی و تولید پدیدار می‌شود. در این زمینه، TCPN-ها مزایای زیادی برای مدیران پروژه دارند زیرا می‌توانند سیستمی را مدلسازی کنند که در آن فعالیت‌های متعددی به صورت همزمان و غیرهمزمان رخ می‌دهند و همچنین تقارن‌ها و تضادها را در نظر می‌گیرند. همچنین می‌توان بن‌بست‌های سیستم را شناسایی کرد. ساختار مقاله، به این شرح است. بخش ۲ به صورت خلاصه برخی کاربردهای TCPN و روش‌شناسی آن را توصیف می‌کند. بخش ۳ خلاصه‌ای از روش پژوهشی تطبیق‌یافته، فاز مدلسازی پروژه و روش به‌کاررفته همراه با توضیحات مطالعه‌ی موردی است. بخش ۴، به بحث درباره‌ی نتایج تجربی مربوط به مطالعه‌ی موردی اختصاص دارد. در نهایت بخش ۵، به نتیجه‌گیری یافته‌های مطالعه اختصاص دارد.