کارآفرینی نهادی ، حافظۀ کرداری و حافظۀ فرهنگی: انتخاب و خلاقیت در پیگیری تغییر درون‌زا در بودجه‌بندی نهادهای محلی

چکیده

کلمات کلیدی

1. مقدمه

2.  نظریه پردازی درمورد کارآفرینی نهادی در متن بودجه بندی دولت محلی 

2-1  کارآفرینی نهادی

2-2.  تغییر درون‌زا در بودجه‌بندی از طریق قوانین و ساختار تأثیرگذاری از راه دور

2-3  حافظۀ کرداری و حافظۀ فرهنگی در بودجه‌بندی نهادهای محلی

3. زمینه و روش تحقیق

4. « نقشۀ گرمایی» NCC: تجسم یک درگیری تاریخی

5.  بودجۀ 3 سالۀ NCC: آمیزه‌ای از برنامه‌ریزی و لابی

6. بحث 

7. نتیجه‌گیری و پیامدها

 

در این مقاله چگونگی عملکرد یک سازمان دولتی پایین‌تر به عنوان یک کارآفرین نهادی بررسی می‌شود. این بر اساس تحقیقات اخیر در بودجه‌بندی بخش دولتی است که درون‌زا بودن قوانین بودجه را به عنوان یکی از عناصر مهم کارآفرینی نهادی معرفی کرد. با الهام از نظریۀ کردار ویتگنشتاین ، ما قوانین را به عنوان عاملی در کردارهای بودجه شناسایی کرده و به تحقیق در مورد درون‌زایی یک عنصر دیگر می‌پردازیم که اصطلاحاً ساختار تأثیرگذاری از راه دور نامیده می‌شود. این اصطلاح به اهداف و نتایج یک کردار و حالات و عواطفی که معمولاً با آنها مرتبط است اشاره دارد. ما استدلال خود را با اشاره به دو روش حسابداری نوآورانه انجام می‌دهیم که توسط شورای شهر نیوکاسل ابداع شده است تا بتواند کاهش اساسی در کمکهای دولت مرکزی به آنها را برطرف کند. ما بر بعد تاریخی درون‌زایی ساختار تأثیرگذاری از راه دور تأکید می‌کنیم و به ویژه اهمیت بالقوۀ حافظۀ کرداری و حافظۀ فرهنگی را برای شکل دادن به ساختار تأثیرگذاری از راه دور نشان می‌دهیم.

بودجه‌بندی بخش دولتی مدتهاست که به عنوان یک زمینۀ کاملاً نهادینه شده شناخته می‌شود ، که در آن ماهیت سازمانهای بخش دولتی با کردار‌های بودجه‌بندی آنها گره خورده است (هاپ‌وود ، 1984 ؛ ویلداوسکی ، 1964). اتخاذ روش خاصی در بودجه‌بندی برابر است با تبدیل شدن به نوع خاصی از سازمان در بخش دولتی (بری و همکاران ، 1985 ؛ دنت ، 1991 ؛ مال و هاک ، 2011 ؛ پرستون و همکاران ، 1992). از این روست که تغییرات در بودجه‌بندی ، برنامه‌ریزی و نظام‌های مدیریت عملکرد - که اغلب بخشی از اصلاحات دولتی مبتنی بر بازار هستند - توجه محققان را به خود جلب کرده است (به عنوان مثال ، آرنس و فری ، 2015 ؛ آرنس و خلیفه ، 2015 ؛ بریگنال و مودل ، 2000 ؛ فری و اکرسلی ، 2011 ؛ همفری و همکاران ، 1993 ؛ همفری و میلر ، 2012 ؛ مودل ، 2003 ؛ اوکز و همکاران ، 1998 ؛ تاونلی ، 1997). در دل آن نظام‌های جدید، اغلب قوانین جدیدی مانند قوانین بودجه‌بندی وجود دارد (کورون‌مکی و میلر، 2011). سهم مهم این ادبیات بررسی عاملیت سازمان‌های بخش دولتی در مواجهه با چنین قوانینی بوده است ، به عنوان مثال ، با توضیح دادن فرآیندهای انطباق ، تطابق و مقاومت که می‌تواند در برابر قوانین اخیراً اعمال شده اجرا شود (ر.ک ، الیور ، 1991). فرض اصلی این ادبیات این بوده است که قوانین جدید بودجه‌بندی، تأثیر برون‌زادی بر سازمانهای مورد مطالعه در بخش دولتی دارد. کارهای اخیر در مورد بودجه‌بندی بخش دولتی این سوال را به وجود آورده است که تا چه حد می‌توان این قوانین را به عنوان یک تأثیر برون‌زاد بر عملکرد نهادهای بخش دولتی در نظر گرفت که فعالیتهای آنها از طریق بودجه محدود می‌شود ، (کوالسکی و همکاران، 2013). یک مطالعۀ موردی در مورد اصلاحات رفاهی در ویسکانسین، بر اهمیت عاملیت تأکید کرده و نشان می‌دهد که سیاستمداران و دیوان‌سالاران اصلی این قوانین را «درون‌زایی» می کنند، به این صورت که «[. . .] نه تنها در تفسیر مقررات ، بلکه در مفاد به دقت تنظیم‌شدۀ مقررات هم که برای محدود کردن اقدامات آنها در نظر گرفته شده اعمال نفوذ می‌کنند و در این روند سیستم تأمین رفاه و نظام بودجه‌ای مربوطه را دگرگون می کنند » (کوالسکی و همکاران، 2013، ص. 334). آن سیاستمداران و دیوان‌سالارها تبدیل به «کارآفرینان نهادی» شدند (گرینوود و سادبی، 2006) که سعی در تغییر کارکردها و معانی یک حوزۀ کاملاً نهادینه شده یعنی رفاه داشتند. آنها به عنوان اعضای این حوزه این کار را کردند و بنابراین «تغییر از درون» را دنبال کردند. ما می خواهیم کار را با این پرسش ادامه دهیم که کارآفرینان نهادی در بخش دولتی از کدام مؤلفه‌های دیگر کردار ، ورای قوانین ، می‌توانند در جهت تغییر استفاده کنند؟ ما عناصر کرداری موجود را با اشاره به نظریۀ کردار ویتگنشتاین با عنوان قوانین، ساختار تأثیرگذاری از راه دور و دانش عملی تعریف می‌کنیم (شاتزکی ، 2002) که با هم آرایه‌هایی از فعالیتهای قابل شناسایی را می‌سازند. در این مقاله ما بر ساختار تأثیرگذاری از راه دور تمرکز می‌کنیم که به نتایج و اهداف اشاره می‌کند و عواطف و حالاتی که آنها را در بر می‌گیرد. قوانین ، ساختار تأثیرگذاری از راه دور و دانش عملی ، ذاتی فعالیتهایی هستند که کردارها را می سازند ، و از طریق آن فعالیتها نه تنها آشکار می شوند بلکه بازتولید هم می‌شوند. ما همچنین از مفهوم «حافظۀ کرداری» (شاتزکی، 2006، 2010) که در سه عنصر ساختاری کردار مشترک است و مفهوم «حافظۀ فرهنگی» (آسمن ،2007) ، که در مطالعۀ میدانی ما عنصر مهمی از ساختار تأثیرگذاری از راه دور است استفاده می‌کنیم. ما استدلال خود را با اشاره به مطالعۀ موردی گویایی از کاهش بودجۀ شدید شورای شهر نیوکاسل1 (NCC) آغاز می‌کنیم که در حدود 30٪ در طول سه سال ، از سال مالی 2013/4 بود. این در چارچوب کاهش بودجۀ دولت محلی توسط دولت مرکزی تحت برنامۀ ریاضتی آنها صورت گرفت (لوپسترا و همکاران،2015؛ لوندز و پراچت، 2012) . تمرکز ما روی دو تغییر مهم در کردار‌های حسابداری است که NCC با آنها سعی در حل مشکل کاهش بودجه داشت و تبدیل به بخشی از حوزۀ نهادی بودجه‌بندی دولت محلی انگلیس شد. این تغییرات مربوط بودند به (1) تهیۀ «نقشه گرمایی» توسط NCC که می‌کوشید از نظر جغرافیایی ماهیت نابرابر و ناعادلانۀ کاهش بودجه را به نهادهای محلی انگلیس نشان دهد و (2) انتشار بودجه‌های 3 سالۀ نهادهای محلی در کنار بودجه‌های سالانۀ قانونی مورد نیاز. هر دو کردار حسابداری تغییرات نهادی درون‌زا را نشان می‌دهد که توسط یک کارآفرین نهادی ، NCC، دنبال می‌شود. NCC با گذاشتن مهر تأثیرگذاری از راه دور NCC که نشان عزم NCC برای مبارزه با کاهش بودجه از طرف دولت مرکزی بود ، خلاقانه کردار‌های موجود را اصلاح کرد. ما برای بسط ادعاهای مطرح شده توسط کووالسکی و همکاران (2013) در مورد درون‌زایی قوانین بودجۀ بخش دولتی از این مثالها استفاده می‌کنیم. هدف کلی‌تر ما این است که نشان دهیم سازمانهای دولتی پایین‌تر ، و در مورد ما نهادهای محلی ، می‌توانند تغییرات نهادی را از طریق ساختارهای تأثیرگذاری از راه دور دنبال کنند ، یعنی با توسل به اهداف و نتایج عمدتاً مشترک با دولت محلی و مرتبط کردن ماهرانۀ این اهداف با هویت‌ها و سنت‌های خاص فرهنگی. منظور ما از تغییر نهادی، تغییر روابط قدرت در زمینه‌های نهادی است که روابط متقابل بین شیوه‌های مختلف و ترتیبات مادی را کنترل می‌کند (بوردیو ، 1990). یک یافتۀ کلیدی این است که حتی اگر سازمانهای دولتی پایین‌تر نتوانند قوانین بودجۀ تعیین شده توسط دولت مرکزی را درون‌زایی کنند ، می‌توانند آنچه را که معمولاً به عنوان متن فرهنگی در نظر گرفته می‌شود درون‌زایی کنند. این کار می‌تواند با پیگیری تغییر قدرت در زمینۀ نهادی بودجه‌بندی دولت محلی ، مسیری را برای تغییر قوانین بودجه در درازمدت باز کند. بنابراین، محور چارچوب نظری ما ، مفاهیم زمینه (بوردیو ، 1990) و تغییر نهادی (کوالسکی و همکاران، 2013؛ فریدلند و الفورد، 1991؛ گرینوود و سادبی، 2006؛ سئو و کرید، 2002) هستند. بخش زیر چارچوب نظری ما را توضیح می‌دهد. پس ما قبل از ارائۀ یافته‌های مطالعۀ میدانی خود ، مروری بر زمینۀ تحقیق و روشهای خود داریم. دو بخش آخر بحث و نتيجه گيري را ارائه مي‌دهند.