گروه درمانی درمانشناسی ، خود کارآمدی بچه های سن مدرسه را بهبود می دهد

چکیده

کلمات کلیدی

مقدمه

روش 

نتایج 

مشخصه های درمانجویان

جدول 1. توزیع و تحلیل معادلات در سن، جنسیت و خودکارآمدی بچه های سن مدرسه 

تغییرات در خودکارآمدی با گروه درمانی درمانشناسی

تفاوت ها در بهبود  خود-کارآمدی

جدول 2. تحلیل تفاوت خودکارآمدی قبل و بعد از اجرای TGT

جدول 3: تحلیل تفاوت خودکارآمدی بعد از اجرای گروه درمانی درمانشناسی روی گروه های مداخله و کنترل

بحث 

هدف: بقای بچه ها در برابر حادثه بد می تواند از اعتمادشان به توانایی( خود-کارآمدی) دیده شود. خود-کارآمدی می تواند به بچه ها کمک کند تا توانایی شان را در برابر حادثه بد تعیین کنند که آمادگی نامیده می شود. مداخله مناسب برای افزایش دادن خود-کارآمدی به عنوان یک عامل حفاظتی یک گروه درمانی درمانشناسی است. هدف این تحقیق این است که افزایش خود-کارآمدی بچه های سن مدرسه دربرابر زلزله و سونامی از طریق گروه درمانی درمانشناسی اندازه بگیرد. روش : این تحقیق از طراحی شبه-آزمایشاتی با پیش و پس آزمون ها با گروه کنترل استفاده کرد. نمونه گنجانده شده در این مطالعه 69 بچه هستند که در آن 35 تای انها در گروه ازمایشاتی هستند درحالی که بقیه در گروه کنترل هستند که شامل بچه های مدرسه کلاس چهارم و پنجم مدرسه ابتدایی می شود. نتایج : نتیجه تحقیق نشان داد که خود-کارآمدی بچه های مدرسه بطور معناداری بعد از درمان شدن با گروه درمانی درمانشناسی بهبود می یابد( ارزش p < 0.05) آنهایی که با گروه درمانی درمانشناسی درمان نشدند دارای هیچ بهبود قابل توجهی نبودند( مقدار P > 0.05(. نتیجه گیری : این تحقیق توصیه می شود که روی بچه های سن مدرسه انجام شود تا خود-کارآمدی شان را در برابر حوادث بد از طریق آموزش سلامتی بهبود دهیم.

حادثه بد یک رویدادی است که توسط عوامل طبیعی یا انسانی که تهدید کننده ، مضر و مخرب برای زندگی انسانی هستند ایجاد می شود و منجر به از دست دادن زندگی، خسارت زیست محیطی ، خسارت به اموال و املاک و تاثیرات روانشناسی می شود. توضیح داده می شود که حادثه طبیعی اصولاً زلزله و سونامی معمولی ترین نوع حادثه بد در طول 50 سال گذشته (83%) بوده اند. تاثیر چنین حوادث بدی شامل مرگ، صدمه دیدن و بی خانمانی هستند. گوها-سپیر و همکاران بیان می کنند که قاره آسیا بالاترین رخداد بلایای طبیعی (44.4%) را دارد. اندونزی یک کشور آسیایی با بالاترین تعداد حوادث بد در طول دهه گذشته بوده است که یکی از آنها سونامی در ساب 2004 بود که 250000 نفر را کشت. جامعه هدف آمادگی در برابر حوادث بد اصولاً در گروه های آسیب پذیر به خطرات بلا که اکثر انها بچه های سن مدرسه هستند، قرار دارد. داشتن یک سطح بالای اعتماد به توانایی خود ( خود-کارآمدی) در خصوص مواجه شدن با بلای طبیعی می تواند آمادگی کودکان را برای تاثیرات ایجاد شده توسط زلزله و سونامی بهبود دهد. خودکارآمدی یک عامل حفاظتی در افراد است و ان همچنین زمینه هدف مداخله پرستاری برای حوادث بد می شود. گروه درمانی درمانشناسی (TGT) یک مداخله ای است که می تواند عامل حفاظتی خودکارآمدی را بهبود دهد. TGT یک گروه درمانی انجام شده از طریق دادن محرک به سن مطابق با رشد است. این درمان می تواند توسط به اشتراک گذاشتن تجارب اجرا شود، که به همدیگر در حل کردن مسائل و تعلیم روشهای کنترل استرس کمک می کند.