ترجمه فارسی عنوان مقاله
ریسک بیمه اتکایی و اوراق بهادار بیمه عمر: اثرات محدودیت های نظارتی
عنوان انگلیسی
Reinsurance and securitisation of life insurance risk: The impact of regulatory constraints
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
24367 | 2013 | 10 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Insurance: Mathematics and Economics, Volume 52, Issue 2, March 2013, Pages 135–144
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
نقش مکمل بیمه اتکایی و اوراق بهادار در مدیریت ریسک بیمه
مبنای بحث
نقش بیمه گذار
مشکل بیمه گذار اتکایی
معیارهای تصمیم گیری
انتقال ریسک بهینه
مبنای انتروپیک
اظهاراتی در مورد قیمت گذاری و امکان سنجی اوراق بهادار
تاثیر بازدارنده های نظارتی
معامله نظارتی مجزا
معامله نظارتی مشابه با اوزان مختلف
نقش مکمل بیمه اتکایی و اوراق بهادار در مدیریت ریسک بیمه
مبنای بحث
نقش بیمه گذار
مشکل بیمه گذار اتکایی
معیارهای تصمیم گیری
انتقال ریسک بهینه
مبنای انتروپیک
اظهاراتی در مورد قیمت گذاری و امکان سنجی اوراق بهادار
تاثیر بازدارنده های نظارتی
معامله نظارتی مجزا
معامله نظارتی مشابه با اوزان مختلف
ترجمه کلمات کلیدی
- بیمه اتکایی - به اشتراک گذاری خطر - معیارهای خطر - خطر طول عمر - اوراق بهادار بیمه مرتبط
کلمات کلیدی انگلیسی
Reinsurance, Risk sharing, Risk measures,Longevity risk,Insurance-linked securities
ترجمه چکیده
افزایش ریسک های نظام مند گسترده ای، مثل ریسک هایی که از بلایای طبیعی وتغییرات آب و هوا ناشی می شوند و مهم تر از آن ها، ابهام در روند طول عمر در سطح اجتماع تبدیل به موضوع مهمی برای صنعت بیمه شده اند. با وجود این پیش زمینه، ترکیب بیمه اتکایی و راه کارهای بازار سرمایه (بیمه و اوراق بهادار مربوطه) سود فزاینده ای نصیب آن ها کرده است.در این مقاله مدل کلی از توزیع-ریسک بهینه بین سه کارگزار، بیمه، بیمه گذار اتکایی و سرمایه گذار مالی را توسعه داده ایم که تمایزی بین ریسک های نظام مند و ریسک های خاص ایجاد کرده است. با تفاوت قائل شدن بین بیمه اتکایی و اوراق بهادار بر حسب اثراتی که بر نیازمندی های معکوس دارند، روی اثرات تنظیمی بر انتقال ریسک تمرکز کرده ایم. نتایج حاصل شده نشان می دهند که احکام تنظیمی مختلف بر حسب توزیع-ریسک جهانی منجر به نتایج بسیار متفاوتی خواهند شد.
ترجمه مقدمه
همگرایی صنعت بیمه با بازارهای سرمایه در سال های اخیر اهمیت بیشتری پیدا کرده است ( برای نمونه مقالات کاولی و کامینز 2005، کامینز 2004، کامینز 2008، یا کامینز و وییز 2009 یا کتاب راهنمای باریو و آلبرتینی 2009 را ملاحظه کنید). این گونه از همگرایی شکل های زیادی به خود گرفته است. و از بین اقدامات فراوان برای همگرایی، برخی بیشتر از سایرین موفق بوده اند. نخستین مرجع دانشگاهی در مورد استفاده از بازار سرمایه برای انتقال ریسک بیمه مقاله ای توسط گاشی و سندور (1973) بود. مولفین این مقاله قابلیت اجرایی بودن بازاری سازمان یافته و این موضوع را که این بازار سازمان یافته چگونه قادر است مکملی برای صنعت بیمه اتکایی در مدیریت ریسک های فاجعه بار باشدرا مورد توجه قرار دادند. عملا در حالی که هدف برخی اقدامات پیشرفت آینده بیمه و بازار گزینشیبوده است، ولی تاکنون نتایج تا حدی نا امید کننده بوده اند. اگرچه همزمان با این تلاش ها بازار اوراق بیمه ای(ILS) در 15 سال اخیر رشد سریعی داشته است. در زمینه اوراق بیمه ایILS انگیزه های مختلفی مثل انتقال ریسک، کم کردن تنش های سرمایه، تقویت سود، تسریع تسویه حساب، و ماندگاری آن هاوجود دارد. انگیزه های مختلف به معنی وجود راه کارها و ساختارهای مختلف است همانطور که ابزارهای گوناگونی برای بازار اوراق بیمه ای ظهور پیدا می کنند.
در بین چالش های اساسی که صنعت بیمه با آن روبرو است، قطعا مدیریت ریسک طول عمر یکی از مهم ترین آن ها است، بهاین معنی که روند بهبود طول عمر بطور قابل توجهی در آینده تغییر می کند. سرمایه ها ناچارا باید تا ابد با این ریسک دراز مدت روبرو شوند و اضافه بر این، بحران مالی اخیر نیز تنها باعث تشدید این پدیده می شود. طبق قوانین II پرداخت دین که توسط کمیسیون اروپا مطرح شد، و نیاز به محدودیت بیشتر سرمایه ای که برای بانک ها تعریف شده است باید به فعالیت های شرکت های بیمه نیز اعمال شود (الینگ و دیگران 2007، هارینگتون 2009، انجمن ژنو 2010 را ملاحظه کنید). اضافه برریسک مشاهده تغییر قابل توجه در روند طول عمر، حوزه بیمه با برخی ریسک های بنیادینیز روبرو است، مثلسیر تدریجی مرگ و میر بیمه گذاران که به علت اثرات گزینش، معمولا با شهروندان در سطح ملی متفاوت است.این اثرات گزینش تاثیرات متفاوتی روی سهام شرکت های مختلف بیمه دارد چون سطوح مرگ و میر و سرعت افزایش و کاهش آن ناهماهنگی های بسیاری برای صنعت بیمه پدید می آورد.این حالت برای شرکت های بیمه اتکا به شهروندان یا حتی به صنعت یا شاخص ها را برای مدیریت ریسک طول عمر مشکل می سازد. بنابراین پیدا کردن راهی مناسب و کارا برای کاهش این ریسک، بیش از پیش برای شرکت های بیمه اهمیت پیدا می کند. اخیرا روش های مختلفی برای کاهش ریسک بکار گرفته شده اند. در بین این اقدامات، راه کار های بازار سرمایه و بیمه اتکایی، بطور خاص باعث کسب سودهای فزاینده ای شده اند( برای مثال بلیک و باروز 2001 و بلیک و دیگران 2006 را ملاحظه کنید). حتی اگر تاکنون هیچ اوراق بهادار بیمه ای مربوط به ریسک طول عمر به پایان نرسیده باشد، توسعه این بازار برای ریسک های دیگر بیمه ای، سال هاست که رشد دائمی را تجربه کرده است، بخصوص که با وجود تغییرات در محیط نظارتی و با توجه به نیاز به سرمایه اضافی برای صنعت بیمه، بازار اوراق بهادار داغ تر شده است. امروزه موضوع اوراق بهادار ریسک طول عمر در مرکز بسیاری از مباحثات قرار گرفته اند و در سطح وسیعی به عنوان قابلیت بالقوه ای برای آینده مد نظر هستند.
در صنعت بیمه توزیع ریسک در قالب کلاسیک و استاندارد همانطور که برای مثال توسط بورچ (1960،1962) مطالعه شده است، دو گونه از عوامل را در بر می گیرد: بیمه گذاران اولیه و سرمایه ای اشتراکی از بیمه گذاران اتکایی. ریسک بین عوامل مختلفی توزیع می شود که هم نوع هستند ولی اندازه و عملکرد کاربردی متفاوتی دارند.اگرچه پی آمد مالی محتمل برخی ریسک ها مثل فجایع در مقیاس بزرگ و یا تغییرات ناگهانی در روند طول عمر، اجرای این فرایند توزیع را برای سرمایه اشتراکی مشکل می کنند. در این حالت، ممکن است سرمایه های بازار فرایند توزیع-ریسک را بهبود دهند. در واقع ممکن استریسک های غیرقابل تنوع بخشی با تسهیل در تنوع بخشی کلی به سهام سرمایه ای مرسوم، بخصوص در مواردی که رابطه همبستگی پایینی با ریسک کلی بازار دارند،برای صنعت بیمه به عنوان منابع قابل تنوع بخش وبه مثابه دارایی هایی با دسته بندی جدید برای سرمایه گذاران مالی مدنظر قرار بگیرند. حتی اگر رابطه همبستگی ضرورتا در سطح پایینی نباشد، که ممکن است این مورد به علت تغییرات در طول عمر باشد، امکان دارد به جای اینکه تنها بیمه گذاران اتکایی را متعهد بدانیم،ریسک های غیر قابل تنوع بخشی را بین جمعیت بیشتری از سرمایه گذاران مالی توزیع کنیم. در بخش 1 این مقاله، بر روی برخی ریسک های بیمه تمرکز می کنیم (برای مثال، ریسک های طول عمر و مرگ و میر)، و از منظری کلی، استراتژی بهینه برای توزیع-ریسک و انتقال-ریسک بین سه عامل نماینده (بیمه گذار، بیمه گذار اتکایی و سرمایه گذار) را با توجه به اهمیت اصول قیمت گذاری در بیمه و قسمت مالی در قالبی واحد مطالعه می کنیم.نظرات در مورد فرایند بهینه اوراق بهادار، به خصوص در مورد طراحی انتخاب جایگزین مناسبی برای انتقال ریسک فراهم شده اند. در بخش 2، بر روی تاثیر نظارت بر انتقال ریسک با تمایز بین بیمه اتکایی و اوراق بهادار بر حسب تاثیر روی اندوخته ها، تمرکز می کنیم. جهت گیری تعریف شده توسط چهارچوب نظارتی و تاثیر بعدی آن بر روش های انتقال ریسک یاد شده را با دقت بیشتری بررسی خواهیم کرد.