ترجمه فارسی عنوان مقاله
چگونه مسئولیت اجتماعی در مقصد به رفتار مسئولانه زیست‌محیطی کمک می‌کند؟ دیدگاه ساکنان مقصد
عنوان انگلیسی
How does destination social responsibility contribute to environmentally responsible behaviour? A destination resident perspective
| کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
|---|---|---|
| 81837 | 2018 | 11 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Journal of Business Research, Volume 86, May 2018, Pages 179-189
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
1.مقدمه
2. فرضیه‌ها و بنیان نظری
2.1. نظریه ذینفع و کاربردش در مقصد گردشگری
2.2. نظریه تبادل اجتماعی و کاربردش در گردشگری
3.2. مسئولیت اجتماعی مقصد (DSR)
4.2. رابطه بین DSR و تاثیرات گردشگری
5.2. رابطه بین DSR و کل رضایت جامعه
6.2. رابطه بین DSR و رفتار مسئولانه زیست‌محیطی ساکنان
7.2. رابطه بین تاثیرات گردشگری و کل رضایت جامعه
8.2. رابطه بین تاثیرات گردشگری و رفتار مسئولانه زیست‌محیطی ساکنان.
9.2. رابطه بین کل رضایت جامعه و رفتار مسئولانه زیست‌محیطی ساکنان
شکل 1. مدل پیشنهادی
3. روش تحقیق
1.3. سنجش ساختار
2.3. پیش‌آزمون اندازه‌گیری‌ها
3.3. محل تحقیق و گردآوری داده‌ها
4. نتایج و تحلیل تجربی
1.4. پروفایل نمونه
2.4. آزمون واریانس روش عمومی
جدول 1. ویژگی‌ها‌ی جمعیت‌شناسی و اجتماعی-اقتصادی پاسخ‌دهندگان
جدول 2. شاخص‌های برازش مدل و ضوابط ارزیابی مرتبط.
3.4. آزمون مدل سنجش
4.4. آزمون مدل ساختاری
5.4. قدرت تبیین مدل
6.4. تاثیرات مستقیم، غیرمستقیم و کلی
5. بحث و نتیجه‌گیری
جدول 3. نتایج مدل سنجش.
جدول 4. ضرائب همبستگی و میانگین واریانس استخراج شده.
جدول 5. نتایج آزمون مدل ساختاری و نتیجه آزمون فرضیه.
شکل 2. نتایج مدل ساختاری.
جدول 6. تاثیرات مستقیم، غیرمستقیم و کلی
6. کاربردهای مدیریتی
7. محدودیت‌ها و جهت‌گیری‌ها برای تحقیقات آتی
ترجمه کلمات کلیدی
مسئولیت اجتماعی مقصد تاثیرات گردشگری، رضایت جامعه، رفتار سازگار با محیط زیست، چین،
کلمات کلیدی انگلیسی
Destination social responsibility; Tourism impacts; Community satisfaction; Environmentally responsible behaviour; China;
ترجمه چکیده
برطبق نظریه ذینفع و نظریه تبادل اجتماعی، این تحقیق مدل یکپارچه‌ای ایجاد کرد تا نشان دهد مسئولیت اجتماعی مقصد (DSR) بر تاثیرات گردشگری (در هردو گروه تاثیرات مثبت و منفی)، کل رضایت جامعه تاثیرگذار است، و مستقیم و غیرمستقیم بر رفتار مسئولانه زیست‌محیطی ساکنان (ERB) نیز تاثیرگذار است. این مدل با استفاده از نمونه 453 ساکن جزیره گوانلانگیو بررسی شد، جزیره مقصد مشهور گردشگری زیامین، چین. نتایج نشان می‌دهند DSR ادراک ساکنان را از تاثیرات مثبت گردشگری افزایش می‌دهد، کل رضایت جامعه را بهبود می‌بخشد و به ERB ساکنان کمک می‌کند. با این حال، تاثیر DSR بر تاثیرگذاری منفی گردشگری معنی‌دار نبود. به این ترتیب، تاثیرگذاری مثبت گردشگری و کل رضایت جامعه تاحدی میانجی اثر DSR بر ERB ساکنین است. یافته‌های این مطالعه بینش‌های نظری و کاربردهای آتی عملی برای مدیریت مقصد و توسعه پایدار مقصد ارائه می‌دهد.
ترجمه مقدمه
توسعه موفق گردشگری باید به شکلی مناسب برنامه‌ریزی و مدیریت شود (Byrd, Bosley, & Dronberger, 2009; Southgate & Sharpley, 2002; Yuksel, Bramwell, & Yuksel, 1999). مقصدها باید سیاست‌ها و فعالیت‌هایی را برای توسعه پایدار ایجاد کنند (Byrd et al., 2009; Yuksel et al., 1999). همانطور که توسعه مقصد گردشگری عمدتاً متکی بر منابع فرهنگی و زیست‌محیطی است، این منابع باید به شکلی مسئولانه مدیریت شوند و توسعه یابند تا توسعه گردشگری پایدار حاصل شود (Su, Huang, & Huang, 2016). یک ابزار برای نیل به توسعه پایدار به واسطه فعالیت‌های مسئولانه اجتماعی در مقصد گردشگری است (Su & Swanson, 2017). بنابراین، برخی منابع بر اهمیت مسئولیت اجتماعی مقصد (DSR) برای توسعه پایدار گردشگری تاکید کرده‌اند (برای مثال Su et al., 2016; Su & Swanson, 2017)
عامل اصلی دیگر برای توسعه پایدار مقصد استفاده از ذینفعان در نقش فعالان مهم در فرایند توسعه پایدار مقاصد است (Byrd et al., 2009). توسعه پایدار مقصد عمدتاً متکی بر محیط طبیعی مقصد است (Cheng & Wu, 2015; Su & Swanson, 2017)؛ اعم از اینکه ذینفعان رفتار مسئولانه زیست‌محیطی اتخاذ کنند یا خیر کاربردهایی مهمی برای محیط زیست طبیعی مقصد وجود خواهد داشت (Cheng & Wu, 2015; Cheng, Wu, & Huang, 2013; Ramkissoon, Smith, & Weiler, 2013; Ramkissoon, Weiler, & Smith, 2012, 2013; Su & Swanson, 2017). با این حال، وقتی با گردشگرها مقایسه می‌شود، ساکنان مقصد ممکن است تاثیر بیشتری بر محیط طبیعی در مقصد داشته باشند چون آنها تماس گسترده‌تری با مقصد دارند و فعالیت‌های‌شان تاثیر بیشتری بر محیط زیست مقصد خواهد داشت. بنابراین، اتخاذ یا عدم اتخاذ ERB توسط ساکنان به شکلی جدی بر محیط طبیعی مقصد تاثیرگذار خواهد بود، و در نتیجه بر توسعه پایدار مقصد نیز تاثیرگذار خواهد شد.
DSR نشان دهنده مسئولیت برای ذینفعان مرتبط در مقصد است تا منافع اقتصادی برای مردم محلی ایجاد کنند، رفاه‌شان را بیشتر کنند و تاثیرات منفی اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی را کاهش دهند (Su et al., 2016). DSR می‌تواند تاثیرات گردشگری مثبت را بهبود بخشد، و در عین حال تاثیرات منفی گردشگری ادراک شده توسط ساکنان را تضعیف کنند. برطبق نظریه ذینفع، ساکنان مقصد در نقش گروه ذینفع مقصد، می‌توانند مزایایی از DSR به دست آورند. منافع کسب شده و کاهش هزینه می‌تواند منجر به رضایت ساکنان از توسعه گردشگری و جامعه شوند (Ko &Stewart, 2002; Vargas-Sa'nchez, Plaza-Mejı'a, & Porras-Bueno, 2009; Vargas-Sa'nchez, Porras-Bueno, & Plaza-Mejı'a, 2011). در عین حال، نظریه تبادل اجتماعی می‌گوید دو طرف تبادلاتی برطبق منافع و هزینه‌‌های خود دارند، و تبادلات تنها به شرطی حاصل می‌شود که هردو طرف احساس کنند آنها بیشتر از معامله سود می‌برند تا ترک معامله. بنابراین، برای کسب مزایای بیشتر از DSR، ساکنان ممکن است رفتار مسئولانه زیست‌محیطی را برای محافظت از محیط زیست طبیعی مقصد اتخاذ کنند، که در نتیجه به توسعه پایدار مقصد کمک می‌کند. با این حال، تا جایی که می‌دانیم، تعداد کمی از مطالعات به صورت تجربی روابط میان DSR، تاثیرات گردشگری، رضایت کلی در جامعه و رفتار مسئولانه زیست‌محیطی ساکنان را بررسی کرده‌اند.
با استفاده از منابع موجود، به خصوص اثر سو و همکاران (2016)، و برطبق نظریه ذینفع و نظریه تبادل اجتماعی، هدف این تحقیق توسعه و بررسی چارچوب نظری یکپارچه است که مسئولیت اجتماعی مقصد (DSR) را به عنوان پیش‌بین مستقیم ERB ساکنان تلقی می‌کند، ضمن اینکه غیرمستقیم بر ERB به واسطه تاثیرات گردشگری (مثبت و منفی) و رضایت جامعه کلی تاثیرگذار است. در کل، نقش این تحقیق برای دانشگاهیان و حرفه‌ای‌ها در سه وجه نشان داده می‌شود. اول، به شکل مسئولیت اجتماعی مقصد (DSR) است که مشتق از CSR است البته همراه با کاربردی ویژه برای مدیریت مقصد گردشگری. دوم، اولین تحقیق از نوع خود است که ERB را از دیدگاه ساکنان در بررسی این مطلب بررسی می‌کند که آیا DSR، تاثیرات گردشگری و کل رضایت جامعه به عنوان پیشایند برای ERB عمل می‌کنند یا خیر. در نهایت، به واسطه کاربرد مدل یکپارچه، این تحقیق نقش‌های میانجی تاثیرات گردشگری و کل رضایت جامعه را بین DSR و ERB ساکنان بررسی کرده است.
پیش نمایش مقاله
