حرکت به سوی ناتمامی ها: یک تحقیق پژوهش محور درجهت توسعه محصولات آینده در اقتصاد دیجیتال

چکیده

کلمات کلیدی

.1 مقدمه

.2 بررسی تحقیق

.2.1 معماری محصولريال معماری و مولاریته خدمات

2.2 تعویق نامحدود

2.3 مرزهای معمالات

شکل 1 روابط مفهومی بین مفاهیم 

.3بحث

.4 خلاصه

قدردانی

فن آوری های دیجیتال فراگیر به طور چشمگیری درحال افزایش هستند. این فن آوری ها ماهیت محصولات و خدمات را تغییر داده اند. امروزه شرکت ها می توانند از طریق ارایه پیشنهادات دیجیتالی فعال زمینه را فراهم کنند. فراهم کردن زمینه نیازمند طراحی محصول به صورت ناکامل و اعطای مجوز به مصرف کنندگان برای تکمیل زمینه از طریق منابع خود می باشد. یک محصول ممکن است به گونه ای دیجیتالی طراحی شود که حتی بعد از تحویل آن به مصرف کننده نیز قابلیت افزودن برنامه( برنامه ریزی مجدد) را داشته باشد. در این حالت، محصول ناکامل باقی خواهد ماند. محصول ناکامل می تواند مخصوص مشتری طراحی شود تا با محیط و شرایط مشتری تناسب بهتری داشته باشد. در محصول همکاری ارزشمندی اتفاق می افتد، مصرف کننده را قادر می سازد تا به صورت پویا محصول را دوباره پیکره بندی کرده و مزایای بالقوه آن را افزایش دهد. محصولات ناکامل موجب تعارض بین استاندارد سازی و شخصی سازی می شود. در موقعیت آیفون، مرز استاندارد سازی در سطح سخت افزار کشیده شده است و مرز شخصی سازی در لایه های برنامه های دیجیتالی ی باشد، که به شرکت ها اجازه می دهد که اقتصاد مقیاس را بدست آورند درحالی که مشتریان می توانند به سطح بالایی از شخصی سازی دست پیدا کنند. این مقاله بیان می دارد که سه حوزه به طور کامل به مطالعه نیاز دارد. اول، این مقاله معماری محصولات و خدمات و نقش مدولاریته درون محصولات ناکامل را مورد بررسی قرار می دهد. دوم، هدف این مقاله مفهوم سازی یک معنی برای تعویق نامعلوم، یک مفهوم جدید برای محصولات ناکامل و فن آوری جدید است. حوزه سود مورد بحث این مقاله مرزهای معاملات است. رول رویس از طریق قدرت خود نشان داده است که مرزهای معاملات را می توان به گونه ای دوباره طراحی کرد که تمرکز آن به جای تبادل برروی درآمد باشد.مفهوم محصول ناکامل تاثیر قابل توجهی برروی مرزهای معاملات در اقتصاد دیجیتال خواهد داشت. زمانی که محصول در متن مجدداد تنظیم شد، فهم منابع انسانی و نحوه یکپارچه سازی منابع خودشان در محصول مهم خواهد بود. برخی چالش های به وجود آمده در تحقیقات خدماتی نشان می دهند که پیامدهای مهمی برای توسعه محصولات ناکامل در اقتصاد دیجیتال وجود خواهد داشت.

اقتصاد دیجیتال شرکت ها را با فرصت های جدید رو به رو می کند. یکی از این فرصت ها این است که شرکت ها می توانند به صورت بالقوه محتوایی را ارایه دهند( ارزش در استفاده).در رشته هایی مانند بازاریابی، گام های بزرگی در جهت فهم نحوه دستیابی به ارزش در استفاده برداشته شده است. تحقیقات نشان داده است که مصرف کنندگان ارزش محصول را در برابر تجربه مصرف و کاربردی بودن محصول ارزیابی می کنند. این موضوع بیان می دارد که ارزش از دید مصرف کننده با دید شرکت ها تفاوت دارد. مصرف کننده ارزش محصول را براساس کار بردی بودن آن و تجربیات ارزیابی می کندف درحالی که شرکت ها ارزش محصول را به صورت پول می بینند. با این ذهنیت، مصرف کننده اغلب محصولی را که مورد استفاده اش قرار ندارد خریداری نمی کند. شرکت ها شانس این را دارند تا با ساخت محصولاتی که قابلیت تنظیم مجدد پویا دارد به ارایه محتوا بپرادازند. مفهوم تنظیم مجدد پویا به طور قابل توجهی در طراحی سیستم ها توسعه یافته است اما هنوز هم به طور مناسب به طراحی محصولات و جامعه مهندسی انتقال نیافته است. این مفهوم در طراحی سیستم به عنوان" توانایی تغییر ویژگی ها، افزودن و یا حذف مفاهیم و تغییر ارتباطات میان آنها" توصیف می شود. با به کار گیری این مفهوم در عملکرد محصولات آینده می توان محصولات را حتی پس از تحویل ان به مشتری دوباره برنامه ریزی کرد. در این حالتف این محصولات در سراسر طول عمر خود به صورت ناکامل باقی می مانند. "ناکاملی" به این معنا است که محصولات آینده مرزهای انعطاف پذیری خواهند داشت( که با مرزهای ثابتی که عملکرد محصولات را محدود می کرد در تضاد است.) که باعث می شود براساس زمینه استفاده تحولات جدید به وجود بیاید. ما در این مقاله محصول ناکامل را به عنوان یک " محصول فیزیکی" تعریف می کنیم که با معماری مدولار طراحی شده اند و با قابلیت تنظیم مجددد پویایی که در اختیار دارند باعث می شود که محصول به تناسب مطلوبی دست پیدا کند و همیشه برای اینکه که مرزهای تراکنش با زمنیه استفاده هم تراز باشد، زمینه استفاده را تغییر می دهد. این موضوع بیان می کند که یک محصول ناکامل ویژگی های زیر را از خود به نمایش می گذارد: ممکن است فعال باشد( کنترل شده)؛ توانایی تنظیم مجدد پویا را دارد( از طریق معماری مدولار)، قابل مشاهده است، داده های شخصی را یکپارچه می کند و بخشی از سیستم است( می تواند هماهنگ باشد). مثال کلاسیک در این زمینه تلفن های هوشمند است. زمانی که این نوع تلفن ها به مصرف کننده منتقل می شود عملکرد چندانی ندارد اما مصرف کنندگان می توانند از طریق فروشگاه های برنامه( اپ استور) گوشی خود را به برنامه های جدیدی مانند دیکشنری و یا پلت فرم بازی تبدیل کنند. بنابراین پلت فرم در نقطه مبادله استاندارد شده است( اقتصاد مقیاس به نفع شرکت است) در حالی که به شدت قابل تنظیم است. توامندسازی مصرف کننده با ابزار پیکره سازی( تنظیم) بدین معنی است که مرزهای تبادل باید در محتوا مهندسی شود و در حال حاضر به تعویق انداختن آن درحالی که محصول شروع به به نمایش گذاشتن ویزگی های خدمات کرده است، نامحدود است. این کارها از طریق معماری محصولات امکان پذیر است. در فرایند معماری محصولات ماژول ها قادر به پیکره بندی مجدد پویا در داخل فضای مصرفی هستند. در این شرایط_ به تعویق انداختن، مرزهای معاملات و معماری خدمات و محصولات_ به نظر می رسد که این ها به عنوان نکات کلیدی برای توسعه محصولات ناکامل در ارتباط با اقتصاد دیجیتال هستند. با این وجود، روش ها و نظریه های در این حوزه در جهان ماده که تمرکز در آن برروی استاندارد سازی و ارزش در معامله است، توسعه پیدا کرده است. اقتصاد دیجیتال چالش های جدیدی را به وجود آورده که رای پاسخ دادن به آنها باید این نظریه ها گسترده تر شوند. بخش بعدی بیان می دارد که این حوزه ها نیازمند یک تحقیق کاملا جدید در مورد توسعه محصولات ناکامل در ارتباط با اقتصاد دیجیتال است. در اقتصاد دیجیتال تمرکز برروی درآمد ها و ارزش در استفاده می باشد.