بهره وری بانک و رشد صنعت در خلال بحرانهای مالی

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2- روش شناسی

2.1 داده ها

3- نتایج 

جدول 1 آمارهای خلاصه شده

جدول 2 وابستگی مالی، رشد و کارایی بانک 

شکل 1. اثر مارجین بهره وری بانکی

شکل 2. اثر مضر کارایی بانک

جدول 3 وابستگی مالی، رشد و کارایی بانکی، کنترل هایی برای سطح توسعه ی مالی و رقابت بانکی

جدول4. وابستگی مالی، رشد و کنترل کارایی بانک برای جهانی سازی بانکی، نظارت و نرخ خالص بهره

جدول 5 وابستگی مالی، رشد و کارایی بانک که برای متغیر های اقتصاد کلان کنترل میشوند

جدول 6 وابستگی مالی، رشد و بهره وری بانک با استفاده از دخالت دولت به عنوان متغیر کنترل

جدول 7وابستگی مالی، رشد و کنترل کارایی بانکی برای بحران بانکی، وابستگی مالی خارجی که در طی دوره 1980-2006 ، متغیر های صنایع( اهرم و دارایی های ثابت) همچنین کیوتوبین و نیازهای سرمایه ای اندازه گیری شده است. 

4- نتیجه گیری

جدول 8 وابستگی مالی، رشد و کارایی بانک با استفاده از نمونه های زیر مجموعه کشورها، کشورهای اروپایی در مقابل کشورهای غیر اروپایی.

 جدول 9 وابستگی مالی، رشد و کارایی بانکی با استفاده از گروههای مختلف انحراف معیار استاندارد

جدول 10. نمرات کارایی بانک

جدول 11 وابستگی مالی خارجی، 1980-1989، در صنایع امریکا

جدول 12تعریف متغیرها و منابع اطلاعاتی

اپیندیکس آ. مقیاس بهره وری بانکی

ترجمه پاورقی

بحرانهای مالی مشکلات زیادی برای رشد ایجاد میکنند و در این دوران افزایش بی ثباتی اقتصادی خیلی مهم است که بطور کامل چگونگی این رخداد دک شود. بسیاری از مقالات رابطه ی بین رشد و سطح توسعه ی مالی با استفاده از اعتبارات بخش خصوصی، که به مشکلات ناخواسته بسیاری منجر میشود، را تحلیل کرده اند. با این وجود، تعداد خیلی کمی از بهره وری بانک برای اندازه گیری توسعه بخش مالی استفاده کرده اند. هدف این مقاله تحلیل تاثیر بهره وری بانک روی رشد ارزش افزوده ی صنایعی که بیشتر وابسته به تامین مالی خارجی در خلال بحران مالی بوده اند، است. بخصوص، از روش پوشش تحلیلی داده ها برای اندازه گیری بهره وری بخش بانکی در سراسر کشورها استفاده میکند، بر طبق استراتژی عملی که به وسیله ی راجان و زینگالز پیشنهاد شده است (1998). نتیجه اصلی ما نشان میدهد که بهره وری بانکی بهره وری بانکی محدودیت های اعتباری را بهبود بخشیده است و نرخ رشد صنایع وابسته به تامین مالی را در خلال بحران را بالا برده است. این یافته اهمیت مهم و در نظر نگرفته شده ی بهره وری بانکی در تسکین بخشیدن تاثیرات منفی بحران مالی بر روی رشد صنایعی که بیشتر وابسته به تامین مالی خارجی هستند، را نشان میدهد.

بحران عظیم وثیقه 2009 به ما یادآوری میکند که چطور بخش بانکی نقش مهمی را در اقتصاد واقعی بازی میکند. مقالات بسیاری یک رابطه ی مثبت بین یک سطح توسعه ی مالی و نرخ رشدش را شناسایی و تحلیل کرده اند. به هر حال، این ادبیات گسترده روی اعتبار و رشد اعتبار خصوصی به عنوان یک حد از سطح توسعه ی مالی کشور استفاده میشود. استفاده از این مقیاس دو مشکل را پدیدار میکند. نخست، حسن ایت ال(2009) نشان داد که اعتبار خصوصی فقط مقدار وجوه بخش مالی را ندازه میگیرد و نبایستی برای اندازه گیری کیفیت توسعه ی سطح مالی کشور مورد استفاده قرار گیرد. دوم، روسیائو و واچتل(2011) یک رابطه ضعیف بین سطح توسعه ی مالی اندازه گیری شده به وسیله ی اعتبار خصوصی و رشد برای اقتصادهای پیشرفته یافتند. در این مقاله، ما برای اولین بار بررسی میکنیم که چگونه بهره وری بانک تاثیرات ورشکستگی مالی را بر روی رشد اقتصادی در خلال بحران مالی 2009 بهبود بخشید. این مقاله از تحلیل پوششی داده ها برای اندازه گیری بهره وری بانک در نمونه ی 38 تایی کشورهایی که به وسیله ی بارث ایت ال(2013) گرد آوری شده است، استفاده میکند. این مولفان نشان داده اند که این روش غیر پارامتری چندین مزیت دارد، نخست اینکه نیاز به شکل تابعی ندارد، و همچنین شکل ساختاری خاصی سرحد بهره وری را ارائه نمیدهد. دوم، بانکر و ناتاراجان( 2008) همچنین نشان دادند که روش تحلیل پوششی داده هنگامی که تخمین میزند از واحد بهره وری تصمیمات شخصی افراد عملکرد بهتری از روش های پارامتری دارد. سپس ما تاثیر این مقیس روی رشد صنعتی در 36 صنعت که وابسته به تامین مالی خارجی بودند مطالعه میکنیم. خیلی خاص تر، ما رابطه ی بین بهره وری بانکی یک کشور و اندازه اعتبار در دسترس برای این صنایع را در خلال بحران ملی بررسی میکنیم. رشد، نرخ رشد سالانه در ارزش افزوده واقعی در صنایع مختلف و کشورها در سال 2009 است، یعنی هنگامی که بحران از آمریکا به دیگر کشورها انتقال یافت. وابستگی مالی در سطح صنعتی از داده های شرکت های صنعتی آمریکا استفاده میکند. نتایج اولیه ما نشان میدهد که بهره وری بانکی مدودیت های اعتباری را آرام کرده است، اجازه میدهد به صنایع خارجی وابسته تا در دوران رکود سریعتر رشد کنند. به راستی، استدلال پشت این مقاله به روشی است که خواهیم گفت. بانکهای بهره ور بسیاری اعتبارات در دسترس را به نحو بهتری به شرکتهایی که از نظر خارجی وابسته هستند کانالیزه میکنند. بنابراین، بهره وری مثبت بانکها بر روی عرضه اعتبارات به شرکتها که که درعوض نرخ رشد در ارزش افزوده واقعی برای صنایع با بیشترین وابستگی به تامین مالی خارجی افزایش میدهد. بخصوص، وقتی که ما یک صنعت را در صدک 75 و صنعت دیگر را در صدک 25 ام وابستگی مالی خارجی بگیریم، میفهمیم که تفاوت در نرخ رشد بین این دو صنعت 2.41 درصد بالاتر از سابق است. این اثر به نسبت رشد ارزش افزوده متوسط سالانه صنعت در نمونه ما که (4.599%-) است کاملا بزرگتر است. به منظور جدا کردن تاثیر بهره وری بانکی از دیگر رابطه ها بین وابستگی مالی خارجی با اندازه ی توسعه ی مالی، تمرکز بانکی و رقابت، بانکداری فرا مرزی( بین المللی و ناحیه ای)، بدهی داخلی و بین المللی، نظارت بانکی، حاشیه سود خالص، مقیاس های بحران بانکی، نظارت بانکی، سیاست های اقتصاد کلان( تجارت، تولید خالص داخلی واقعی، سیاست پولی، نرخ مبادله و تورم) و دیگر سیاست مداخله دولت در خلال بحران در جای خود قرار میگیرند. نتایج ما نشانگر حفظ، و همچنین قوی ماندن در استفاده ی از چندین مقیاس وابستگی مالی خارجی، مثل نیازهای سرمایه ای در گردش و کیوتوبین. همچنین مهم است که از چند روش اقتصاد سنجی مثل کمترین مربعات وزنی و روش طبقه بندی استفاده شود. مقاله ما به چند ادبیات موجود بافته شده است. نخست، مقالات کمی قبلا به موضوع ارتباط بین بهره وری بانکی و یک تعداد نتایج اقتصادی پرداخته اند. رامچاران(2016) به نحو تجربی بهره وری وام های بانکی به کسب و بنگاههای کوچک و متوسط در هندوستان در خلال 1979-2013 تخمین زده است. او متوجه شد که افزایش بهره وری وام های بانکی عملکرد بنگاهها را در هندوستان بهبود میبخشد. این مقاله نسبت به مقاله ی ما از دو جنبه متفاوت است. نخست، او از یک تابع تولیدی پارامتری، که اسمش تابع لگاریتمی درجه دوم تولید است، برای تعیین بهره وری بخش بانکی به جای رویکرد پارامتری تحلیل فراگیر داده استفاده کرده است، که ما هم همین کار را انجام میدهیم. دوم، این مطالعه بر روی یک کشور تمرکز میکند، در حالیکه مقاله ما شامل 38 کشور است و از رشد صنعت به عنوان یک معیار برای رشد اقتصادی استفاده میکند. در حالت مشابه، ویجسیری مثل دیگران(2015) از روش خود راه انداز تحلیل فراگیر داده برای اندازه گیری بهره وری تامین مالی خرد موسسات در سریلانکا پرداخته و میفهمد که این موسسات از نظر مالی و اجتماعی ناکارآمد هستند. هاورانک و دیگران(2016) رابطه بین بهره وری بانکی و عبور از شبکه وام کشور چک و محصولات سپره گذاری را بررسی میکند. آنها نشان دادند که بانکهای کارآمد نرخ وام را تعدیل میکنند، اما هیچ رابطه ای بین کارآمدی بانک با افزایش نرخ وام وجود ندارد. اگرچه این مقاله از روش مشابه استفاده میکند، که نام آن رویکرد تحلیل داده فراگیر برای اندازه گیری کارآمدی بانکی است، ارتباط بین کارآمدی سیستم بانکی کشور و رشد صنعت را نادیدده میگیرد. مطالعه ای که توسط بیلک و دیگران(2016) انجام گرفته یک مطالعه نزدیک است. بخصوص، آنها تاثیر کارآمدی بانکی و رشد منطقه ای در سرتاسر اروپا در شرایط عادی و مواقع بحرانی را تحلیل میکنند. آنها نشان دادند که کارآمدی بانکی به طور مثبت و مهمی به رشد منطقه ای در هر دو دوران مربوط میشود. با وجود این نتایج جالب، آنها از یک تابع تولیدی پارامتری برای تخمین کارآمدی بخش بانکی در کشورها استفاده میکنند. این تا زمانی که بارث و دیگران(2013) نشان دادند که تابع پارامتری یک ساختار خاص را بر روی شکل حد کارآمدی تحمیل میکند، مسئله ساز بود. درعوض، نمونه آنها فقط شامل کشورهای اروپایی میشود، و از رشد صنعتی یا وابستگی مالی خارجی برای پرهیز از مشکلات مربوط به متغیرهای محذوف و صدمات استفاده نمیکند. با استفاده از یک روش تحلیل داده فراگیر ورای حدی، گیولاتی و کومار(2016) تاثیر مالی بر روی کارآمدی بخش بانکی هندوستان را بررسی کردند، که فهمیدند بحران مالی جهانی بهره وری آن را کاهش داده است. به هر حال، این مقاله بر روی فقط یک کشور(هندوستان) تمرکز میکند، و یک رویکرد متفاوت تحلیل فراگیر داده حدی را برای اندازه گیری کارآمدی بانک مورد استفاده قرار میدهد. سرانجام، بارث و دیگران(2013) روش تحلیل فراگیر داده را برای اندازه گیری کارآمدی بانک مورد استفاده قرار دادند و فهمیدند که نظارت قوی روی بانک به نحو منفی و مهمی روی کارآمدی بانک برای نمونه 72 کشوری بین سالهای 1999-2007 تاثیر گذاشته است. دوم، مقاله ما به ادبیات تجربی رابطه بین رشد بانکی، بحران بانکی و ورشکستگی بانکی مفهوم اضافه میکند(بران و لارین2005، راداتز2006، کروسنیر و دیگران 2007، دیل آریسیا و دیگران2008). برای مثال، بران و لارین(2005) فهمیدند صنایعی که به وابستگی مالی خارجی بیشتر تکیه دارند در دوران رکود سخت تر ضربه میخورند. برای راداتز(2006)، قابلیت تسویه پذیری بیشترنیاز به ایجاد شفافیت بالاتر دارد، و کشورهای از نظر مالی غیر توسعه یافته بحرانهای عمیق تری را تجربه میکنند، که با نتایج کلی ما همسو است. کروزنر و دیگران(2007) روش مشابهی را برای بررسی تاثیر رشد بحرانهای بانکی روی صنایع انجام دادند و فهمیدند که بخشهایی که بیشتر وابسته به تامین مالی خارجی اند مایل به تجربه یک انقباض اساسی تر ارزش افزوده در خلال یک بحران بانکی در کشورهایی با سیستم مالی عمیق تر در مقایسه با کشورهای با سیستم های مالی کم عمق تر است. به هر حال، این مقاله ها همگی از اعتبارات خصوصی به عنوان مقیاس سطح توسعه ی مالی استفاده میکنند. دل آریسیا و دیگران(2008) تاثیرات بحرانهای بانکی را روی رشد صنایع مطالعه کردند و فهمیدند که در بخشهایی که بیشتر وابسته به تامین مالی خارجی، ارزش افزوده، شکل بندی سرمایه ای بوده اند، تعداد موسسات رشد کند تری در مقایسه با بخش هایی که کمتر وابسته به تامین مالی خارجی بوده اند، داشته اند. اخیرا، لاورن و والنسیا(2013) تاثیر افزایش سرمایه بانک روی رشد را در خلال بحران مالی اخیر تحلیل کرده اند. آنها فهمیدند که رشد شرکتهای وابسته به تامین مالی خارجی به نحو بدون تناسب و به طور مثبتی به وسیله ی سیاست های سرمایه ای بانک تاثیر میپذیرد. مقاله ما رویکرد مشابهی را در پیش میگیرد، اما در سطح صنعت، کارآمدی بانک را به عنوان مقیاس توسعه ی مالی کشور در نظر میگیرد. سرانجام، کیتوریلی و گولدبرگ(2011) نشان دادند که عملیات های بانکی فرا مرزی عمل پشت پرده ی بحران مالی سال 2009 بود. برای آزمایش، نتایج ما به وسیله ی یافته های آنها تاثیر نپذیرفته است، ما از چندین مقیاس بانکی فرا مرزی که در تعامل با وابستگی مالی خارجی هستند به عنوان کنترل استفاده کرده ایم. ادامه مقاله مثل زیر دسته بندی میشود. بخش 2 طرح کلی روش شناسی را ارائه میدهد، بخش 3 بررسی های تجربی را نشان میدهد، و بخش 4 نتیجه گیری را ارائه میدهد.