دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 10692
ترجمه فارسی عنوان مقاله

مقررات، بازپرداخت (پرداخت جبرانی)، و مسیر طولانی پیاده سازی پزشکی شخصی شده (شخصی سازی شده - فردگرا) - دورنمایی از ایالات متحده

عنوان انگلیسی
Regulation, Reimbursement, and the Long Road of Implementation of Personalized Medicine—A Perspective from the United States
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
10692 2013 5 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Value in Health, Volume 16, Issue 6, Supplement, September–October 2013, Pages S27–S31

فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده

واژه های کلیدی

1.آزمایش هایی که در ارتباط با یک دارو شکل گرفتند. 

2.آزمایش هایی که بعد از راه یابی دارو به بازار شکل می گیرند.

3.آزمایش هایی که مستقیما با یک داروی خاص در ارتباط نیستند.
ترجمه کلمات کلیدی
- اقتصاد سلامت - نتیجه پژوهش - پزشک شخصی - نظارتی - بازپرداخت
کلمات کلیدی انگلیسی
health economics,outcomes research,personalized medicine,regulatory,reimbursement
ترجمه چکیده
شواهد بی چون و چرایی وجود دارد که پزشکی شخصی شده، که تشخیص دقیق تری است درباره ی انتخاب روش مداخله ی پزشکی که بر اساس تکنولوژی های جدید از قبیل نمای مولکولی، بهترین خدمات را به بیماران فردی ارائه می دهد، می تواند تاثیر برجسته ای روی نتایج بالینی بگذارد. هرچند، این رشته هنوز هم جدید است و نمایش اثربخشی بهبودیافته در قیاس با معیار مراقبت های پزشکی دارای هزینه است. چگونه می توانیم اطمینان کسب کنیم که پزشکی شخصی شده واقعا یک منفعت بالینی قابل اندازه گیری را فراهم می کند که قادر به تهیه ی آن خواهیم بود و می توانیم دسترسی کافی به آن داشته باشیم؟ ارزیابی احتمال زیان – منفعت همراه هر تصمیم پزشکی، نه تنها به داده های بالینی، بلکه به برآورد هزینه ها و زیرساخت های موردنیاز برای ایجاد دسترسی به این تکنولوژی نیز نیاز دارد. مثالهای متعدد بدست آمده از دهه ی قبل نشان می دهد که کدام نمونه های پزشکی شخصی شده و آزمایش های تشخیصی به راحتی در روش های بالینی به کار رفته اند و معرفی کدام نمونه ها با دشواری بیشتری همراه بوده است. و همانطور که قانون گذاران و پرداخت کنندگان در ایالات متحده و مکان های دیگر، پزشکی شخصی شده را می پذیرند، می توان شاهد همگرایی جالبی بود: می توان اطلاعات بهتر و کاملتری برای تصمیمات تاییدی و پوششی از هماهنگی سوالات نظارتی و بازپرداختی به دست آورد. علم اقتصاد بهداشت و تحقیق درباره ی برآمدها (HEOR) به عنوان رویکردی مطرح شده است که می تواند نیازهای هر دوی این موارد را برآورده کند. اگرچه HEOR رویکرد اثبات شده ی مناسبی را برای نشان دادن تاثیرگذاری این مداخله ها در بسیاری از زمینه های پزشکی به نمایش می گذارد، امروزه مطالعات HEOR کمتری در زمینه ی پزشکی شخصی شده صورت می گیرد. می توان از لحاظ عقلانی انتظار داشت که این رویه در سالهای آتی تغییر خواهد کرد.
ترجمه مقدمه
حق تالیف به جامعه ی بین المللی تحقیقات اقتصاد دارویی و برآمدها (ISPOR) تعلق دارد. چاپ شده توسط شرکت Elsevier جستجویی کوتاه در موتور جستجوی PubMed درباره ی "پزشکی شخصی شده"، 10249 نتیجه برای شما به ارمغان می آورد، جستجویی درباره ی "علم اقتصاد بهداشت و تحقیق درباره ی برآیندها"، 15409 نتیجه به دنبال دارد، و ترکیبی از هر دو جستجو، تنها 48 نتیجه را به دنبال دارد. با ترکیب "پزشکی شخصی شده" با "اقتصاد"، می توان 519 مقاله پیدا کرد؛ با ترکیب "پزشکی شخصی شده" با "برآیندها"، می توان 989 مقاله پیدا کرد. مشخص است که فصل مشترک پزشکی شخصی شده با تحقیق های متمایل به برآیندها یا متمایل به اقتصاد کمتر بررسی شده است. همچنین، افزایش مقالات (که به کوچکی اندازه ی نمونه می باشد) در طول سه سال گذشته جالب توجه است: 5 مقاله در سال 2009، 6 مقاله در سال 2010، و 12 مقاله در سال 2011 در مقایسه با میانگین 1 مقاله در سال در دهه ی گذشته. آیا به اهمیت برآیندها و هزینه ها در پیاده سازی پزشکی شخصی شده پی برده ایم؟ ده سال پیش، Lesko و Woodcockدر یک مقاله ی اصلی توضیح دادند که چگونه مدیریت غذا و دارو (FDA) به رشته ی دارو زاد شناسی کمک می کند تا توسعه ی دارو را هدایت کند: هر روز مشخص تر می شد که هیئت نظارتی در معرض چنین اطلاعاتی قرار خواهد گرفت و این که مسیری نظارتی باید شکل می گرفت تا به طور مناسب و دقیق این داده ها را بازبینی کند. علاوه بر این، FDA که در فرآیند توسعه ی دارو، قبل از این که محصولات نهایی در روش های بالینی روزمره استفاده شوند، روی روندهای تولید نظارت می کند، به ظهور یک دوره ی جدید اشاره کرد که در آن، بیماران بر اساس نمای مولکولی خودشان درمان می شوند و از آنها مراقبت خواهد شد. بعد از انتشار آخرین نسخه ی "راهنمایی برای صنعت: تحویل داده های دارو زاد شناسی" در سال 2004 (نسخه ی راهنمای پیش نویس 2003، به شکل گسترده ای مورد بحث قرار گرفت و بسیاری از نظرات عمومی در نسخه ی راهنمای نهایی ثبت شده اند)، افزایش چشمگیری در داده های تحویل داده شده به FDA مربوط به توسعه ی داروهای دارو زاد شناسی و دیگر داروهای به دست آمده از نشانه های زیستی به چشم می خورد. با فرض این که از زمان تحویل داده ها تا رسیدن به بازار یک دوره ی تاخیر میانگین 5 ساله وجود خواهد داشت، ما در سال 2009 شاهد رونق انتشارات مربوط به برآیندها و هزینه های رشته ی پزشکی شخصی شده خواهیم بود. با توجه به این مساله که اطلاعات دارو زاد شناسی برای مدتی طولانی بخشی از برچسب های دارویی بوده است، جای تعجب دارد که تاکید زیادی روی بررسی تغییرات در برآیندهای بالینی و تعیین هزینه های مربوط به این رشته نبوده است. تفسیرهای احتمالی متعددی برای کمبود چنین داده هایی وجود دارد. اغلب نشانه های زیستی وابسته به داروشناسی استفاده شده در پزشکی شخصی شده (یا "داروزاد شناسی"؛ اصطلاح "پزشکی شخصی شده" در واقع بعدها معرفی شد)، نشانه های مربوط به حرکت شناسی دارویی بودند، از قبیل گوناگونی های موجود در آنزیم های سیتوکروم (P450 (CYP450. در روزهای ابتدایی، رابطه ی بین یک نشانه و برآیند بالینی، به خصوص موردی که در آن زمان تحت تاثیر قرار می گرفت، به عنوان مثال از طریق تنظیم دوز، بعد از این که دارو به بازار راه یافته، شناسایی می شدند (یکی از استثناء های قابل توجه Her2/neu نام دارد، یک نشانه ی دارو دینامیک شناختی که وجود آن برای شکل گیری تراستوزوماب عرضه شده در بازارهای آمریکا در سال 1998 حیاتی بود. به دلیل این که این نشانه ها در بافت فرآیند توسعه ی داروی اصلی کشف نشده بودند، ماهیت مطالعات نشان دهنده ی تاثیر بالینی نشانه ها، تفاوت برجسته ای با مطالعاتی داشت که نشانه در آنها بخش جدایی ناپذیر توسعه ی دارو محسوب می شد (و احتمال نیاز به استفاده از آن به عنوان یک تشخیص برای پیش بردن درمان). این تحقیقات تا حد زیادی محدود بودند، و با داشتن یک n کوچک، متمایل به برآیندهای بالینی دقیق نبودند، بلکه از نقاط پایانی نرم یا جانشینی مثل حرکت شناسی دارویی استفاده می کردند. بنابراین، تفسیر این نشانه ها به روش های بالینی کاری دشوار بود، و در مواردی که در آنها سنجش های تشخیصی شکل گرفته بودند، عمل فراجذب به کندی صورت می گرفت (و هنوز هم به کندی صورت می گیرد): کمبود مطالعات متقاعد کننده که روی برآیندهای بالینی مربوطه متمرکز بود، مانع مهمی بر سر راه پذیرش پزشکی شخصی شده در درمانگاه به حساب می آمد. هرچند مطالعات مربوط به نشانه های جدید که برای تایید یک داروی مرتبط با نشانه ی مورد نظر حیاتی یا مورد نیاز بودند، دقیق تر هستند و نشان دادن تاثیرگذاری بالینی و هزینه-تاثیرگذاری به شکل قابل توجهی کارامد تر شده است (در ادامه ببینید). بنابراین، بسیاری از نشانه هایی که معمولا در بافت پزشکی شخصی شده به آنها اشاره می شود، در آزمایش های اساسی بررسی نشده اند، و اگرچه مطالعات اکتشافی یا کوچکتر صورت می گرفتند و بسیاری به تاثیرگذاری بالینی و هزینه-تاثیرگذاری اشاره داشتند، به اندازه ی کافی برای قانون گذاران متقاعد کننده نبودند تا به عنوان مثال برچسب دارو را به روز رسانی کنند و نیاز به استفاده از یک آزمایش داشتند یا به اندازه ی کافی برای پرداخت کنندگان متقاعد کننده نبودند تا هزینه های یک آزمایش را متقبل شوند (یا حتی قبل از مجاز کردن بازپرداخت برای یک دارو، نیاز به آزمایش داشتند). علاوه بر این، در مواردی که FDA کارهای اولیه را انجام می داد تا برچسب یک داروی بخصوص، به عنوان مثال وارفارین، کلوپیدورژل و ایرینوتکان را به روز رسانی کند، تفسیر به روش بالینی به کندی صورت می گرفت و بازپرداخت برای این آزمایش ها پراکنده باقی می ماند. اخیرا، علاوه بر آزمایش هایی که در ارتباط با استفاده از یک داروی بخصوص هستند و در تقارن با دارو یا بعدها شکل گرفته اند، دسته ی سومی از آزمایش ها که در ارتباط با درمان داروی بخصوصی نیستند (اگرچه می توانند اطلاعاتی درباره ی روش های درمانی درست در اختیار ما بگذارند) شکل گرفته اند. بد نیست نگاهی دقیق تر به این سه دسته ی آزمایش های پزشکی شخصی شده و الگوهای نظارتی و بازپرداخت مشخص شده ی آنها بپردازیم.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  مقررات، بازپرداخت (پرداخت جبرانی)، و مسیر طولانی پیاده سازی پزشکی شخصی شده  (شخصی سازی شده - فردگرا) - دورنمایی از ایالات متحده

چکیده انگلیسی

There is undisputed evidence that personalized medicine, that is, a more precise assessment of which medical intervention might best serve an individual patient on the basis of novel technology, such as molecular profiling, can have a significant impact on clinical outcomes. The field, however, is still new, and the demonstration of improved effectiveness compared with standard of care comes at a cost. How can we be sure that personalized medicine indeed provides a measurable clinical benefit, that we will be able to afford it, and that we can provide adequate access? The risk-benefit evaluation that accompanies each medical decision requires not only good clinical data but also an assessment of cost and infrastructure needed to provide access to technology. Several examples from the last decade illustrate which types of personalized medicines and diagnostic tests are easily being taken up in clinical practice and which types are more difficult to introduce. And as regulators and payers in the United States and elsewhere are taking on personalized medicine, an interesting convergence can be observed: better, more complete information for both approval and coverage decisions could be gained from a coordination of regulatory and reimbursement questions. Health economics and outcomes research (HEOR) emerges as an approach that can satisfy both needs. Although HEOR represents a well-established approach to demonstrate the effectiveness of interventions in many areas of medical practice, few HEOR studies exist in the field of personalized medicine today. It is reasonable to expect that this will change over the next few years.

مقدمه انگلیسی

A brief search in PubMed [1] for “personalized medicine” reveals 10,249 hits, a search for “health economics and outcomes research” reveals 15,409 hits, and a combination of both search terms reveals a mere 48 hits. By combining “personalized medicine” with “economics,” one finds 519 articles; by combining “personalized medicine” with “outcomes,” one finds 989 articles. Clearly, the intersection of personalized medicine with outcome- or economic-oriented research is poorly investigated. Also, the increase (as small as the sample size may be) during the last 3 years is interesting: 5 articles in 2009, 6 in 2010, and 12 in 2011 compared with an average of 1 per year for the last decade. Have we just realized that outcomes and cost matter for the implementation of personalized medicine? Ten years ago, Lesko and Woodcock [2] described in a seminal article how the Food and Drug Administration (FDA) envisions pharmacogenetics to help guide drug development: it was becoming increasingly apparent that the regulatory body will get exposed to such information and that a regulatory path needs to be developed to appropriately and accurately review the data. Moreover, the FDA, which sees trends in drug development long before the final products are used in routine clinical practice, highlighted the advent of a new era in which patients will be treated and taken care of on the basis of their own molecular profile. After the release of the final “Guidance for industry: pharmacogenomic data submissions” [3] in 2004 (the 2003 draft guidance was extensively discussed and many public comments have been incorporated in the final guidance), a rapid increase in pharmacogenetic- and other biomarker-driven drug development data submitted to the FDA was observed [4] and [5]. Assuming an average of 5-year delay from the time of submission to reaching the market, we indeed arrive at the 2009 upswing of publications on outcomes and cost in the field of personalized medicine. Considering that pharmacogenetic information was part of drug labels for a much longer period of time [6], it is still surprising that not much emphasis has been put on evaluating changes in clinical outcomes and determining cost associated with this field. Several possible explanations for the paucity of such data exist. Most of the early pharmacologically relevant biomarkers used in personalized medicine (or “pharmacogenetics”; the term “personalized medicine” was in fact introduced much later) were pharmacokinetic markers, such as variations in cytochrome P450 (CYP450) enzymes. In those early days, associations between a marker and a clinical outcome, particularly one that then could be affected, for example, via dose adjustment, were identified after the drug had already reached the market (a notable exception marks Her2/neu, a pharmacodynamic marker that was essential for the development of trastuzumab introduced to the US market in 1998). Because these markers were not discovered within the context of the actual drug development effort, the nature of the studies demonstrating the potential clinical impact of the markers was markedly different from that of studies requiring a marker as an integral part of drug development (and its potentially required use as a diagnostic to guide therapy). To the most part, these studies were limited, with a small n, and not oriented toward hard clinical outcomes, but rather using soft or surrogate end points such as pharmacokinetic. Therefore, it was difficult to translate these markers into clinical practice, and in situations in which diagnostics measuring these markers had been developed, uptake was (and continues to be) slow: the lack of convincing studies that focus on relevant clinical outcomes poses a significant hurdle for the acceptance of personalized medicine in the clinic. Studies for newer markers that have been critical or even required for the (co-)approval of a drug associated with the marker of interest, however, are more rigorous, and the demonstration of clinical effectiveness and cost-effectiveness is significantly streamlined (see below). Therefore, many markers that are often cited in the context of personalized medicine have not been studied in pivotal trials, and although exploratory or smaller studies were conducted and may point toward clinical effectiveness and cost-effectiveness, they were not convincing enough to regulators to, for example, update the label of a drug and requiring the use of a test or to payers to cover the payment of a test (or even require a test before authorizing the reimbursement for a drug). Moreover, in situations in which the FDA took the initiative to update the label of a particular drug, for example, warfarin [7], clopidogrel [8], and irinotecan [9], translation into clinical practice occurs slowly and reimbursement for these tests remains fragmented. More recently, in addition to tests that are directly associated with the use of a particular drug, developed either in conjunction of the drug or later [10], a third category of tests that are not associated with a particular drug therapy (although they can inform about appropriate therapies) has emerged. It is interesting to take a closer look at these three categories of personalized medicine tests, and the regulatory and reimbursement pattern they reveal: 1. Tests developed in association with a drug (drug-test codevelopment, e.g., Her2/neu for trastuzumab [11]). This category of tests benefits from the rigor of studies needed to bring the drug to the market, which bears several advantages: the regulatory pathway requires the test and the drug to be approved at the same time, reimbursement usually follows in line with the requirement of the test to demonstrate appropriate use of (or even eligibility to receive) the drug, and if the drug fails to gain approval, the test is likely not needed (at least not in this particular context). Moreover, in clinical practice, there is a significantly lower burden of informing and educating health care professionals about the benefit of the test because in this situation the test will likely be required to gain access to the drug. The onus of demonstrating the impact of the test is not only on the developer of the test but also on the manufacturer of the drug because of the vested interest in making the test available. This category of tests poses the least challenge with respect to demonstrating the effectiveness of a personalized medicine approach: it is inherent to the product (which is a personalized medicine product by definition), and clinical effectiveness and cost-effectiveness data encompass both drug and test simultaneously. If approved by regulators, products in this category are also likely to be covered and reimbursed by payers.