تحلیل مزیت اقتصادی زیرساخت شهری با استفاده از رویکرد یکپارچه

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2.بررسی متون علمی

3.رویکرد تحلیل مزیت اقتصادی زیرساخت شهری

1-3- ساخت سیستم نشانگر

2-3- محاسبه‌ی شاخص مزیت اقتصادی زیرساخت شهری

3-3- مدل درجه‌ی هماهنگی جفت‌شدگی

جدول 1. استاندارد افتراقی طبقه‌ی توسعه‌ی هماهنگی جفت‌شدگی

4-3- مدل تجربی

4.کاربرد این رویکرد

1-4- حوزه‌ی مطالعاتی

2-4- انتخاب نشانگرهای زیرساخت شهری

3-4- محاسبه‌ی مقدار هر نشانگر

4-4- تغییرات در مزیت اقتصادی زیرساخت شهری

5-4- درجه‌ی هماهنگی جفت‌شدگی درمیان چهار اثر این شهرها

شکل 1. مزایای اقتصادی زیرساخت شهری چهار شهر.

شکل 2. درجه‌ی هماهنگی جفت‌شدگی چهار اثر مزیت اقتصادی زیرساخت شهریِ چهار شهر.

جدول 2. نتایج آزمون‌های ریشه‌ی واحد ترکیبی

6-4- یافته‌های رگرسیون ترکیبی

1-6-4- آزمون ریشه‌ی واحد و آزمون هم‌انباشتگی

2-6-4- نوع مدل رگرسیون ترکیبی

3-6-4- ارزیابی یافته‌های مدل

جدول 3. نتایج برآورد مدل رگرسیون ترکیبی

5.بحث

6.نتیجه‌گیری و پیشنهادات

ضمیمه‌ی آ. مرحله‌ی تفصیلی محاسبه‌ی شاخص مزیت اقتصادی زیرساخت شهری با استفاده از روش آنتروپی

ضمیمه‌ی ب. سیستم ارزیابی نشانگر برای مزیت اقتصادی زیرساخت شهری

 

مزیت اقتصادی زیرساخت شهری تاثیر مثبتی بر اقتصاد شهری دارد که این تاثیر به‌واسطه‌ی استفاده از زیرساخت شهری ایجاد شده‌است. این مقاله برای اولین بار مزیت اقتصادی زیرساخت شهری را به چهار اثر تقسیم می‌کند که شامل اثر مصرف، اثر سرمایه‌گذاری، اثر خرید دولتی و اثر تقاضای خارجی است و رویکردی یکپارچه برای تحلیل سطح آن ارائه می‌دهد. مقاله‌ی حاضر چهار شهرداری خودمختار چین را به‌عنوان نمونه درنظر گرفته‌است. در ابتدا سطح مزیت اقتصادی زیرساخت شهری موردارزیابی قرار گرفت. سپس توسعه‌ی هماهنگ میان چهار اثر با ایجاد مدل درجه‌ی هماهنگی جفت‌شدگی تحلیل شد. درنهایت، تاثیر توسعه‌ی هماهنگ‌ درمیان چهار اثر بر روی سطح مزیت اقتصادی زیرساخت شهری با استفاده از مدل رگرسیون ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهند که افزایش سطح توسعه‌ی هماهنگ‌ چهار اثر در کمک به بهبود مزیت اقتصادی زیرساخت شهری سودمند است. روش‌های درنظر گرفته‌شده بطورمناسبی برای تحلیل مزیت اقتصادی زیرساخت شهری اجرا شدند.

زیرساخت به‌عنوان شرط اساسی توسعه‌ی اقتصادی، تاثیر چشمگیری بر سیستم اقتصاد منطقه‌ای دارد (آرکر و بلومی 2016؛ ارشائر 1989؛ کاستلز-کوینتانا 2017؛ فان و ژانگ 2004؛ لوییز 2014). زیرساخت همچنین ازطریق اثر خارجی و اثر سرریز بر دیگر حوزه‌های صنعتی در اقتصاد تاثیر می‌گذارد (مانل 1992؛ لیارد، نلتورپ و ماکی 2005؛ پرادان و باغچی 2013). مزیت اقتصادی زیرساخت شهری تاثیر مثبتی بر اقتصاد شهری دارد که این تاثیر به‌واسطه‌ی زیرساخت شهری ایجاد شده‌است و شامل جذب سرمایه، گسترش مصرف، افزایش درآمد، ازدیاد صادرت و غیره است. نقش زیرساخت شهری با گسترش مقیاس شهری و توسعه‌ی سریع اقتصادی، بیش از پیش در فرآیند توسعه‌ی اقتصادی اهمیت یافته‌‌است. بسیاری از شهری بزرگ در دنیا برای ساخت زیرساخت شهری و تاکید بر نقش آن در افزایش رشد اقتصادی ارزش بسیاری قائلند. تاثیر زیرساخت شهری بر توسعه‌ی اقتصاد در جامعه‌ی مدرن به امری بسیار بدیهی تبدیل شده‌است. چین در سال‌های اخیر فرآیند سریع شهرنشینی را تجربه کرده‌است (سان، سانگ، زیو و لیانگ 2013). توسعه‌ی شهری جریان عوامل اثربخش را به درون شهرها افزایش داده‌است که این مسئله منجر به گسترش مقیاس اقتصاد شهری در چین شده‌است. بسیاری از شهرهای چین درعین حال با مشکلات تجدید ساختار و تحول الگوی توسعه‌ی اقتصادی مواجه‌ شده‌اند، دو عاملی که کیفیت توسعه‌ی اقتصاد شهری را تعیین می‌کنند. زیرساخت شهری، شرط لازم حفظ عملیات موثر اقتصاد شهری است. این زیرساخت، خدماتی اساسی برای فعالیت‌های اقتصاد شهری را فراهم می‌کند. با وجود این، به‌دلیل سابقه‌ی کوتاهِ ساخت زیرساخت شهری، توسعه‌ی آن مشکلات زیادی به‌همراه دارد که به بازدهی ضعیف عملیاتی و سطح کاربرد پایین زیرساخت شهری در چین منجر می‌شود. کمک به توسعه‌ی اقتصاد شهری مسئله‌ای نامتعارف است. از این رو چگونگی عملکرد زیرساخت شهری در فرآیند توسعه‌ی اقتصادی برای دولت چین و دانشمندان آن به موضوعی مهم تبدیل شده‌است. افزایش سطح مزیت اقتصادی زیرساخت شهری مشکل مشترک شهرهای زیادی مخصوصا در کشورهای درحال توسعه است. زیرساخت شهری نه‌تنها بر رشد اقتصادی بلکه بر فعالیت‌های اقتصادی مختلف نیز تاثیر دارد. این مقاله تلاش دارد تا سیستم اقتصاد را به چهار بخش تقسیم ‌کند که این بخش‌ها برطبق هویت اقتصاد ملی در نظریه‌ی اقتصاد کلان شامل مصرف، سرمایه‌گذاری، خرید دولتی و تقاضای خارجی است. تاثیرات زیرساخت شهری بر این چهار بخش به‌ترتیب به‌صورت اثر مصرف، اثر سرمایه‌گذاری، اثر خرید دولتی و اثر تقاضای خارجی زیرساخت شهری نامگذاری شده‌است. این بخش‌ها یکدیگر را تحت‌تاثیر قرار داده و مزیت اقتصادی زیرساخت شهری را شکل می‌دهند. در اینجا رویکردی یکپارچه برای تحلیل مزیت اقتصادی زیرساخت شهری بطورجامع پیشنهاد شده‌است. چهار شهرداری خودمختار چین که شامل پکن، تیانجین، شانگهای و چونگ‌کینگ است به‌عنوان نمونه‌ی این مقاله درنظر گرفته شده‌اند. این شهرها توسعه‌یافته‌ترین مناطق چین هستند و سرمایه‌‌گذاری و مقیاس‌های ساخت زیرساخت‌های شهری در آن‌ها عظیم است و به‌سرعت و سال‌به‌سال افزایش می‌یابد. اما عملکرد اصلی زیرساخت شهری در فرآیند توسعه‌ی اقتصادی بطورکامل در این شهرها اجرا نشده‌اند. ما در ابتدا سطح مزیت اقتصادی زیرساخت شهری را ارزیابی می‌کنیم. سپس اینکه آیا این چهار اثرِ زیرساخت شهری به‌صورت هماهنگ گسترش یافته‌اند یا خیر را با استفاده از ایجاد مدل هماهنگی جفت‌شدگی موردتحلیل قرار می‌دهیم که ابزار مفیدی برای اندازه‌گیری تاثیرات تعاملی است. تاثیر درجه‌ی هماهنگی جفت‌شدگی درمیان چهار اثر بر مزیت اقتصادی زیرساخت شهری با استفاده از مدل رگرسیون ترکیبی مطالعه خواهد شد. بخش‌های دیگر این مقاله بصورت زیر سازماندهی شده‌است. بررسی متون علمی پیشین در بخش 2 موردبررسی قرار گرفته‌است. بخش 3 رویکرد مورداستفاده در این مقاله را معرفی می‌کند. کاربرد این رویکرد و یافته‌ها در بخش 4 نشان داده شده‌اند. بخش 5 یافته‌ها را موردبحث قرار می‌دهد و بخش 6 نتیجه‌گیری اصلی و پیشنهادات را بطور خلاصه بیان می‌کند.