سنجش سرمایه‌ی انسانی در اختصاص با واحد تجاری ساخت و ساز

چکیده

کلمات کلیدی

۱- مقدمه

شکل ۱- موقعیت سرمایه‌ی انسانی در میان عامل‌های تشکیل‌دهنده‌ی ارزش بازار شرکت

شکل ۲- ساختار دارایی‌های نامشهود بر اساس IFRS 3

شکل ۳- نمونه‌ای از دوره‌ی ضریب تجربه‌ی (Q (T

۲- سنجش سرمایه‌ی انسانی با استفاده از EVA

شکل ۴- تفسیر نشان‌دهنده‌ی EVA به عنوان مجموعی از عایدی‌های نامشهود

شکل ۵- سهم برند در EVA (برای صنایع) بر اساس تحقیق صورت گرفته توسط اینتربرند

شکل ۶- تفکیک موارد مشهود / نامشهود در صنایع مختلف

شکل ۷- تبدیل قدرت برند به نرخ کاهش با استفاده از S-curve. 

نتیجه‌گیری

مدیریت سرمایه‌ی انسانی موقعیتی موجه در تمام واحدهای تجاری مدرن دارد و درک سرمایه‌ی انسانی به عنوان منبعی از امتیاز رقابتی استانداردی معین ایجاد می‌کند که امروزه امری مسلم محسوب می‌شود. معمولا تعریف‌های بی‌شماری از سرمایه‌ی انسانی بشر را با نقش مرکزی‌اش در هر سازمان معرفی می‌کنند که مبنایی برای ایجاد سرمایه‌ی سازمانی یک واحد تجاری تشکیل می‌دهد. درمقابل بسیاری دیگر از دارایی‌های نامشهود (شامل سرمایه‌ی مشتری)،با وجود این واقعیت که عقیده و فرضیه‌ای موجه وجود دارد که فرض می‌کند سرمایه‌ی انسانی دارایی یک واحد تجاری را تشکیل نمی‌دهد، در موارد بی شماری نظیر اهداف مدیریت مناسب این سرمایه لازم است سرمایه‌ی انسانی ارزیابی شود. این مقاله به یکی از مفاهیم سنجش سرمایه‌ی انسانی شامل آزمایش تاثیر هزینه‌های سرمایه‌ی انسانی مشروط به سطح EVA (ارزش افزوده‌ی اقتصادی) اشاره دارد که توسط واحد تجاری خلق شده است. مفهوم ارائه شده در این مقاله بر مبنای تجزیه و تحلیل مستقیم سهم سرمایه‌ی انسانی (RHCI - نقش شاخص سرمایه‌ی انسانی) در ایجاد EVA است. سهم مذکور ویژگی‌ای مختص بخش معین دارد و بخش ساخت و ساز اختصاصیت قابل توجهی را نشان می‌دهد. بررسی‌ها به مفهوم قیاسی مورد استفاده‌ی اینتربرند برای ارزیابی برندها (نشان تجاری) اشاره دارد. اولین بخش مقاله به روش‌های ارزیابی سرمایه‌ی انسانی توجه دارد که در مورد تحقیقات پیشین بحث کرده و دومین بخش (بنیادی) مقاله در مورد مدل پیشنهادی بحث کرده است.

بدون در نظر گرفتن این که آیا سرمایه‌ی انسانی بخشی فرضی از دارایی‌های واحد تجاری است یا خیر، بدون شک جزئی است که ارزش بازار واحد تجاری را خلق می‌کند. این فرضیه در نمودار زیر منعکس شده است. قابل ذکر است در استانداردهای گزارش مالی بین‌المللی و به خصوص در IFRS 3 سرمایه‌ی انسانی (به عنوان دارایی نامشهود) در گروه «دارایی‌های نامشهود مبتنی بر قرارداد» تعیین شده است.