ترجمه فارسی عنوان مقاله

سوآپ نکول اعتباری و بازارهای بدهی دولتی

عنوان انگلیسی

Credit default swaps and sovereign debt markets

کد مقاله	سال انتشار	تعداد صفحات مقاله انگلیسی
45580	2015	13 صفحه PDF

منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Economic Systems, Volume 39, Issue 2, June 2015, Pages 240–252

فهرست مطالب ترجمه فارسی

چکیده

کلمات کلیدی

1. مقدمه

2. بازبینی متون

2. 1. نقش کشف قیمت CDS و BS

2. 2. یکپارچه سازی مالی و قیمت گذاری موثر اوراق بهادار

3. داده و روش شناسی تجربی

3. 1. منابع داده

جدول 1 – آمار توصیفی

3. 2. روش شناسی تجربی

3. 3. سیر مشترک بلندمدت بین دامنک های اوراق قرضه و CDS

3. 4. تعامل کوتاه مدت بین دامنک های اوراق قرضه و CDS و تطابق با اطلاعات

جدول 2 – آزمون های ریشه واحد

3. 5. پویایی شناسی کشف قیمت با استفاده از مدل تحصیص خطای بردار (VECM)

3. 6. مقیاس های یکپارچه سازی مالی

4. نتایج تجربی

4. 1. آمار توصیفی

4. 2. آزمون ریشه واحد

4. 3. آزمون های هم انباشتگی

4. 4. علیت گرنجر و تعامل های پویایی شناسی کوتاه مدت

جدول 3 – آزمون هم انباشتگی

4. 5. سنجش کشف قیمت با استفاده از VECM و به اشتراک گذاری اطلاعات

جدول 4 – علیت گرنجر

جدول 5–تصحیح خطا

4. 6. یکپارچه سازی مالی و رابطه کشف قیمت

جدول 6- رابطه بین یکپارچگی مالی و بهره وری قیمت گذاری

5. نتیجه گیری

ترجمه کلمات کلیدی

کشف قیمت - یکپارچگی مالی - اوراق قرضه - ریسک اعتباری

کلمات کلیدی انگلیسی

Price discovery; Financial integration; CDS; Sovereign bonds; Credit risk

ترجمه چکیده

این مطالعه به بررسی رابطه ی بین پویایی شناسی کشف قیمت و سوآپ نکول اعتباری (CDS) دولتی و بازارهای اوراق و همچنین میزان یکپارچه سازی مالی بازارهای درحال ظهور می پردازد. با استفاده از CDS و دامنک های اوراق قرضه دولتی، سازوکار کشف قیمت بوسیله یک مدل تصحیح خطای برداری مورد آزمایش قرار گرفت. یکپارچه سازی مالی با استفاده از روش های مبتنی بر اخبار مورد سنجش قرار گرفته است. ما متوجه شدیم که CDSهای دولتی و بازارهای اوراق قرضه هم انباشته هستند. در پنج دولت از هفت دولت (71%)، بازار اوراق قرضه منجر به کشف قیمت بوسیله سازگاری با اطلاعات جدید در مورد ریسک اعتباری قبل از CDS می شود. در 29 درصد از موارد، بازارهای CDS منبع کشف قیمت بود. ما همچنین یک همبستگی مثبت با مقدار 0.67 بین درجه ی یکپارچه سازی مالی و -اشتراک گذاری اطلاعات بازار اوراق پیدا کردیم. شواهد نشان داد که عوامل خارجی رایج (جهانی) تاثیر معناداری بر روی تغییرات ریسک اعتباری دولتی و بازده اوراق قرضه دارد، ولی عوامل مختصِ هر کشور نقش معناداری ندارد.

ترجمه مقدمه

سوآپ نکول اعتباری(CDS) قراردادی است که در آن یک دولت یا شرکت موجودیت ها را در مقابل نکول بیمه می-کند. شرکت قرض گیرنده به عنوان هویت مرجع شناخته می شود و نکول رخ داده توسط شرکت به عنوان یک رخداد اعتباری شناخته می شود. خریدار (که معمولا همان دارنده اوراق قرضه است) ضمانت (CDS) به صورت دوره ای به فروشنده بیمه پرداخت می کند (حق بیمه) و در عوض صاحب حق فروش یک ورق قرضه صادر شده توسط هویت مرجع و به قیمت ارزش اسمی آن در صورت وقوع رخداد اعتباری می شود (هال و همکاران، 2004). نرخ پرداخت انجام به ازای هر سال توسط خریدار دامنک CDS نام دارد. از زمانیکه انجمن بین المللی سوآپ و مشتقه ها (ISDA) اولین نسخه از قرارداد استاندارد خود را در سال 1998 تولید کرد، بازار سوآپ نکول اعتباری رشد چشمگیری و سریعی به خود دیده است. به گفته ی ISDA، حجم اسمی تراکنش های مشتقه های اعتباری در جهان در اواسط سال 2010، 26.3 تریلیون دلار بود که مقدار مشابه در سال 2001 631.5 میلیارد دلار بود. دافی (1999) و هال و وایت (2000) در مقاله های خود معتقدند که با نبودسایش در بازار، آربیتراژ باعث می شود تا دامنک های CDS تقریبا برابر شوند با دامنک های اوراق قرضه (BS، قرضه دولتی نرخ بی ریسک کمتری دارد)، چراکه دامنک CDS برابر است با حق بیمه ریسک پرداخت شده برای اینکه اوراق قرضه بدون ریسک شود. در نتیجه، CDS و دامنک های اوراق قرضه دارای همبستگی مثبتی هستند. هر دو دامنک باید تخصیص و قیمت گذاری موثری از ریسک اعتباری داشته باشند. مطالعات متعددی بر روی اثر کشف قیمت CDS و BS دولتی متمرکز شده اند (برای مثال، بلانکو و همکاران، 2005؛ آمار و کای، 2007؛ چانلو و کیم، 2004). اما هیچکدام از این مطالعات ارتباط بین کشف قیمت در ریسک اعتباری قیمت گذاری و یکپارچه سازی مالی را مورد مطالعه قرار نداده اند. با توجه به جریان اطلاعاتی بیشتر در جهان، یکپارچه سازی جهانیِ بازار ریسکِ اعتباری باید قیمت دهی بهتری از ریسک اعتباری ارائه دهد. در این مطالعه، ما به بررسی دو سئوال اصلی می پردازیم: اولا، کدام بازار (BS یا CDS دولتی) در کشف قیمت پیشرو است. با توجه به شواهد ضد و نقیض از مطالعات متعدد، جواب مناسبی هنوز برای این مسئله پیدا نشده است. ما این مسئله را با لحاظ کردن شکست های ساختاری احتمالی که توسط بحران مالی 2007-2008 رخ داده است بررسی می کنیم. ثانیا در زمان تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری، دارندگان اوراق دولتی تمایل دارند به نه تنها نقش کشف قیمت CDS و BD، بلکه پیشروی کشف قیمت چه سطجی از یکپارچگی را با بازارهای مالی جهانی دارد. به عبارت دیگر، رابطه ی بین یکپارچه سازی مالی و کشف قیمت به چه شکل است؟ گالیندو و همکاران (2010) معتقدند که اگرچه یکپارچه سازی مالی کانالی است که از طریق آن شوکه ای مالی نامساعدمنجربه انقباضات اعتباری و افزایش نرخ بهره می شود، اما این اقدام به بازاران اعتباری کمک می کند تا عمق بیشتری پیدا کنند، و هزینه سرمایه گذاری در نبود شوک های مالی خارجی کاهش یابد. جواب دادن به این سئوال هنوز امری دشوار به نظر می رسد: بازار اوراق قرضه چگونه با بازارهای مالی جهانی یکپارچه می شود. برای مثال، اگرچه آدام و همکاران (2002)، آدژوته و دانتینه (2004)، کودونیو و همکاران (2003)، کیم و همکاران (2005)، بیل و همکاران (2004) و بار و پریستلی (2004) نتیجه¬گیری کردند که بازار اوراق جهان یکپارچه نیست، کودونیو و همکاران (2003)، پاول و مارتینز (2008) و لانگستف و همکاران (2007) متوجه شدند که تغییرات در بازده های اوراق قرضه دولتی عموما به دلیل تغییرات در عوامل (خارجی و مشترک) ریسک بین المللی رخ داده است، و به صورت ضمنی یکپارچگی را تایید کردند. این نتایج باعث مطرح شدن سئوال دیگری می شود: آیا اقتصادهای درحال ظهور، به این امید که عرضه و رقابت در بازارها و موسسات جهانی به تقویت بازارها و موسسات مالی داخلی منجر شود، باید درصدد یکپارچه سازی مالی برآیند یا خیر؟ در سایه مباحث ذکر شده، هنوز مشخص نیست که آیا یکپارچه سازی مالی باعث افزایش بازده بازار در قیمت گذاری و تخصیص ریسک می شود یا نه. همچنین، رابطه بین قیمت گذاری موثر ریسک اعتباری و یکپارچه سازی مالی مبهم است. هدف اصلی این مطالعه پیدا کردن ارتباط بین بازدهی قیمت گذاری ریسک اعتباری و درجه ی یکپارچه سازی مالی بازارهای درحال ظهور با جهان است. ما همچنین تاثیر عوامل جهانی و منطقه ای بر روی قیمت گذاری ریسک اعتباری را ارزیابی می کنیم. چنین یافته هایی می تواند در ارزیابی و انتخاب دسته ی اطلاعاتی (جهانی یا منطقه ای) مفید واقع شود؛ اطلاعاتی که سرمایه گذاران و مدیران سبد کالا باید در زمان قیمت گذاری ریسک اعتباری به آنها توجه کنند. خلاصه ی نتایج بدست آمده به این شرح است: در تمام هفت دولت بررسی شده، CDS و BS هم انباشته بودند؛ در نتیجه یک رابطه ی توازن بلند-مدت بین CDS و بازارهای اوراق قرضه وجود دارد. در کوتاه مدت، بدلیل علیت گرینجر قوینر در CDS، BSهمواره در کشف قیمت جلوتر از CDS است. با توجه به تعداد وقفه ها، نتایج دارای انسجام هستند و با پویایی شناسی بلند مدت همخوانی دارند. طبق این نتایج در پنج دولت (آرژانتین، کلمبیا، ترکیه، آفریقای جنوبی و برزیل) از هفت دولت (71 درصد)، بازار اوراق دولتی در قیمت گذاری برتر از CDS است، و این اقدام بوسیله سازگاری با اطلاعات جدید در مورد ریسک اعتباری قبل از بازارهای اوراق صورت می پذیرد. در فیلیپین و مکزیک، بازارهای CDS منابع اصلی کشف قیمت هستند. همچنین ما متوجه شدیم که یک رابطه ی مثبت و قوی (0.67) بین درجه ی یکپارچه سازی مالی و به اشتراک گذاری اطلاعات بازار اوراق قرضه وجود دارد. شواهد نشان می-دهد که عوامل خارجی عمومی تاثیر معناداری بر روی تغییرات در ریسک اعتباری دولتی و بازده اوراق قرضه دارند، در حالیکه عوامل مختص به هر کشور نقش بسزایی ندارند. سازماندهی مقاله بدین شکل است: بخش 2 به بازبینی متون پرداخته است. بخش روش های تجربی و داده استفاده شده در این کشف قیمت و سنجش یکپارچه سازی مالی را توضیح داده است. نتایج تجربی در بخش 4، و نتیجه گیری مقاله در بخش 5 آمده اند.

دانلود رایگان 2 صفحه اول مقاله لاتین (PDF)

پیش نمایش مقاله

چکیده انگلیسی

This study investigates the link between the price discovery dynamics in sovereign credit default swaps (CDS) and bond markets and the degree of financial integration of emerging markets. Using CDS and sovereign bond spreads, the price discovery mechanism was tested using a vector error correction model. Financial integration is measured using news-based methods. We find that sovereign CDS and bond markets are co-integrated. In five out of seven sovereigns (71%), the bond market leads in price discovery by adjusting to new information regarding credit risk before CDS. In 29% of times, CDS markets are the source of price discovery. We also find a positive correlation of 0.67 between the degree of financial integration and the bond market information share. The evidence suggests that changes in sovereign credit risk and bond yields are significantly influenced by common external (global) factors, while country-specific factors play an insignificant role.