تعریف جدیدی از رابطه رشد انرژی با شاخصی برای رفاه اقتصادی پایدار در اروپا

چکیده

کليدواژگان:

1. مقدمه

2. بررسی ادبیات: رابطه رشد انرژی در اروپا

3. شاخصی برای رفاه اقتصادی پایدار در اروپا

1-3 مؤلفه ها و روش هایی که در ISEW ما دنبال می شود

4. داده ها و روش

5. نتایج و بحث

1-5 ریشه های واحد

2-5 انرژی، رفاه اقتصادی پایدار و رشد اقتصادی تولید ناخالص داخلی (مدل I و مدل II)

3-5 رشد رفاه اقتصادی پایدار، رشد اقتصادی متعارف (GDP) و مصرف انرژی (مدل‌های III و IV)

6. نتیجه گیری و توصیه ها

ضمیمه

این مقاله به بررسی رشد اقتصادی پایدار انرژی برای اروپا می‌پردازد. هر دو موضوع جدید است زیرا شاخصی برای رفاه اقتصادی پایدار(ISEW) را برای کشورهای اروپایی محاسبه می کند، اما مهم‌تر از همه به این دلیل که رابطه رشد متعارف انرژی را با رابطه تازه رشد پایدار انرژی مقایسه می‌کند. همچنین، با ارائه راه‌هایی برای غلبه بر محدودیت‌های ذکر شده برای استفاده از تولید ناخالص داخلی متعارف فراتر میرود. در این مقاله از انرژی مصرفی بخش جاده استفاده شده است، که مطابق با بحث و گفتگوی گسترده در مورد شدت بالای انرژی بخش حمل و نقل جاده ای و وابستگی بسیار زیاد به منابع فسیلی در این بخش است. از تخمین‌زننده پویای دریسکول- کری نیز استفاده شده است، که امکان تجزیه اثرات در کوتاه‌مدت و درازمدت را فراهم می کند و همچنین در صورت وابستگی متقاطع قوی است. نتایج نشان می‌دهد که رشد اقتصادی و رفاه اقتصادی پایدار متغیرهای جایگزین مناسب نیستند. فرضیه بازخورد در درازمدت فقط برای رشد پایدار تأیید می شود.

رابطه رشد انرژی، ادبیاتی است که به رابطه بین مصرف انرژی و رشد اقتصادی و جهت علیت در بین متغیرهای نمایانگر مبانی اقتصاد مربوط می شود. ادبیات تا به امروز کاملاً مبهم بوده است. مروری بر تحقیق در این زمینه را می‌توان در کالیمریس و همکاران ((2014))، منگاکی ((2014)، و اوزتورک ((2010)) مشاهده کرد. رشد اقتصادی تقریباً در تمام این مطالعات به طور معمول با تولید ناخالص داخلی سرانه نشان داده شده است. وقتی این مطالعات بیش از اقتصاد کل کشور مربوط به تجزیه و تحلیل بخش است، از دیگر پراکسی‌ها می‌توان برای فعالیت‌های اقتصادی، مانند مارکز و همکاران ((2014))، استفاده کرد. به طور خلاصه، هدف از مطالعات رشد انرژی عمدتاً کشف سهم انرژی به عنوان عامل تولید در اقتصاد و نتیجه‌گیری در مورد تأثیر اقدامات حفظ انرژی در رشد اقتصادی است. با این حال، با توجه به گرایش به اصطلاح «اقتصاد نوین» به سمت پیشرفت واقعی و رفاه اقتصادی پایدار، معتقدیم که تحقیقات رشد انرژی کوته نظر است زیرا به ما نمی گوید که تأثیر و سهم اصلی مصرف انرژی بر رفاه اقتصادی پایدار چیست. برای شرح بیشتر این منطق مهم، هدف ما این است که بگوییم: تولید ناخالص داخلی هر اقتصاد ساختار متفاوتی دارد و با روشهایی تولید شده است که ممکن است واکنش های متفاوتی در رفاه انسان داشته باشد. به عنوان مثال، یک کشور کاملاً صنعتی ممکن است آلودگی بیش از حد ایجاد كرده باشد، ممکن است باعث توسعه مفرط شهری با کیفیت پایین زندگی، از هم پاشی خانواده به دلیل افزایش ساعات کاری کارگران و لیست پیامدهای منفی بی پایان شده باشد. از سوی دیگر، یک کشور کمتر توسعه یافته، احتمالاً با سرانه تولید ناخالص داخلی کمتر، ممکن است از یک محیط تمیزتر، رابطه‌های انسانی محکم‌تر، از هم پاشی خانوادگی کمتر و در کل افراد شادتری برخوردار باشد. علاوه بر این، یک کشور صنعتی نسبت به کشور تولیدکننده آسیب بیشتری به محیط زیست وارد می‌کند. ساخت و ساز، فعالیت های پتروشیمی یا کشاورزی به طور معمول آلوده‌ترین فعالیت ها در اقتصاد است. تولید ناخالص داخلی پس از رکود بزرگ بوجود آمد و تاکنون بطور گسترده توسط اقتصاددانان و سیاستمداران به عنوان ابزاری برای سیاست هوشمند مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال، این امر بهبود فعالیت رفاهی را از فعالیت‌های کاهش رفاه متمایز نمی‌کند (تالبرث، کب، و اسلاتری (2007)). همچنین، تولید ناخالص داخلی از معاملات انجام شده در به اصطلاح بازار سیاه بیرون می رود. با این حال، این معاملات هنوز مصرف‌کننده انرژی و سایر عوامل تولید و باعث تولید گازهای گلخانه‌ای هستند، اما هرگز در حساب‌های رسمی اقتصاد ثبت نمی شوند. تا به امروز و بر اساس بهترین دانش ما، تحقیقات بسیار کمی در این زمینه نویدبخش جدید انجام شده است؛ به عنوان مثال، یو ((2011))، در رابطه رشد انرژی، ذخایر واقعی را به جای تولید ناخالص داخلی بررسی کرده است. نویسنده دریافت که انرژی تجدیدپذیر ذخایر واقعی چین را افزایش می دهد در حالیکه انرژی متعارف رشد تولید ناخالص داخلی را افزایش می دهد. ذخایر واقعی یک شاخص ساخته شده است که توسط بانکهای اطلاعاتی آماری بین المللی تهیه شده است، در حالیکه ما در این مقاله معتقدیم ISEW برای مقاله فعلی محاسبه شده و کاملاً جامع است زیرا شامل داده‌هایی از هر سه حوزه پایداری است: اقتصاد، محیط زیست و جامعه. در این راستا، منگاکی و توگکو ((منگاکی و توگکو (2016)؛ منگاکی و توگکو (2016)؛ منگاکی و توگکو (2017))، منگاکی و تیواری (منگاکی و تیواری (2017)) برای کشورهای آمریکایی، گاسپار و همکاران (گاسپار، مارکوس، و فوئینهاس (2017)) به ترتیب برای اقتصاد نوظهور، کشورهای زیر صحرایی، و کشورهای G7 نیز کار کرده‌اند و شواهد قابل توجهی در مورد حساسیت نتیجه هنگام استفاده از ISEW به جای تولید ناخالص داخلی پیدا کرده‌اند. این نشان می‌دهد که وقتی سیاستگذاران اقدامات حفظ انرژی را با محوریت رشد اقتصادی پایدار و نه فقط تولید ناخالص داخلی در نظر می گیرند، استراتژی‌های مختلفی به آنها پیشنهاد می شود. علاقه به مطالعه کشورهای اروپایی در این چارچوب از این واقعیت ناشی می شود که اروپا یک مصرف کننده عمده انرژی بلکه پیشرو در پایداری است. متوسط اروپایی مقداری بالاتر از منابع فقیرترین دو میلیارد نفر در جهان را مصرف می کند. متوسط اروپایی نیمی از منابع فشرده متوسط آمریکایی است (تعادل جمعیت جهانی (2015)). به گفته صندوق جهانی طبیعت، اگر هرکس در دنیا به اندازه متوسط اروپایی منابع طبیعی مصرف کند، ما برای زندگی به سه سیاره دیگر احتیاج داریم (صندوق جهانی طبیعت (2015)). این مقاله دو سهم جدید دارد: اول، اولین ISEW برای اروپا را برای طیف گسترده ای از 33 کشور اروپایی محاسبه می کند و دوم مقایسه بسیار دقیقی بین رابطه رشد انرژی متعارف و رابطه رشد انرژی پایدار بویژه سیاستگذاری جالب ارائه می دهد که پایداری را در اولویت قرار می دهد. بقیه این مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است: علاوه بر این مقدمه، بخش 2 بررسی ادبیات است، بخش 3 کلیه جزئیات ساخت ISEW را ارائه می دهد، بخش 4 شامل داده ها و نتایج است، بخش 5 بحث و بخش 6 نتیجه گیری است.