دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 7465
ترجمه فارسی عنوان مقاله

سیاست نرخ ارز چین

عنوان انگلیسی
China's exchange rate policy
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
7465 2000 16 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : China Economic Review, Volume 11, Issue 3, Winter 2000, Pages 262–277

فهرست مطالب ترجمه فارسی

چکیده

مقدمه

نمایه نرخ ارز

نرخ واقعی ارز

تراز پرداخت ها

حالت استفاده از نرخ ارز در جایگاه لنگر اسمی

نتیجه گیری

 
ترجمه کلمات کلیدی
چین - نرخ تورم - نرخ ارز - سیاست های پولی
کلمات کلیدی انگلیسی
China,Inflation,Exchange rate,Monetary policy
ترجمه چکیده
آیا بهای یوآن کاهش خواهد داشت یا باید کاهش داشته باشد؟ این پرسش مهمی است که در سراسر بازار مالی دنیا به آن اندیشیده اند و در چین هنگام بحران مالی آسیای شرقی در سال 1997در مورد آن بسیار بحث شده است. این مقاله اصول حاکم بر تعیین نرخ تبدیل ارز درچین را به تفصیل بررسی کرده وبه دو نتیجه گیری مهم می رسد. یکی اینکه دو دهه اخیر اصلاح اقتصادی هزینه هایی داخلی در چین داشته است، چرا که چین وابسته و مرتبط به بازار و قیمت های جهانی است و به این ترتیب نرخ تبدیل ارز می تواند همچون لنگر اسمی عمل می کند. ثبات نرخ ارز به ثبات قیمت های داخلی می انجامد. نتیجه دیگراین است که به دلیل تغییرپذیری قیمت های داخلی، تاثیر تغییر نرخ ارز در شرایط بازرگانی و جریان بازرگانی اندک و گذرا است. بنابراین، تغییرپذیری نرخ ارز برای حفظ تعادل حساب جاری ضرورتی ندارد. این شواهد نشان می دهد که چین باید این سیاست را که از سال1994 اجرا می کرده، برای حفظ ثبات نرخ ارز ادامه دهد
ترجمه مقدمه
آیا بهای یوآن کاهش خواهد داشت یا باید کاهش داشته باشد؟ این پرسش مهمی است که در سراسر بازار مالی دنیا به آن اندیشیده اند و در چین هنگام بحران مالی آسیای شرقی در مورد آن بسیار بحث شده است. در زمان بحران مالی آسیا در سال 1997 علاقه شدیدی به سیاست نرخ ارز در چین وجود داشته است. نرخ تبدیل یوآن به دلار از سال 1994 روی 30/8 ثابت شده است. آیا این سیاست نرخ ارز منطقی بوده است؟ آیا چین باید به نرخ ارز خود بیشتر قابلیت تغییر بدهد و اجازه دهد ارزش یوآن برای مقابله با عواقب بحران مالی آسیا کاهش یابد؟ هنگام بحث درمورد نیاز به کاهش ارزش یوآن بیشتر به این حقیقت توجه شده است که رشد صادرات در چین روندی رو به کاهش داشته است. بنابراین، به منظور رقابتی تر شدن صادرات چین لازم است ارزش یوآن کاهش یابد. مقاله حاضر به این نکته می پردازد که در حال حاضر در چین نرخ ارز در جایگاه لنگر اسمی مفیدتر از جایگاه آن در ابزاری برای تغییر هزینه است.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  سیاست نرخ ارز چین

چکیده انگلیسی

Should or will the yuan depreciate? This is an important question widely speculated in world financial markets and intensively debated in China in the wake of the East Asian financial crisis in 1997. The present paper examines in detail the fundamentals that determine the exchange rate in China and concludes with two important findings. One is that the past two decades of economic reform has made domestic prices in China sufficiently market-determined and linked to world prices so that the exchange rate can serve as an effective nominal anchor. Exchange rate stability leads to domestic price stability. The other result is that because of the flexibility of domestic prices, a change in the exchange rate has only a modest and ephemeral effect on the terms of trade and trade flows. Therefore, exchange rate flexibility is not essential to keep the current account in balance. Such evidence suggests that China should continue the policy to maintain exchange rate stability, as it has done since 1994.

مقدمه انگلیسی

Will or should the yuan depreciate? This is a question widely speculated in world financial markets and intensively debated in China. There has been keen interest in the exchange rate policy in China in the wake of the Asian financial crisis in 1997. The yuan–dollar exchange rate has been stabilized at 8.30 since 1994. Has that been a sensible exchange rate policy? Should China make the exchange rate more flexible and possibly let the yuan to depreciate to counter the aftermath of the Asia financial crisis? In the debate about the need for the yuan to depreciate, most of the attention has been focused on the fact that export growth has been slowing down in China. Therefore, a depreciation of the yuan is needed to make Chinese exports more competitive. The present paper argues that now in China, the exchange rate is actually more useful as a nominal anchor than as an expenditure-switching tool. Exchange rate stability provides a firm anchor for domestic price stability that is conducive to sustained long-run economic growth. As the Chinese economy becomes more integrated with world markets and domestic prices more firmly linked with world prices, trade flows have become less responsive to the variation in the exchange rate. Therefore, it is a sensible policy to maintain exchange rate stability as long as short-term speculative capital flows remain restricted. The paper is organized as follows. Section 2 reviews the post-1978 developments in the foreign exchange market. Then, I analyze how the exchange rate was related to the domestic price level in Section 3 and investigate how the exchange rate affected the flows in the balance of payments in Section 4. Finally, Section 5 presents the case for targeting the exchange rate as a nominal anchor, especially in the light of the Asian financial crisis.

نتیجه گیری انگلیسی

In conclusion, exchange rate stability can be a sensible policy for China at present, because the exchange rate is more useful as a nominal anchor than an expenditure-switching tool to influence the balance of payments. This property reflects a fundamental fact that the after two decades of economic reform, Chinese economy has already become sufficiently marketized and open to foreign trade and investment. In addition to the arguments presented above, two other relevant considerations have also been cited against a possible depreciation of the yuan. One is that a depreciation of the yuan may trigger further competitive devaluations in other East Asian economies, thus, aggravating the economic and financial crises there. The other is that a depreciation of the yuan may also enlarge China's existing trade imbalances with her major trading partners, especially the United States, thus, exacerbating trade tensions with them. Though a case has been made in the present paper for China to pursue exchange stability at present, more exchange rate flexibility will be needed in the future, as China gradually liberalize capital controls and make the yuan convertible for the capital account as well. It is well known that under perfect capital movement, a fixed exchange rate is incompatible with an independent monetary policy that is mainly focused on domestic economic objectives, especially for large economies such as China. Nevertheless, in view of the shaky banks and immature financial markets now in China, capital account liberalization should not proceed hastily.