توانایی های ذهن خوانی در بیماران وابسته به مواد مخدر: یک مطالعه اکتشافی

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. مواد و ابزار ها

 2.1 شرکت کنندگان

2.2 فرایند

جدول 1: مشخصات جمعیت شناختی شرکت کنندگان براساس میانگین و انحراف معیار

2.3 تحلیل آماری

3. نتایج

3.1 مشخصات گروه

3.2 عملکرد نظریه ی ذهن

4. بحث 

جدول 2: آمار توصیفی نمرات مقیاس ارزیابی نظریه ی ذهن و ابزار قصد خواندن موقعیتی در بیماران وابسته به مواد مخدر و گروهی که وابسته به مواد مخدر نبودند و تحلیل آزمون های کوواریانس (کنترل شده از نظر اضطراب، افسردگی و سطح تحصیلات)

شکل 1: نمرات بیماران وابسته به مواد مخدر و گروهی که وابسته به مواد مخدر نبودند در زیر مقیاس های مقیاس ارزیابی نظریه¬ی ذهن

اهداف: اختلالات شناختی، اجتماعی نقش مهمی در رفتار اعتیاد آور بیماران دارای اختلال مصرف مواد بازی می کند. این مطالعه با هدف بررسی توانایی ذهن خوانی بیماران وابسته به مواد مخدر و کشف اینکه توانایی ذهن خوانی همبسته با مدت زمان مصرف، سن و میزان مصرف می باشد، می پردازد. روش: بیماران وابسته به مواد مخدر 27 نفر و گروه وابسته به مواد مخدر نبودند 29نفر بودند. با مقیاس ارزیابی نظریه ی ذهن، مصاحبه نیمه ساخت یافته، ابزار قصد خواندن موقعیتی؛ فیلمی که در آن شرکت کنندگان تمایلات شخص بازیگر را استنباط می کردند ارزیابی شد. نتایج: کمبود هایی در توانایی ذهن خوانی در بیماران وابسته به مواد مخدر مشاهده شد. آنها عملکرد ضعیف تری نسبت به گروهی که وابسته به مواد مخدر نبودند در مقیاس ارزیابی نظریه ی ذهن و ابزار قصد خواندن موقعیتی داشتند. ترکیب دیدگاه و بازتاب آن بر سایر حالت های ذهنی به ویژه برای بیماران وابسته به مواد مخدر مشکل است. اختلالت در توانیی های ذهنی همبستگی با زمان مصرف، سن و میزان مصرف ندارد. نتایج: این نتایج پیش بینی می کنند که بیماران وابسته به مواد مخدر ممکن است شناخت اجتماعی آسیب دیده ای داشته باشند که منجر به کاستی هایی حتی در تعاملات معمول نیز می شود که خود عامل خطری برای اعتیاد است. این یافته ها بر اهمیت گسترش تعاملات برای تقویت توانایی شناخت اجتماعی در طول توانبخشی بیماران وابسته به مواد مخدر تأکید دارد.

کمبود ها در پردازش اطلاعات هیجانی بیماران دارای اختلال مصرف مواد و به خصوص در بیماران وابسته به مواد مخدر ، اصطلاحاتی است که در ابتدا در اصطلاحات مسائل شناسایی و بیان احساسات فرد در مفهوم الکسیتیمسا مطالعه شد (1و 2). چون این کمبود ها در سطوح متفاوتی از فرایند های هیجانی از قبیل شناسایی، طبقه بندی و ابراز مشاهده شده اند، اثبات کننده ی دشواری مهم در شناخت هیجانات آنها اما از دیگران است(3-6). بنابراین، این کمبود های هیجانی ممکن است در روش ارزیابی بیماران دارای اختلال مصرف مواد از هیجانات و یا حالات عاطفی دیگران تأثیر بگذارد (7 و 8). یک عامل خطر را برای رفتار های مورد استفاده برای ایجاد موقعیت های استرس زای بین فردی ایجاد کند که بیماران دارای اختلال مصرف مواد با مصرف دارو های روان گردان با آن روبرو می شوند (9-11). در مورد به کار گیری روشی برای ارزیابی فرایند های هیجانی در این بیماران، مطالعات اخیر، یافته های ترکیبی را ارائه نموده اند که مرتبط با فرایند های مختلف شناخت اجتماعی می باشد. اولین مطالعه در مورد توانایی های اثربخشی اجتماعی بیماران وابسته به مواد مخدر انجام شد که توانایی آنها را برای شناخت حالت های هیجانی چهره به تنهایی و یا در ترکیب با سایر پیش بینی کنندگان هیجانی مانند زبان بدن ارزیابی نمود (4و7و10). این مطالعات همگرا با شواهد، پیشنهاد می کند که بیماران وابسته به مواد مخدر اختلال در توانایی خود برای رمزبرداری از هیجانات مردم دارند و به نظر می رسد از مسائل هیجانی خود ناآگاه هستند (12). همسو با این یافته ها، تحقیقات بیشتری به بررسی شناخت اجتماعی حول "نظریه ی ذهن " "ذهن خوانی" ’پرداخت. ذهن خوانی ، توانایی توصیف و پیش بینی رفتار های خود فرد و یا سایرین با استنباط از حالات ذهنی افراد (13). این در دوره ی کودکی و به عنوان فرایند های اصلی و اولیه شناخت های اجتماعی مورد توجه قرار می گیرد. شواهد در حال رشدی وجود دارد که ذهن خوانی، هسته ی رفتار های ناقص مشاهده شده در اختلالات مختلف روانپزشکی است (14). توانایی ذهن خوانی در دو بعد شناختی؛ نیاز به ادراک شناختی حالت های هیجانی دیگران و موثر بودن؛ توانایی پی بردن به هیجانات دیگران شناخته می شود. این دو مؤلفه توسط دو شبکه عصبی مختلف (15) ص47 و به طور متفاوت در اختلالات روانی پی ریزی می شود. تمایز بین شناختی و عاطفی نظریه ی ذهن با نقطه ی آغاز برای درک ذهنیت در بیمارانی که از اعتیاد رنج می برند، ادامه می یابد. با این حال، آنسوی این ابعاد، نظریه ی ذهن به انواع حالت های ذهنی نیز به حالت های ارادی تمایلات و علایق دارند، حالت های معرفت شناختی که اشاره به دانش و اعتقادات دارد و حالت های عاطفی مثبت و منفی اشاره دارد. (16). توانایی تمایز بین توانایی استنباط عقاید دیگران در مورد وضعیت جهان (اول شخص نظریه ی ذهن) و توان درک حالت های ذهنی پیچیده که استنباط دیدگاه های دیگران در مورد حالت های ذهنی فرد دیگر (دوم شخص نظریه ی ذهن تعریف شده) را می توان اشاره نمود(17). نظریه ی ذهن همچنین اشاره به توانایی درک حالت های ذهنی خود فرد نیز اشاره دارد اول شخص نظریه ی ذهن) و حالت های ذهنی دیگران (سوم شخص نظریه ی ذهن)(18). در نهایت، می توان بین دیدگاه خودمحوری که دیگران در رابطه با خود حضور دارند و دیدگاه اختصاصی که در آن، حالت های ذهنی دیگران به طور مستقل از خود، حضور دارند، تمایز قائل شد (19). مهم تر اینکه، این تمایز بین ابعاد نظریه ی ذهن به دلیل تفاوت ها در شبکه های مغزی پایه ریزی شده اند (20-21). پیشنهاد اینکه ساختار های نظریه ی ذهن، پیچیده اند، باید مورد بررسی عمیق تر قرار گیرد. مطالعات محدودی در زمینه توانایی های ذهنی در بیماران وابسته به الکل (22-26) و سوء مصرف سایر مواد مانند: کوکائین، مت آمفتامین (شیشه) و حشیش انجام شده است (27-32). علاوه بر این، اغلب این مطالعات متمرکز بر ظرفیت های ذهنی در بیماران دارای اختلال مصرف مواد و دارای اختلال شخصیتی انجام شده (33-35) که باید از بیماران دارای اختلال مصرف مواد جدا شوند (36). در بین بیماران دارای اختلال مصرف مواد، تحقیقات نشان داد بیماران وابسته به الکل، کمبود هایی در پردازش خلق در ارتباط با توانایی هایشان در تفسیر رویداد ها دارند (37) و خجالت شرم آوری را آشکار می کنند(23و 38). تمایز بین ابعاد شناختی و عاطفی نظریه ی ذهن، شواهد قوی را در حمایت از وجود یک اختلال در توانایی برای پی بردن به حالات هیجانی (نظریه ی ذهن عاطفی ) در بیماران وابسته به الکل براساس نتایج پرسشنامه های خود گزارشی نشان می دهند (23-26-39). ذهن خوانی در آزمون چشم یا فیلم برای ارزیابی شناخت اجتماعی ، ابزار های چند انتخابی در شناخت حالت های ذهنی لازم هستند (24). در بیماران وابسته به مواد مخدر، مطالعه ی مک دونالد و همکاران توانایی استنتاج اجتماعی آنها را بررسی کرد. در این مطالعه، بیماران وابسته به مواد مخدر، مسائلی را در استنباط معانی از گفتگو ها، نشان دادند با توانایی آنها برای موقعیت های طعنه آمیز ناقص دیده شد. در حالی که بیماران وابسته به مواد مخدر متزلزل ، کمبود های معناداری را نشان ندادند (7). علاوه بر این، براساس نتایج پرسشنامه های خود گزارشی (پرسشنامه همدلی )، فریر و همکاران ، دریافتند که بیماران متزلزل وابسته به مواد مخدر و الکل، نمرات کمتری در هملی و به ویژه در بعد هیجانی به دست آوردند (41). این تفاوت در یافته ها بیماران وابسته به مواد مخدر درمراحل مختلف پس کشیدن آنها، تأثیر دوره دست کشیدن از مصرف در شناخت اجتماعی است. در کل، مطالعات بیماران وابسته به مواد مخدر، دوره های ناهمگن پرهیز از مصرف، از چند هفته (39و40) تا چندین ماه را نشان می دهد (22). با مطالعات محدودی که در بین مصرف کنندگان فعال انجام شده (31) و اغلب آنها این اطلاعات را تصریح نمی کنند (32). با این حال، تأثیر پرهیز از مصرف بر نظریه ی ذهن و تأثیر تاریخچه آن بر اعتیاد مطالعه نشده است. نتایج محکمی از چند مطالعه ی محدود نمی توان به دست آورد. اکنون دستیابی به شناخت بهتر، وجود کمبودهای ذهنی در بیماران وابسته به مواد مخدر و تعیین تأثیر دوره های پرهیز از مصرف، دوره ی سوء مصرف مواد و سن مصرف کنندگان در شناخت اجتماعی تعیین شود. در این زمینه، در ابتدا برای غلبه بر محدودیت های مطالعات قبلی، به ویژه کمبود روایی بومی و دقت کم ابعاد مختلف نظریه ی ذهن بررسی شد. با بررسی توانایی تفسیر و تمایل به شناخت در موقعیت های اجتماعی زیان رسان به بیماران وابسته به مواد مخدر بدون اختلال روانی. بنابراین، آنچه به وسیله بزین و همکاران (42) پیشنهاد شده، مهارت های ذهن خوانی را با استفاده از تکالیف بومی که یک رابطه ی جایگزینی را بین زمینه های اجتماعی قوی (طرح های ویدئویی با صدا) و مقیاس های شناختی تعریف شده دقیق با هدف گذاری جنبه های شناخت اجتماعی بررسی شد. ابزار قصد خواندن موقعیتی ) ارائه گزیده های تصویری تعاملات پیچیده ی زندگی واقعی بین یک یا چند نفر) (42). با توجه به ماهیت پیچیده ی آن، شناخت بهتر تفاوت های پنهان توانایی های ذهن خوانی، مطالعه ی فرایند های ذهنی (توانایی تفسیر هیجانات، حالت های ارادی و شناختی، اول و دوم و سوم شخص نظریه ذهن، خود محوری در مقابل دگر محوری) مهم است. در مطالعه ی باسکو و همکاران ، مصاحبه نیمه ساخت یافته ای را برای ارزیابی چنبه های مختلف نظریه ی ذهن ارائه نمود. مقیاس ارزیابی نظریه ی ذهن (16) که برای بیماران وابسته به الکل به کار رفت (22). آنها اختلال در همه ی ابعاد ذهن را مشاهده نمودند. با شناخت مشکلات بیشتر سوم شخص ذهن نسبت به اول شخص، خود محوری در مقابل دگر محوری ) بنابراین استفاده از ابزار قصد خواندن موقعیتی در تلاش برای شناخت اول اگر ابزارهای بومی در بیماران وابسته به مواد مخدر آسیب زننده باشند. سپس استفاده از مقیاس ارزیابی نظریه ی ذهن می پذیریم توانایی های نظریه ی ذهن براساس سطح پیچیدگی تمایل فعالیت خواندن، آسیب بزنند. فرض می شود مواردی از سوم شخص نسبت به اول شخص نظریه ذهن بیشتر عاطفی باشند. عملکرد دگر محوری عاطفی تر از عملکرد شناختی اند، نتایج مشابهی قبلاً در بیماران وابسته به مواد مخدر به دست آمده بود(22). نیز پذیرفته شده که اول شخص نظریه ذهن کمتر از دوم شخص، به دلیل نیاز بیشتر به توانایی ذهن خوانی در دوم شخص، آسیب می بیند(43).