زیرگروه های نوجوانان در تنظیمات فیزیکی و اجتماعی محیطی نسبت به دوچرخه سواری برای حمل و نقل متفاوت است: یک تجزیه و تحلیل کلاس پنهان

نتایج نشان داد که برای تحریک حداقل دوچرخهسواران معمولی و به همین ترتیب زیرگروهی که در معرض خطر کمترین میزان حمل و نقل فعال قرار دارند، فاصله دوچرخهسواری باید تا حد امکان کوتاه باشد. به طور کلی، نتایج نشان داد که ارائه مسیرهای چرخه ای که به خوبی جدا شده است، باعث می شود که نوجوانان به سمت چرخه کنار یکدیگر حرکت کنند و کلید های میانبر برای دوچرخه سواران را معرفی کنند، ممکن است زیرگروه های مختلف نوجوانان را تشویق کنند تا بدون تحرک بخشیدن به زیرگروه های دیگر، حمل و نقل کنند.