پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد: مقیاس فشرده ای برای اندازه گیری بهزیستی روانی

چکیده 

واژگان کلیدی

1. روش

1.1 شرکت کنندگان 

1.2 مقیاسها

2. نتایج و بحث

2.1 پایداری های مقیاس

2.2  سازگاری درونی

2.3 همسانی بین مقیاسها

جدول1. همبستگی های گزاره های متناظر مقیاس شادکامی آکسفورد و پرسشنامه شادکامی آکسفورد 

2.4 روایی ساخت

جدول 2. همبستگیهای بین ویژگی و متغیرهای شناختی برای مقیاس شادکامی آکسفورد و پرسشنامه شادکامی آکسفورد 

2.5 تحلیل فاکتور

جدول 3.همبستگیهای نمرات فاکتور مقیاس شادکامی آکسفورد (OHI) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHQ)

جدول 4. تحلیل گام به گام تفکیک کننده گزاره های پرسشنامه شادکامی آکسفورد 

2.6 مقیاس کوتاه 

3. نتایج 

پیوست. پرسشنامه شادکامی آکسفورد 

پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد بعنوان یک ابزار اصلاح شده از مقیاس شادکامی آکسفورد استخراج شده است. مقیاس شادکامی آکسفورد شامل 29 گزاره است، که هر کدام شامل منتخبی از یکی از چهار گزینه است که برای هر گزاره متفاوت است. پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد شامل گزاره های مشابهی با مقیاس شادکامی آکسفورد است، که هر کدام بصورت جمله ای می آید که می تواند در مقیاس لایکرت شش امتیازی همسان تصدیق شود. این ابزار تجدیدنظرشده فشرده و اجرای آن آسان است و تصدیق در یک دامنه مبسوط را میسر می سازد. روایی پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد، هنگامی که با مقیاس شادکامی آکسفورد مقایسه شد رضایتبخش بود و روابط بین مقیاسها و مجموعه متغیرهای شخصیت که باید با بهزیستی مرتبط باشد، برای پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد قویتر از مقیاس شادکامی آکسفورد بود. اگرچه تحلیلهای فاکتور موازی مقیاس شادکامی اکسفورد و پرسشنامه ی شادکامی اکسفورد نتایج آماری واقعا همسانی تولید کرد، راه حل برای پرسشنامه ی شادکامی اکسفورد نمی توانست تفسیر شود. فاکتوری بودن سابقا گزارش شده ی مقیاس شادکامی آکسفورد ممکن است بیشتر بخاطر روش قالب بندی و ارائه گزاره ها باشد، تا ماهیت خود گزاره ها. تحلیل های فاکتور متعامد متوالی از پرسشنامه ی شادکامی اکسفورد فاکتور مرتبه واحد بالاتری را شناسایی کرد، که نشان می دهد ساختار بهزیستی که اندازه گیری می کند تک بُعدی است. تحلیل تفکیک کننده برای تولید نسخه ی کوتاه پرسشنامه ی شادکامی اکسفورد با هشت گزاره بکار گرفته شده است.

مقیاس شادکامی آکسفورد بعنوان یک مقیاس وسیع شادکامی شخصی طراحی شد، که عمدتا برای استفاده داخلی در دپارتمان روانشناسی آزمایشی دانشگاه آکسفورد در اواخر دهه 1980 بود. ساخت این مقیاس و برخی ویژگیهای آن توسط آرگیل، مارتین و لو (1995) بررسی شد. رفتار این مقیاس همسان نشان داده شده است، و کاربران دیگری استفاده از آنرا در بریتانیا، اسپانیا، و امریکا گزارش کرده اند. مقیاس شادکامی آکسفورد بصورت فرافرهنگی برای مقایسه دانشجویان در استرالیا، کانادا، بریتانیا و امریکا نیز استفاده شده است. ترجمه عبری آن در اسرائیل استفاده شده است و این مقیاس مبنای مقیاس شادکامی چینی است که در تایوان استفاده شده است. مقیاس شادکامی آکسفورد از طراحی و قالب مقیاس افسردگی بِک پیروی می کند که، هنگامی که وارونه شد، مجموعه ای از 20 گزاره چند گزینه ای مربوط به بهزیستی ذهنی را ارائه می کرد. گزاره های دیگری نیز برای پوشش دادن جنبه های شادکامی افزوده شدند که بدانها پرداخته نشده بود و مقیاس نهایی شامل 29 گزاره شد. هر گزاره در چهار سطح افزایشی ارائه شد، که از صفر تا 3 عددگذاری شد، برای مثال: بطور خاص درباره آینده خوش بین نیستم درباره آینده خوش بین هستم احساس می کنم منتظر خیلی چیزها هستم احساس می کنم آینده مملو از امید و انتظار است. مقیاس شادکامی بِک برای کاربرد بالینی با هدف تشخیص شیدایی و حالتهای افسردگی ذهن طراحی شد. در جمعیتهای غیربالینی، تعداد اندکی شیدا یا افسرده هستند و دو حدّ نهایی گزاره مقیاس شادکامی آکسفورد متناظر کم مورد استفاده قرار می گیرد. در عمل، «نرمال» بطور خاص عمدتا تصدیق کننده یکی از این دو گزاره مرکزی است. برای اقلیت قابل توجه موارد نمرات میانگین کمتر از انحراف استاندارد متناظرشان بوده، یا به راحتی بالاتر از آن هستند. این نشان می دهد که پاسخ به این سؤالات می تواند پیوسته، و نه معمولا پراکنده باشد، و شاید نتوان از آنها برای اندازه گیری شادکامی استفاده کامل نمود. اگر پاسخ دهندگان می توانستند پاسخها را از دامنه وسیعی انتخاب کنند ویژگیهای آماری گزاره های جداگانه بهبود می یافت. فرمت چندگزینه ای نیز مستلزم مقیاس بزرگی است که تنها بتواند بعنوان یک ابزار مستقل ارائه شود. یک مقیاس دیگر، پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد، طراحی شده است که متشکل از گزاره های واحدی است که می-توانند برمبنای مقیاس شش امتیازی لایکرت پاسخ داده شوند (ضمیمه). این گزاره ها به آسانی می توانند در پرسشنامه های بزرگتر به ترتیب تصادفی جای داده شوند، و نیز فرصت وارونه سازی حدود نیمی از گزاره ها نیز گرفته شده است. این تغییرات باید احتمال پاسخدهی وابسته به قراین و سازگارانه را کاهش دهند. مقصود این مقاله توصیف مقیاس بهبود یافته و ویژگیهای روان سنجی آن و، با قرار دادن آن در حوزه عمومی، میسر نمودن استفاده وسیعتر از آن و بررسی بیشتر توسط دیگران است.