دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 125990
ترجمه فارسی عنوان مقاله

اثر خط 1 نوع در بازدارندگی

عنوان انگلیسی
The effect of type-1 error on deterrence
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
125990 2018 8 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : International Review of Law and Economics, Volume 53, March 2018, Pages 1-8

ترجمه چکیده
بر طبق نظر متداول، خطای نوع 1 (محکومیت غیرقانونی) به عنوان خطا نوع 2 (مجازات غیرقانونی) به عنوان بازدارنده مضر است، زیرا خطای 1-نوع، باعث کاهش پرداخت از عمل در قانون می شود. این دیدگاه منجر به این ادعا شده است که تعصب طرفدار متهم در مورد پرونده کیفری و استانداردهای بالای آن از طریق تأثیر منفی بر بازدارندگی خطای نوع 1 توضیح داده شده است. با اضافه کردن بینش جدید به بعضی از نکات نوشته شده در ادبیات، ما یک دیدگاه متفاوت از تاثیر خطای نوع 1 در بازدارندگی ارائه می دهیم که به نظر می رسد با ادعای ناسازگار نیست. به این ترتیب ما نشان می دهیم که خطاهای نوع 1 نه تنها منجر به بازدارندگی بیش از حد و یا خنثی کردن اقدامات خوشایند اجتماعی می شوند بلکه به دلیل بازدارندگی کمتر و همچنین افزایش اجتماعی مطلوب در بازدارندگی یا کاهش اجتماعی سطح مطلوب . افزون بر این، از آنجا که خطاهای نوع 1 و نوع 2 به عنوان خطاهای دادگاه تعریف می شوند، به عنوان مثال، به عنوان شرایط بازدارنده، تأثیرات آنها بر بازدارندگی بستگی به احتمال رسیدگی دارد. برای تحریم های مبتنی بر آسیب، آسیب شرایطی برای تصمیم گیری است، و به همین دلیل برای اعمال جرم و یا اعمال جنایی خاص، اثر خط 1 نوع متناسب با احتمال آسیب است. از آنجا که آسیب به ندرت اتفاق می افتد و برای برخی از جرایم، زمانی که عمل قانونی انتخاب می شود، خطا نوع 1 به علت قضاوت بر بازدارندگی کمتر از خط 2 تایید می شود و به هیچ وجه جرمی ندارد. برای جنایات اخیر، خطاهای نوع 1 در ارتباط با هویت مجرم ممکن است همچنان بر روی بازدارندگی تاثیر گذاشته و یا فعالیت های خوش خیم اجتماعی را خنثی کنند. با این حال، ما بر خلاف ادعاهای ادبیات نشان می دهیم که خطاهای نوع 1 در رابطه با هویت در خود بازدارندگی کمتری نیست و ما استدلال می کنیم که سرد شدن فعالیت های سودآور اجتماعی یک پدیده عمومی نیست و بنابراین نمی تواند استانداردهای قانونی بالا در قانون کیفری را توضیح دهد که یکنواخت عمل می کنند
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  اثر خط 1 نوع در بازدارندگی

چکیده انگلیسی

According to a conventional view, type-1 error (wrongful conviction) is as detrimental to deterrence as type-2 error (wrongful acquittal), because type-1 error lowers the pay-off from acting within the law. This view has led to the claim that the pro-defendant bias of criminal procedure, and its high standards of evidence, can be explained by the negative effect on deterrence of type-1 error. Adding new insights to some points made in the literature, we present a different view of the effect of type-1 error on deterrence, which seems incompatible with the claim. We thereby show that type-1 errors may not only lead to over-deterrence or to the chilling of socially benign acts, rather than to under-deterrence, but also to a socially desirable increase in deterrence or to a socially desirable lowering of activity levels. Moreover, since type-1 and type-2 errors are defined as court errors, i.e. as conditional on deterrence, their effects on deterrence depend on the likelihood of adjudication. For harm-based sanctions, harm is a condition for adjudication, and so for tortious acts or for certain criminal acts, the effect of type-1 error is proportional to the likelihood of harm. Since harm occurs more rarely and for some crimes not at all when the lawful act is chosen, type-1 error conditional on adjudication affects deterrence less than type-2 error, and for some crimes not at all. For the latter crimes, type-1 errors concerning the identity of the offender may still be thought to either affect deterrence or to chill socially benign activities. However, we show, contrary to claims in the literature, that type-1 errors concerning identity do not in themselves lower deterrence and we argue that chilling of socially benign activities is not a general phenomenon and so cannot explain the high evidentiary standards of criminal law that apply uniformly.