ترجمه فارسی عنوان مقاله
مسیرهای مختلف به سمت قضاوت های فراشناختی: نقش انگیزش دقیق
عنوان انگلیسی
Different routes to metacognitive judgments: The role of accuracy motivation
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
30076 | 2014 | 13 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Journal of Consumer Psychology, Volume 24, Issue 3, July 2014, Pages 307–319
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
مقدمه
پیشینه نظری
آزمایش 1
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
جدول 1: آزمایش ا: میانگین (و انحراف استاندارد) گروه های آزمایش
ارزیابی محصول
بحث
آزمایش 2
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
جدول 2: آزمایش 2: میانگین (و انحراف استاندارد) گروه های آزمایش
ارزیابی محصول
بحث
آزمایش 3
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
جدول 3: میانگین (و انحراف استاندارد) گروه های آزمایشی
ارزیابی محصول
شکل 1: ارزیابی محصول به عنوان تابعی از میزان آشنایی با محصول، تعداد درخواست شده دلایل و انگیزش دقیق (آزمایش 3).
بحث
آزمایش 4
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
ارزیابی محصول
شکل 2: ارزیابی محصول به عنوان تابعی از تعداد درخواست شده دلایل و اطمینان به تفکر (آزمایش 3).
بحث
خلاصه و بحث
کلمات کلیدی
مقدمه
پیشینه نظری
آزمایش 1
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
جدول 1: آزمایش ا: میانگین (و انحراف استاندارد) گروه های آزمایش
ارزیابی محصول
بحث
آزمایش 2
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
جدول 2: آزمایش 2: میانگین (و انحراف استاندارد) گروه های آزمایش
ارزیابی محصول
بحث
آزمایش 3
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
جدول 3: میانگین (و انحراف استاندارد) گروه های آزمایشی
ارزیابی محصول
شکل 1: ارزیابی محصول به عنوان تابعی از میزان آشنایی با محصول، تعداد درخواست شده دلایل و انگیزش دقیق (آزمایش 3).
بحث
آزمایش 4
روش
شرکت کنندگان و طرح
فرایند و ابزارها
نتایج و بحث
بررسی دستکاری ها
ارزیابی محصول
شکل 2: ارزیابی محصول به عنوان تابعی از تعداد درخواست شده دلایل و اطمینان به تفکر (آزمایش 3).
بحث
خلاصه و بحث
ترجمه کلمات کلیدی
مشکل فراشناختی - انگیزه دقت - تفسیر انعطاف پذیر - خود اعتبار سنجی - تناسب
کلمات کلیدی انگلیسی
Metacognitive difficulty,Accuracy motivation,Flexible interpretation,Self-validation,Fit
ترجمه چکیده
پژوهش حاضر در صدد بررسی این موضوع است که دشواری فراشناختی از دو مسیر متفاوت بر ارزیابی محصول اثر می گذارد- احساسات سرانگشتی سادگی بازیابی و فرایند خوداعتباربخشی. یافته های حاصل از چهار آزمایش آزمایشگاهی نشان داد که دشواری فراشناختی می تواند در افراد دارای دقت کم، صرف نظر از تناسب ادراک شده بین دشواری مورد انتظار و تجربه شده، ارزیابی محصول را از طریق احساسات سرانگشتی سادگی بازیابی تضعیف کند، بر عکس، یافته ها نشان داد که در افراد دارای دقت بالا، هنگامیکه بین دشواری ادراک شده و تجربه شده، تناسب (در مقابل عدم تناسب) ادراک شده ای وجود دارد، دشواری فراشناختی می تواند ارزیابی محصول را از طریق فرایند خوداعتباربخشی افزایش دهد (در مقابل تضعیف کند). ما پیشنهاد می-کنیم که افراد دارای انگیزش دقیق بالا در مقایسه با افراد دارای انگیزش دقیق پایین، بیشتر احتمال دارد که درباره دشواری فراشناختی در ارزیابی کردن محصولات، تفسیرهای کمتر قاطع و انعطاف پذیرتری انجام دهند.
ترجمه مقدمه
پژوهش قابل ملاحظه درباره دشواری فراشناختی اثبات کرده است که افراد نه تنها بر اساس محتوای اطلاعات بازیابی شده و پردازش شده قضاوت می کنند، بلکه سادگی یا دشواری آوردن اطلاعات به ذهن نیز، در قضاوت کردن دخیل است (گریفندر، بلس و فام، 2010، را برای مرور ببینید). دیدگاه غالب این بوده است که دشواری فراشناختی، درباره اینکه محتوای اطلاعات بازیابی شده و پردازش شده، چه چیزی را پیش بینی می کند، به عنوان تلویح منفی تفسیر می شود، و بنابراین مطلوبیت قضاوت را از طریق احساسات سادگی بازیابی، تضعیف می کند (شوارتز، 2004). هماهنگ با این دیدگاه، بسیاری از مطالعات گذشته نشان داده اند که به احتمال زیاد، دشواری فراشناختی از طریق فرایند اکتشاف سادگی بازیابی، مطلوبیت نگرش را تحت شرایط انگیزش پردازش پایین کاهش می دهد زیرا وابستگی افراد به احساسات فراشناختی زمانی خیلی بیشتر است که انگیزش پردازش به جای بالا، پایین است (آرتس و دیکسترهویس، 1999؛ دیکسترهویس، ماکرا و هادوک، 1999؛ گریسون و شوارتز، 1999؛ هادوک، 2002؛ راتمن و هاردین، 1997؛ راتمن و شوارتز، 1998).
از سوی دیگر، فرضیه اختلاف-اسناد اشاره می کند که افراد بسته به اینکه تجارب فراشناختی واقعی آنان چقدر از دشواری ذهنی مورد انتظار منحرف می شود، ممکن است اتکای کمتر قاطع و انعطاف پذیرتر بر دشواری فراشناختی را نشان دهند (منون و راگوبیر، 2003؛ سلا و برگر، 2012؛ ویتلسی و ویلیامز، 1998، 2000). برای مثال، هنگامیکه افراد در تجارب ذهنی قضاوت کردن درباره دیگران (در مقابل خود) (کاروسو، 2008) یا آشنایان (در مقابل دوستان نزدیک) (راتمن و هاردین، 1997) مشارکت می کنند، یا هنگامیکه برای یک ماشین کمتر آشنا (در مقابل یک ماشین بسیار آشنا)، دلایلی ایجاد می کند (تیبوت، استرنتال، مالاویا، باکامیتسوس و پارک، 2005)، یا هنگامیکه تجارب گذشته دور (در مقابل گذشت اخیر) را به یاد می آورد، در این صورت دشواری فراشناختی دیگر مطلوبیت نگرش را تضعیف یا حتی افزایش نمی دهد. احتمال کمتری وجود دارد که دشواری فراشناختی به عنوان درون داد تشخیصی برای قضاوت در این موقعیت ها ادراک شود، زیرا بین دشواری فراشناختی مورد انتظار و تجربه شده، هیچ تفاوت معناداری وجود ندارد.
مهمتر اینکه فرضیه خوداعتباربخشی، یک مکانسیم روانشناختی جایگزین را پیشنهاد می کند که به وسیله آن اثرات دشواری فراشناختی می تواند اتفاق بیفتد- حداقل تحت شرایط انگیزش بالا (برینول و پتی، 2009، را برای مرور ببینید). برخلاف یافته های سنتی چهارچوب اکتشافی سادگی بازیابی، فرضیه خوداعتباربخشی مطرح می کند که اثرات دشواری فراشناختی باید تحت شرایط انگیزش پردازش بالا نه پایین، افزایش یابد زیرا در این شرایط پردازش ارزیابی، اعتبار تفکرات در سطح فراشناختی را شامل می شود (تورمالا، پتی و برینول، 2002؛ تورمالا، فالسز، برینول و پتی، 2007). به صورت مشابه، گریفندر و بلس (2007) فرض کردند که استنباطهای فراشناختی از طریق یک فرایند استنباطی دومرحله ای رو به عقب انجام می گیرد که به وسیله آن افراد از دشواری ذهنی آگاه هستند و بنابراین درباره دشواری فراشناختی تجربه شده، بیشتر تأمل می کنند. در این شکل، بسیار محتمل است که دشواری فراشناختی، به جای اینکه به عنوان نشانگر فقدان اطلاعات در دسترس در شرایط انگیزش پردازش بالا تفسیر شود، به عنوان نشانگر کیفیت محتوای اطلاعات تفسیر می-گردد.
برینول، پتی و تورمالا (2006) در حمایت از این دیدگاه اثبات کرده اند که دشواری فراشناختی تحت شرایط انگیزش پردازش بالا، می تواند مطلوبیت نگرش را کاهش یا افزایش دهد و این موضوع بستگی به این دارد که آیا معانی منفی یا مثبت از تجربه فراشناختی یکسانی استنباط می شود. در یک وضعیت مرتبط، مطالعات اخیر بیشتر اثبات کرده اند که استنباطهای فراشناختی مثبت هنگامی انجام می شود که افراد برای دنبال کردن هدفها بسیار باانگیزه هستند (کیم و لابرو، 2011؛ لابرو و کیم، 2009)، یا هنگامی صورت می گیرد که آنها مخصوصاً در حال ارزیابی کردن جدیدترین و منحصربه فردترین محصول برای یک موقعیت خاص هستند (پوچپتسوا، لابرو و دار، 2010). در مجموع همه یافته ها نشان می دهند که استنباطهای فراشناختی انعطاف-پذیرتر احتمالاً به جای انگیزش پردازش پایین، تحت شرایط انگیزش پردازش بالا انجام می گیرد زیرا برای ایجاد کردن تفکرات در سطح اولیه شناخت و ارزیابی بیشتر اعتبار تفکرات در سطح فراشناختی، منابع انگیزشی نسبتاً بیشتری مورد نیاز است (پتی، برینول و تورمالا، 2002).
در پژوهش حاضر ما پیشنهاد می کنیم که دشواری فراشناختی می تواند از طریق دو مسیر مختلف بر ارزیابی محصول اثر بگذارد: مسیر احساسات سادگی بازیابی تحت انگیزش پردازش پایین و مسیر خوداعتباربخشی تحت انگیزش پردازش بالا. ما فرض می کنیم که افراد تحت انگیزش پردازش بالا از طریق فرایند خوداعتباربخشی، استنباط های فراشناختی منفی یا مثبت را ایجاد می کنند، بسته به اینکه آیا بین دشواری مورد انتظار و تجربه شده، تناسب ادراک شده وجود دارد. بر عکس، ما فرض می کنیم که افراد تحت انگیزش پردازش پایین، صرف نظر از تناسب ادراک شده، از طریق احساسات ناشی از فرایند اکتشافی سادگی بازیابی، استنباطهای فراشناختی منفی را انجام می دهند. پژوهش حاضر برای آزمون این فرضیه ها، انگیزش پردازش را از طریق سطوح مختلف انگیزش برای دقت (برای مثال، آرت و دیکسترهویس، 1999؛ کوهنن، 2010؛ وانکه و بلس، 2000)، و درجات مختلف تناسب ادراک شده بین دشواری مورد انتظار و تجربه شده را از طریق سطوح مختلف آشنایی با هدف (برای مثال، کاروسو، 2008؛ تیبوت و همکاران، 2005)، به صورت عملیاتی در آورده اند.
در بخشهای بعدی ما درباره اینکه چگونه دشواری فراشناختی، بسته به تناسب ادراک شده بین دشواری مورد انتظار و تجربه شده، بر ارزیابی محصول از طریق دو مسیر مختلف در شرایط انگیزش دقت بالا نه پایین، اثر می گذارد، فرضیه هایمان را ایجاد می کنیم. چهار آزمایش آزمایشگاهی، فرضیه های پژوهش ما را آزمون می کنند و مکانیسمهای روانشناختی زیربنای این اثرات را کاوش می کنند. نهایتاً ما تلویحات مربوط به یافته هایمان درباره قضاوتهای فراشناختی را برای پژوهش آینده مورد بحث قرار می دهیم.