دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 36036
ترجمه فارسی عنوان مقاله

یاد گیری کلامی، حافظه و آسیب شناسی روانی در اسکیزوفرنی

عنوان انگلیسی
Verbal learning and memory and psychopathology in schizophrenia
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
36036 2015 4 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Asian Journal of Psychiatry, Volume 6, Issue 5, October 2013, Pages 417–420

فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده

واژگان کلیدی

1. زمینه

2. روش

2.1. شرکت کنندگان

2.2. ابزار

2.3. فرایند

2.4. تحلیل آماری

3. نتایج

جدول 1. مشخصات نمونه

جدول 2. تغییر در امتیاز علم آسیب شناسی روانی در گروه اسکیزوفرنی پین زمان ابتدایی و شش هفته بعد و مقایسه ی گروه اسکیزوفرنی و استاندارد در RAVLT و در زمان های گوناگون

جدول 3. همبستگی ثانوی کندال از امتیازات RAVLT در زمان اولیه و پس از شش هفته، و تفاوت امتیازات نظیر به نظیر SAPS,SANS,CDSS در زمان اولیه و پس از شش هفته و تفاوت امتیازات در گروه اسکیزوفرنی.
ترجمه کلمات کلیدی
یادگیری کلامی - حافظه - اسکیزوفرنی - نقص های شناختی
کلمات کلیدی انگلیسی
Verbal learning; Memory; Schizophrenia; Cognitive deficits
ترجمه چکیده
پیش زمینه و اهداف: یادگیری کلامی و حافظه (VLM) پر عیب ترین کارکردهای شناختیِ قابل ملاحظه در اسکیزوفرنی می باشند. با وجودی که دائما ارتباط آنها با نشانه های منفی کشف می شود، مقایسات کمی در این رابطه در تجویزات غیر دارویی ضد روان پریشی صورت گرفته است. بنابراین هدف این تحقیق مقایسه ی کارکرد های VLMدر اسکیزوفرنی و مقیاس های استاندارد آنها و یافتن ارتباط آن با نشانه های منفی در تجویزات غیر دارویی ضد روان پریشی می باشد. روش: 78 نمونه بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی که مصرف دارویی نداشتند،جنسیت آنها متفاوت و سنشان بین 18 تا 45 سال بود و نیز 30 نفر کهسن، جنسیت و تحصیلاتِ آنها با مقیاس های استاندارد سازگار بود توسط آزمایش شنیداریِ یادگیری کلامی (RAVLT) برای سنجش میزان VLM مورد ارزیابی قرار گرفتند.گروه مبتلا به اسکیزوفرنی در پایان دوره ی درمانیشش هفته ای با روش RAVLTبرای یافتن نشانه های مثبت، منفی و یا افسرده سازبه طور استاندارد ارزیابی شدند. نتیجه: گروه اسکیزوفرنی در زمینه ی VLM در هر دو زمانِ مشخص در مقایسه با مقیاس های استاندارد به طرز چشمگیری ضعیف عمل کرد، با این وجود در طی شش هفته درمان پیش رو پیشرفت قابل ملاحظه ای داشت. تنها نشانه های منفی بودند که به طور معکوس با گستره ی حافظه ی فوری و یادگیری کلامی به طور استاندارد پیوستگی داشتند، و در مجموع یادگیری کلامی در مدت شش هفته با وجود تغییر در هریک از ابعاد آسیب شناختی روانی (ارزیابی شده در خصوص نشانه های مثبت، منفی و افسرده ساز) با تغییر در میزان کارکردهای شناختی همبستگی نداشت. اختتام: با این وجود کهکمبودهایVLM در اسکیزوفرنی با نشانه های منفی همبستگی دارند، پیشرفت در درمان را نمیتوان به پیشرفت در علم آسیب شناختی روانی نسبت داد.
ترجمه مقدمه
کمبود های عصب شناختی یکی از شناسه های ذاتی اسکیزوفرنی به شمار می آیند. یادگیری کلامی و حافظه (VLM) یکی از پرعیب ترین کارکردهای شناختیِ قابل ملاحظه در میان کارکردهای دیگر است (تولوپولو و موری، 2004). شواهد کمبود های VLM به طور مستمر و جدی در دیدگاه های کمّی (سیریلو و سایدمَن،2003؛هاینریچ و زاکزانیس،1998) و تحلیل جامع (آلِمَن و همکاران، 1999؛ گرین،1996) موجود است. یک تحلیل نیمرخ (با استفاده از روش روانشناسی عصب شناختی) از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی که مصرف دارویی نداشتند نشان داد که کارکرد حافظه بسیار بیشتر از کارکردهای شناختی دیگر مانند توجه، کارکرد اجرایی، زبان، توانایی فضایی و یا کارکردهای حسی و حرکتی دچار نقصان می شود (سِیکین و همکاران،1991، 1994). این نقصان از ابتدا تا انتهای بیماری بدون این که در روند بیماری از تغییرات در شدت بیماری و یا تاثیر داروها به طور کامل گزارشی از آن ثبت شود ثابت است (اَدینگتون و اَدینگتون، 2002). رابطه ی بین آسیب شناسی روانی و کمبودهای VLM نشان دهنده ی ارتباط چشمگیر با نشانه های منفی (اما میزان تاثیر کم) (آلِمَن و همکاران،1999) و بی ارتباطی با نشانه های مثبت (اَدینگتون و اَدینگتون، 2002) می باشد. هرچند، با پیشرفت در نشانه ها هیوز و همکاران (در سال 2003) پی بردند که این ارتباط دربردارنده ی فقدان ارتباط تصادفی بین پیشرفت کارکردهای شناختی و پیشرفت نشانه ها نبود. یافته های متناقض نیز گزارش شده است (بیلدر و همکاران، 2000؛ واز و هاینریچ، 2002). در بررسی انجام شده بر روی طبیعت کمبود حافظه در اسکیزوفرنی، مشخص شده است که رمزی کردن/یادگیری عمدتا دچار مشکل است (سیریلو و سایدمن،2003) و هیچ ارتباطی با شدت میزان فراموشی ندارد (گلد و همکاران، 2000). هنوز هم برخی (تریسی و همکاران، 2001) در این زمینه که فرایندهای بازیابی در حافظه ی کلامی در مقایسه با حافظه ی غیر کلامی از هم گسیخته اند مباحثه می کنند. از سوی دیگر تحلیل جامع (آلِمَن و همکاران، 1999) اختلالی تفاضلی درخصوصیاد آوری مؤخر و حافظه ی شناختی بین مواد کلامی و غیر کلامی نشان داده است، با این وجود این اختلاف از لحاظ آماری چشمگیر نبود. در تحلیلی مشابه یادآوری مؤخر و یادآوری به موقع متفاوت نبودند. مقاله ی پیش رو با در نظر گرفتن پیچیدگی فرایندهای رمز گذاری و بازیابی در کارکردهای حافظه ی کلامی و تناقضات مکتوب در روابط VLM با نشانه های منفی، به عهده گرفته شده است. هدف این تحقیق ارزیابی VLM در یک نمونه از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در دو نقطه ی زمانی (یکی بدون مصرف دارو و دیگری پس از طول درمان شش هفته ای) در مقایسه با مقیاس های استاندارد و سنجش همبستگی آن با آسیب شناسی روانی (ارزیابی شده بر حسب نشانه های مثبت، منفی و افسرده ساز) می باشد. یک دوره ی شش هفته ای پس درمانی با نظر به این که بیشتر بیماران در چهار هفته از درمان مداومِ ضد روان پریشی واکنش های بالینی بروز دادند در نظر گرفته شد. علاوه بر این برای متوقف کردن اثرتمرین بر تکرار وظایف VLM، شش هفته زمان کافی به نظر می رسید (مک کافری و همکاران، 2000).
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  یاد گیری کلامی، حافظه و آسیب شناسی روانی در اسکیزوفرنی

چکیده انگلیسی

Background and aims Verbal learning and memory (VLM) are the most impaired cognitive functions noted in schizophrenia. Though its association with negative symptoms is found consistently, only few have compared this relationship at a drug free/naïve state and on antipsychotic medications. Thus the aim of the study was to compare VLM functions in schizophrenia and normal controls and find its association between negative symptoms at drug free/naïve state and on antipsychotic medication. Method A sample of 78 initially drug naïve/free patients of schizophrenia of either sex, aged between 18 and 45 years, and 30 age, sex and education matched normal controls were assessed for VLM by Rey-Auditory-Verbal-Learning-Test (RAVLT). The schizophrenia group was assessed at baseline and at the end of six weeks treatment with RAVLT and for positive, negative and depressive symptoms. Results The schizophrenia group performed significantly poorly on VLM at both time points compared to normal controls, though significant improvement in the schizophrenia group was noted following six weeks treatment. Only negative symptoms inversely correlated with immediate memory span and verbal learning at baseline and in addition verbal memory at six weeks, while change in any of the dimensions of psychopathology (assessed in terms of positive, negative and depressive symptoms) over six weeks did not correlate with change in measures of cognitive functions. Conclusion For VLM deficits in schizophrenia, though correlated with negative symptoms, improvement with treatment could not be attributed to improvement in psychopathology.

مقدمه انگلیسی

Neurocognitive deficits are a core feature of schizophrenia. Verbal learning and memory (VLM) are one of the most impaired cognitive functions noted among all others (Toulopoulou and Murray, 2004). Evidence for VML deficits being consistent and quantitatively severe has come from reviews (Cirillo and Seidman, 2003 and Heinrichs and Zakzanis, 1998) and meta-analysis (Aleman et al., 1999 and Green, 1996). A profile analysis (using a comprehensive neuropsychological battery) of medication-naïve/free patients with schizophrenia showed that memory function was more severely impaired than other cognitive functions, such as attention, executive function, language, spatial abilities, or sensory and motor functions (Saykin et al., 1991 and Saykin et al., 1994). This deficit is persistent throughout the course of illness without being fully accounted for by duration of illness (Addington and Addington, 2002), changes in illness severity or medication effects. Relationship of psychopathology with VLM deficits shows significant association of negative symptoms (but small effect size) (Aleman et al., 1999) and none with positive symptoms (Addington and Addington, 2002). However, with improvement in symptoms Hughes et al. (2003) found this association was not maintained and concluded the lack of casual association of improvement of cognitive functions with symptom improvement. Contradictory findings have also been reported (Bilder et al., 2000 and Vaz and Heinrichs, 2002). On reviewing the nature of memory deficits in schizophrenia, encoding/learning is found to be primarily impaired (Cirillo and Seidman, 2003) rather than an accelerated rate of forgetting (Gold et al., 2000). Yet some (Tracy et al., 2001) have argued the special case for verbal memory where retrieval processes are also disrupted compared to non-verbal memory. On the other hand meta-analysis (Aleman et al., 1999) has shown differential impairment between verbal and non-verbal material both in delayed recall and recognition memory, though this difference was not statistically significance. In the same analysis immediate and delayed verbal recall scores did not differ. Considering the intricacies related to encoding and retrieval processes in verbal memory functions and the contradictions in literature on VLM's relations with negative symptoms, the present study was undertaken. The objective of the study was to assess VLM in a sample of schizophrenia patients at two time points (one when drug free/naïve and the other after treatment for six weeks) in comparison to normal controls, and evaluate its correlation with psychopathology (assessed in terms of positive, negative and depressive symptoms). A six weeks post-treatment duration for evaluation was considered keeping in mind that most patients show clinical response at four weeks of continuous antipsychotic treatment. Moreover to prevent practice effect on repeating VLM tasks, six weeks time was considered adequate (McCaffrey et al., 2000).

نتیجه گیری انگلیسی

VLM are significantly impaired in schizophrenia. Negative symptoms have inverse correlation with VLM performance. This may be largely contributed by encoding deficits. And improvement in symptoms shows no correlation with improvement in VLM tasks. Though this does not rule out the influence of negative symptoms on other intervening variables that might in turn affect encoding abilities.