ارزیابی روان‌سنجیِ پرسش‌نامه مشکلات مصرف ماریجوانا در میان نوجوانان

چکیده

کلمات کلیدی

1-‌ مقدمه 

2-‌ مواد و روش‌ها 

2-1   ‌شرکت‌کنندگان و روندها 

جدول 1: آیتم‌های کامل و بارگذاری‌های آیتم استانداردسازی‌شده از تحلیل مؤلفه اصلی تک-‌مولفه‌ای. 

2-2   شاخص‌های ارزیابی 

2-2-1   مشکلات مرتبط با حشیش 

2-2-2   ‌مصرف حشیش و سوء مصرف حشیش و تشخیص وابستگی 

2-3   ‌راهبرد تحلیل کلی 

3- ‌نتایج 

3-1   ‌تحلیل‌های توصیفی 

3-2   ‌آزمایش فرضیه اصلی 

3-2-1‌  تحلیل مؤلفه اصلی 

3-2-2   ‌تحلیل عاملی تأییدی 

3-2-3  ‌پایایی

3-2-4   ‌اعتبار بیرونی 

جدول 2: ویژگی‌‌های نمونه در خط مبنا ترکیب و بر کارآزمایی تصادفی جزئی تقسیم شدند. 

شکل 1: نمودار سنگریزه مقادیر ویژه از PCA. 

شکل 2: مدل تحلیل عاملی تأییدی تک-عاملی با بارگذاری‌های استانداردسازی‌شده. 

جدول 3. پایایی آزمون-بازآمون نمرات کل MAPI، خط مبنا تا 15 ماه 

جدول 4. همبستگی‌های بین نمرات کل MAPI، تعداد روزهای مصرف حشیش، و میانگین تعداد دفعات مصرف روزانه حشیش، خط مبنا تا 15 ماه 

4-‌ نتیجه‌گیری 

 

حشیش یکی از رایج‌ترین مواد فعال‌کننده روان است که در میان نوجوانان در ایالات متحده آمریکا مصرف می‌شود. مصرف حشیش توسط نوجوانان پیامدهای متعددی دارد که مشکلات تحصیلی، سلامتی و روان‌پزشکی را شامل می‌شود. پرسش‌نامه مشکلات مصرف ماریجوانا توسط نوجوانان (MAPI) مقیاس 23-آیتمی است که با اصلاح شاخص راجرز درباره مشکلات مصرف الکل بدست آمده است و در تحقیقات جاری برای ارزیابی شدت مصرف حشیش استفاده می‌شود. آزمون روان‌سنجی MAPI هنوز گزارش داده نشده است. پژوهش حاضر ویژگی‌های روان‌سنجی MAPI را در نوجوانان مصرف‌کننده حشیش (تعداد = 72) در مدرسه و درمانگاه‌های سرپایی ارزیابی کرد که در پنج کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی‌شده و جداگانه، با تأکید بر درمان مشکلات مصرف مواد مخدر، ثبت نام کرده بود‌ند. یافته‌ها نشان می‌دهند که MAPI از سازگاری درونی و پایایی برخوردار است. تحلیل‌های ساختار عاملی نشان داد که MAPI یک ساخت پنهان را ارزیابی می‌کند، و بین درمانگاه‌های سرپایی و مدرسه هیچ تفاوتی در ساختار عاملی وجود ندارد، و این امر مدل تک-عاملی را تأیید می‌کند. اعتبار بیرونی MAPI نیز نشان داده شد، که با مشاهده روابط معنادار با تشخیص همزمان سوء مصرف و وابستگی به حشیش، بسامد طولی مصرف حشیش، و میانگین تعداد دفعات مصرف روزانه تأیید شد. درکل، این آزمون اولیه درباره ویژگی‌های روان‌سنجی MAPI نشان می‌دهد که می‌توان آن را شاخصی پایا و معتبر برای ارزیابی مشکلات مصرف حشیش در میان نوجوانان دانست. اکنون، باید تحقیقات دیگری در آینده انجام شود تا با آزمایش خواص MAPI در نمونه‌های متنوع‌تر این یافته‌ها تکرار شوند و نسخه کوتاهی تهیه و به‌عنوان ابزار ارزیابی مختصر استفاده شود.

در ایالات متحده (U.S)، حشیش پرمصرف‌ترین ماده فعال‌کننده روان در میان جوانان است (مرکز آمار سلامت رفتاری و کیفیت، 2016). برنامه‌های متعدد کوتاه‌مدت و بلندمدتی با مصرف حشیش در میان نوجوانان مرتبط هستند (فرگوسن، هاروود، و اسوین-کمپبل، 2002؛ سیلینز و همکاران.، 2014). برای نمونه، مطالعه طولی جدیدی روابط بین مصرف مداوم حشیش توسط نوجوانان و نقص عصبی-روان‌شناختی در دوران بزرگسالی را آشکار کرد، و این امر نشان می‌دهد که مصرف مداوم در حین دوره رشد در نوجوانی می‌تواند پیامدهای مضری برای رشد عصبی داشته باشد (مایر و همکاران.، 2012). این مسأله همراه با وضعیت متغیر قوانین مصرف حشیش در آمریکا و کاهش ریسک‌ مشاهده‌شده‌ی مصرف منظم حشیش (جانستون، اومالی، مایخ، باچمن، و شولنبرگ، 2016) بر اهمیت نیاز به ابزارهای ارزیابی معتبر برای ارزیابی مشکلات مهم مربوط به مصرف حشیش در میان نوجوانان تأکید می‌کنند. شاخص راجرز درباره مشکلات مصرف الکل (RAPI) (وایت و لابووی، 1989) به‌طور خاص برای ارزیابی مشکلات مربوط به مصرف الکل طراحی شد، و به طرق متعددی به شناخت مصرف مخاطره‌آمیز الکل در میان نوجوانان و جوانان کمک کرده است. RAPI برای شناسایی خط سیر مشکلات نوجوانان، توضیحِ شاخص‌های مصرف الکل که بیشترین ریسک را در میان جوانان پیش‌بینی می‌کنند، ارزیابی کارآیی مداخلات مقابله با مصرف الکل، و پیش‌بینی تشخیص آتی درباره وابستگی به الکل، به کار برده شده است (بورساری و کاری، 2005؛ بورساری، نیل، کالینز، و کاری، 2001؛ دیک، علیف، ویکن، کاپریو، و رز، 2011؛ داستلکامپ و همکاران.، 2014؛ وارنر، وایت، و جانسون، 2007). RAPI ویژگی‌های روان‌سنجی دقیق را تأیید می‌کند و توصیه می‌شود که به‌عنوان مقیاس تک‌بعدی برای ارزیابی مصرف زیان‌آور الکل استفاده شود (وایت و لابووی، 1989). معمولاً برای نشان دادن شدت مشکلات مخصوص به مصرف حشیش در میان جوانان از دو مقیاس استفاده می‌شود. پرسش‌نامه مشکلات مصرف ماریجوانا در میان نوجوانان (MAPI) (جانسون و وایت، 1989) با اصلاح مقیاس RAPI برای ارزیابی مشکلات مربوط به مصرف ماریجوانا در میان جوانان بدست آمد. در حالیکه در پژوهش‌های موجود از اسامی مختلفی برای این ابزار استفاده شده است (مانند پرسش‌نامه راجرز برای ارزیابی مشکلات) (بلوینز، واکر، استفنز، بینز، و روفمن، 2018؛ اپوزیتو-اسمیترز، اسپیریتو، کاهلر، هانت، و مونتی، 2011؛ واندری، بودنی، کامون، و استانجر، 2005)، در این شاخص 23-آیتمی برای ارزیابی مشکلات، نوجوانان به هر آیتم در مقیاس 0 تا 4 نمره می‌دهند و یک نمره مقیاس کل بدست می‌آید. تا کنون، مطالعات از MAPI به‌عنوان مقیاس تک‌بعدی برای بررسی پیشگوهای ترک مصرف حشیش در میان نوجوانان، ارزیابی آثار طولی مداخلات مقابله با مصرف حشیش در میان جوانان، و بررسی کاربرد پرسش‌نامه انگیزه‌های مصرف ماریجوانا در میان جمعیت‌های بالینی دبیرستان، استفاده کرده‌اند (بلوینز، بینز، استفنز، واکر، و روفمن، 2016؛ وندری و همکاران.، 2015؛ واکر و همکاران.، 2011). مقیاس دیگری که مشکلات مربوط به مصرف ماریجوانا در میان جوانان را نشان می‌دهد، در پرسش‌نامه 27-آیتمیِ مشکلات مصرف حشیش در میان نوجوانان (CPQ-A) (مارتین، کوپلند، گیلمور، گیتز، و سوئیفت، 2006)، جوانان هر یک از آیتم‌های مسأله را با جواب آری یا خیر تأیید می‌کنند، و نمره کل و نمرات سه زیرمقیاس مسأله (یعنی، پیامدهای مالی/روان‌شناختی، جسمی، و پیامدهای بسیار وخیم) بدست می‌آیند. پرسش‌نامه CPQ-A برای ارزیابی اعتبار آزمون تشخیص مشکلات مصرف حشیش در میان نوجوانان و بزرگسالان، توصیف ویژگی‌های پروفایل نوجوانان و بزرگسالان درمان‌جو که با وابستگی به مصرف حشیش و مشکلات سلامت روانی مواجه هستند، و بررسی آثار مداخلات مقابله با مصرف حشیش توسط نوجوانان در میان جوانان غیرِدرمان‌جو، به کار برده شده است (باشفورد، فلت، و کوپلند، 2010؛ ایوینگ و همکاران.، 2013؛ نوربرگ، باتیستی، کوپلند، هرمنز، و هیکی، 2012). آزمایش روان‌سنجی MAPI هنوز گزارش داده نشده است. در مقابل، CPQ-A داده‌های روان‌سنجی محدودی دارد که در مطالعه 100 نوجوان با سنین 14 تا 18 سال در دو مصاحبه گزارش داده شده است که تقریباً با فاصله یک هفته انجام شده‌‌اند (مارتین و همکاران.، 2006). برای آگاه‌سازی بهترِ محققان و پزشکان بالینی درباره کاربرد MAPI به‌عنوان شاخص رفتار مشکل‌دار مرتبط با به مصرف حشیش، باید آزمایش روان‌سنجی MAPI انجام شود. برای تأمین شروط فرضیات بنیادین در گردآوری، تحلیل، و تفسیر داده‌ها، به این قبیل داده‌ها نیاز داریم (کازدین، 2003). اگر قرار است که از MAPI برای افزایش شناخت درباره مصرف حشیش در میان جوانان استفاده شود، باید به‌عنوان شاخص ارزیابی معتبر و پایا تأیید شود. MAPI به‌عنوان شاخص ویژه‌ی ارزیابی شدت مسأله مصرف حشیش به‌طور بالقوه مفید است. مطالعه حاضر خواص روان‌سنجی MAPI را با استفاده از نمونه بزرگ و متنوعی از نوجوانان مصرف‌کننده حشیش از درمانگاه‌های سرپایی و مدرسه بررسی کرد که در پنج کارآزمایی بالینی جداگانه و تصادفی‌سازی‌شده ثبت نام کرده بودند که بر درمان مشکلات مصرف مواد مخدر تأکید داشت. چندین دسته تحلیل‌ برای ارزیابی اعتبار درونی و بیرونی انجام شدند. ساختار عاملی MAPI، پایایی (یعنی، پایایی سازگاری درونی، پایایی درونی، و پایایی آزمون-بازآزمون)، و روابط با متغیرهای مرتبط با حشیش (یعنی، تعداد دفعات مصرف حشیش و تشخیص سوءمصرف حشیش و وابستگی به آن) بررسی شدند. به‌منظور تهیه نمونه‌ای که برای انجام تحلیل‌های برنامه‌ریزی‌شده به ‌اندازه کافی بزرگ باشد، نمونه‌های مصرف‌کنندگان حشیش ترکیب شدند، و تنوع نمونه‌ها امکان تنوع‌پذیریِ پاسخ‌ها را برای آزمون اولیه ویژگی‌های روان‌سنجی فراهم کرد.