رای دادن به عنوان قرعه کشی

در این مقاله مسئله طراحی مشروطیت، و به ویژه سوپراستاریها، از دیدگاه اقتصادی رفتاری بررسی شده است. پارامترهای مربوطه عبارتند از: قدرت رأی، ریسک پذیری و بدبینی. رأی دهندگان که احساس قدرت می کنند، آستانه های پایین تر را ترجیح می دهند، در حالی که در معرض خطر و افرادی که در مورد اکثریت بدبین هستند، آستانه های بالاتر را ترجیح می دهند. ما همچنین اثرات بی توجهی از دست دادن و اعتماد به نفس را تحلیل می کنیم. نخستین رأی دهندگان را به ترجیح دادن قوانین رأی گیری محافظه کارانه ترجیح می دهد، که منعکس کننده تعصب آنها نسبت به وضعیت موجود است. اخیرا آنها را ترجیح می دهند که در هنگام رأی دادن دیگران، اخبار خوب (بد) را در مورد دیگران به دست بیاورند. در نهایت، ما توافقنامه های قانون اساسی را در مورد قانون رای گیری می خوانیم. اعضای مجمع تشکیل دهنده در پارامترهای فوق ناهمگن هستند. اعضای ضعیف و اقلیت پیش بینی می کنند که در تصمیمات آینده ریسک سلب مالکیت بالایی داشته باشند. این باعث می شود که اهرمهای سازنده برای ایجاد یک قانون اساسی محافظت کنند.