ترجمه فارسی عنوان مقاله
مقاله پژوهشی بهبود تعرفه فصل آتش با استفاده از مدل سازی زمانبندی روزمره های روزانه انسان
عنوان انگلیسی
Research articleImproving fire season definition by optimized temporal modelling of daily human-caused ignitions
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
145968 | 2018 | 10 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Journal of Environmental Management, Volume 217, 1 July 2018, Pages 90-99
ترجمه کلمات کلیدی
مدلسازی سال نو، آتش سوزی های انسانی، رگرسیون لجستیک، الگوی فضایی، فصول بر پایه جرقه
کلمات کلیدی انگلیسی
Day-of-year modelling; Human-caused fires; Logistic regression; Spatial pattern; Ignition-based seasons;
ترجمه چکیده
مدیریت سرکوب خشکسالی معمولا بر پایه کنترل سریع همه جرقه ها است، به ویژه در کشورهای پرجمعیت با مقادیر فراگیر و در معرض خطر. برای به حداقل رساندن زیان های ارزش در معرض خطر با بهبود زمان پاسخ سرکوب منابع لازم است پیش بینی اشتعال، که عمدتا توسط مردم ایجاد می شود. مطالعات قبلی نشان داده اند که الگوهای انعطاف پذیری انسان به طور فضایی و زمانی بسته به فعالیت های اقتصادی و اجتماعی تغییر می کنند، از این رو، استفاده از منابع سرکوب در طول سال باید این الگوهای را در نظر بگیرد. با این حال، ظرفیت سرکوب کامل فقط در طی فصل های قانونی ایجاد شده آتش سوزی است که بر اساس رویدادهای گذشته و بودجه ها است که ظرفیت پاسخ را محدود می کند و از آنها آسیب می رساند. هدف از این مطالعه ارزیابی تعریف زمانی فصول فصلی از منظر الگوهای اشتعال انسان در مطالعه موردی اسپانیا است که در آن مردم بیش از 95٪ از آتش سوزی را ایجاد می کنند. انسانها در فعالیت هایی قرار می گیرند که در یک دوره زمانی خاص و در مکان هایی که با عوامل فضایی خاص مرتبط هستند، از آتش استفاده می کنند. متغیرهای جغرافیایی (جمعیت، زیرساخت ها، فیزیوگرافی و استفاده از زمین) به عنوان متغیرهای توضیحی برای الگوهای اشتعال انسان استفاده می شود. تأثیر متغیرهای این متغیرهای جغرافیایی در وقوع در طول سال با استفاده از مدل های رگرسیون لجستیک روز به روز تحلیل شد. مدل های روزانه برای سال های 2002 تا 2014، برای تمام واحدهای شهری در دو منطقه اقلیدسی اسپانیا (اقیانوس اطلس و مدیترانه اسپانیا) ساخته شده و مدل های مشابه در دوره های مداوم گروه بندی شده اند که به عنوان فصل های احتیاطی طبقه بندی شده اند. ما سه فصل فرسوده در منطقه مدیترانه و پنج منطقه در اقیانوس اطلس پیدا کردیم که با فصل های تقویم همخوانی ندارد، اما با درجه بالایی از موافقت با فصل های عملیاتی آتش سوزی تعیین شده فعلی است. نتایج ما نشان می دهد که فصل آتش سوزی اضافی در اواخر زمستان، اوایل و اوایل در منطقه مدیترانه و گسترش این فصل در منطقه اقیانوس اطلس، باید در آینده برای اهداف عملیاتی دوباره مورد توجه قرار گیرد.