همدلی به عنوان ارزش افزوده در پیش بینی رفتار کمک مالی

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. پس زمینه نظری

2.1 کمک به خیریه

2.2 پیش بینی های سنتی کمک به خیریه

2.3 همدلی به عنوان یک پیش بینی کننده کمک به خیریه

شکل1. مدل مفهومی

3. روش

3.1 مطالعه 1

شکل2. پنجره زمانی بررسی1.

3.2 بررسی 2

4. نتایج

4.1 مطالعه 1: دو مدل رفتار کمک به یک خیریه

جدول1. نتایج رگرسیون سلسله مراتبی برای تصمیم گیری برای کمک.

جدول2. نتایج رگرسیون سلسله مراتبی برای سخاوت.

4.2. مطالعه 1: از رابطه بین همدلی و رفتار کمک مالی

شکل 3: آنالیز میانجیگری مربوط به تصمیم به کمک مالی.

4.3. مطالعه 2: نقش سخاوت در چندین سازمان خیریه

شکل 4. آنالیز میانجیگری مربوط به سخاوت.

5. بحث کلی

5.1 نتیجه

5.2 ارزش دانش درباره همدلی

5.3 محدودیت ها و تحقیقات بیشتر

5.4 استدلال های مدیریتی

ضمیمه الف. شاخص واکنش بین فردی

رفتار گذشته و جمعیت شناسی اجتماعی پیش بینی های سنتی کمک مالی به خیریه را نشان می دهد. در این مطالعه، در یک موقعیت واقعی جمع آوری کمک های مالی، این موضوع بررسی می شود که آیا معیارهای همدلی (یعنی توجه همدلانه(empathic concern) و آشفتگی شخصی(personal distress)) می تواند این پیش بینی ها را بهبود بخشد یا خیر. یافته ها ارتباط مجموعه های پیش بینی کننده سنتی و ارزش افزوده شامل معیارهای همدلی را نشان می دهد. توجه همدلانه بر تصمیم سخاوتمندی تاثیر مثبت می گذارد. علاوه بر این، همدلی بر سخاوتمندی کمک مالی کننده نسبت به یک موسسه خیریه تاثیر منفی دارد. با این حال، برای افرادی که توجه همدلانه زیاد دارند، تنها در نظر گرفتن سخاوتمندی به یک خیریه می تواند گمراه کننده باشد، زیرا احتمال بیشتری دارد که چنین افرادی به خیریه های مختلف کمک کنند. این نتیجه پیامدهایی برای سخاوتمندی به طور کلی دارد. بنابراین، تمایز روشنی بین هر دو ویژگی شخصیت ضروری است.

درک بخشش به خیریه عنصر حیاتی در جذب و حفظ کمک مالیکنندگان خصوصی است و پیش بینی های سنتی بر رفتار قبلی و گروه های اجتماعی و جمعیت شناسی اجتماعی متکی هستند. اولی ارزش تاخر ، تناوبی و پولی (به عنوان مثال، متغیرهای RFM) را مورد توجه قرار می دهد، در حالی که بعدی ویژگی های مانند درآمد، سن و جنسیت را نشان می دهد. مطالعات قبلی نیز به طور منظم به عنوان شاخص های خوب رفتار مصرف کننده در نظر می گیرند. این مطالعه بررسی می کند که آیا و چگونه معیارهای روان شناختی همدلی می تواند الگوهای سنتی بخشش به خیریه را بهبود بخشد. با استفاده از آنالیز رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی، این مطالعه به بررسی ارزش افزوده شامل معیارهای همدلی با مجموعه های پیش بینی کننده سنتی، با تمرکز بر توجه همدلانه و غم شخصی به عنوان ویژگی های شخصیتی پرداخته است. بنا به نظر دیویس(1983 الف)، هر دو ساختار، ابعاد احساسی همدلی را شامل می شوند و احساسات متمایز را نسبت به دیگران موضوعات ناخوشایند یا خودشان نشان می دهند، توجه همدلانه دیگر گرا و غم شخصی خود گرا است. در حالي كه پژوهش قبلي همدلي را براي توضيح دادن رفتارهاي کمک پیشنها می کند، اين مطالعه قدرت پیش بینی هر دو معیار شخصيتی را در بالاي رفتار گذشته، یعنی قصد و جمعيت شناسی اجتماعي را مورد توجه قرار مي دهد. به طور خاص، این تحقیق دو جنبه متمایز بخشش به خیریه را مورد بررسی قرار می دهد: تصمیم گیری در مورد مشارکت و میزان سخاوتمند بودن (به عنوان مثال، میزان کمک مالی، با فرض کمک مالی). به عنوان یکی دیگر از کمک مالیف مهم برای هر دو بعد، این مقاله ارتباط بین مجموعه پیش بینی کننده را در یک مجموعه سرمایه گذاری خیریه واقعی گزارش می دهد. اولین مطالعه از پایگاه داده یک موسسه خیریه اروپایی برای محاسبه متغیرهای RFM و افزایش اطلاعات از طریق پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات در مورد مجموعه های پیش بینی کننده دیگر استفاده می کند. با داده های تبادلی در مورد پاسخ به جذب کمک های مالی خیریه، این مطالعه واقعی معیار وابسته به رفتار بخشش مالی به یک موسسه خیریه را در نظر می گیرد. بنابراین، این مطالعه هر دو مدل تصمیم به کمک مالی و سخاوت را برای یک خیریه واحد مورد آزمایش قرار می دهد. نتایج ارزش افزوده معیارهای روان شناختی همدلی را نشان می دهد ؛ دو بعد عاطفی همدلی تأثیرات متفاوتی بر تصمیم گیری در مورد کمک مالی و سخاوت دارند. به دلیل یک نتیجه غیر منتظره، مطالعه دوم تحقیق رفتار کمک مالی گزارش شده در چندین خیریه را مورد بررسی قرار می دهد تا ببیند آیا توجه همدلانه به طور متفاوت سخاوتمندانه نسبت به چندین سازمان خیریه را نشان می دهد یا خیر. تنها توجه به سخاوتمندی نسبت به یک موسسه خیریه می تواند تفسیر نادرستی ایجاد کند؛ ارزیابی ها باید شامل رفتار کمک مالی در سازمان های خیریه مختلف باشد. ادامه این مقاله به شرح زیر است. بخش بعدی، زمینه های نظری در مورد مجموعه های پیش بینی کننده سنتی بخشش به خیریه را ارائه می کند، و پس از آن با جزئیات نقش همدلی در رفتارها کمک دنبال می شود که منجر به سوال و فرضیه های تحقیق می گردد. سپس، این مقاله روش شناسی برای اولین مطالعه در همکاری با یک موسسه خیریه اروپا را ارائه می دهد که سؤال تحقیق و پیش بینی های حاصل از زمینه های نظری در یک محیط واقعی را بررسی می کند. اگر چه اولین مطالعه معیارهای خیرخواهانه را در یک محیط واقعی قرار می دهد، این رویکرد به معنی این نیست که رفتار کمک مالی به دیگر موسسات خیریه در نظر گرفته نشده است. بنابراین، بخش بعدی متدلوژی برای جمع آوری داده های دوم و بررسی رابطه همدلی با رفتار کمک مالی گزارش شده در تمام جوامع مختلف خیریه را گزارش می دهد. پس از ارائه نتایج از هر دو مطالعه، این مقاله با بحث درباره نتایج، پیشنهادات برای تحقیقات بیشتر و پیامدهای مدیریت جمع آوری کمک های مالی به پایان می رسد.