آیا کمیته های حسابرسی هزینه های نمایندگی ساختار مالکیت را کاهش می دهند؟

ما به بررسی هزینه های نمایندگی ساختار مالکیت شرکت و نقش کمیته های حسابرسی در کاهش تاثیر آن ها می پردازیم. با استفاده از چین به عنوان آزمایشگاه، جایی که کمیته های حسابرسی داوطلب هستند، ما به مطالعه تقاضا و ارزش ارتباط کمیته های حسابرسی مشروط به هزینه های نمایندگی متعدد مالکیت شرکت می پردازیم. کمیته های حسابرسی سیستم های نظارتی داخلی موجود را با کاهش تناقضات نمایندگی موجود در ساختار مالکیت تکمیل می نمایند. آن ها همیشه مبتنی بر ارزش هستند، مقدار و بزرگی آن ها به سطح و پیچیدگی شبکه مالکیت بستگی دارد. کمیته های حسابرسی جایگزین محیط های نظارتی خارجی ناکارآمد می شوند، به خصوص جایی که موسسات قانونی ضعیف نفوذ می نمایند. نتایج ما با توجه به اندازه شرکت، سطح سرمایه گذاری و اهرم مالی مستحکم هستند.

از زمان بحث و بررسی جنسن و مکلینگ (1976) در خصوص قراردادهای ضمنی و صریح بین مالکین و مدیران، تحقیق درک ما را در خصوص هزینه های نمایندگی مرتبط با جدا سازی مالکیت و کنترل بهبود بخشیده است. با این حال، در زمینه جهانی مستند می باشد که سهامداران پراکنده براساس جنسن و مکلینگ (1976) در اکثر کشورها هنجار نمی باشند. در عوض، ساختارهای مالکیت دولتی، هرمی، متمرکز بسیار رایج می باشند (لا پورتا و همکاران، 1999؛ کلاسنس و همکاران، 2002؛ فان و همکاران، 2011؛ هیوگبارت و وانگ ، 2012؛ دوچین و سوسورا ، 2012؛ بوباکری و همکاران، 2013). در این مقاله، ما به بررسی این موضوع می پردازیم که آیا کمیته های حسابرسی هرگونه تاثیرات منفی اعتبارسنجی ساختارهای سهامدار خاص، از قبیل سهامداران دولت یا سهام هرمی را جبران می نمایند یا خیر. کیفیت گزارش مالی در اساس حکومتداری خوب و مکانیسم مرکزی برای کاهش هزینه های نمایندگی شرکت قرار دارد. ادبیات همچنین نشان می دهد که کمیته های حسابرسی مسئولیت پذیری را ارتقاء داده و مولفه موثر حاکمیت شرکتی هستند. از آنجایی که کمیته های حسابرسی به ارائه تضمین کیفیت بهتر می پردازند، مفید بودن آن ها باید در پاسخ به سطح مشکلات نمایندگی ذاتی در داخل شرکت افزایش بیابد. در حالی که در اکثر بازارهای توسعه یافته، کمیته های حسابرسی برای لیست بندی بورس سهام ضروری هستند، در چین آن ها اختیاری می باشند. با بررسی عوامل تعیین کننده شکل گیری کمیته حسابرسی و تحلیل تاثیر میانه ساختار مالکیت، ما قادر به رها سازی هزینه نمایندگی از کنترل مالکیت و تاثیر آن بر ارزش شرکت می باشیم. در این راستا، ما از نمونه جامع شرکت های چینی استفاده می نمائیم که بلافاصله از اصلاحات شرکت مبتنی بر دولت پیروی می نمایند که در طول این موضوع کمیته های حسابرسی به صورت رسمی تشویق می شوند اما این مورد اجباری نمی باشد. تحلیل تجربی اصلی ما نشانگر شواهدی است که شرکت های خصوصی به احتمال زیاد دارای کمیته حسابرسی می باشند زمانی که حقوق جریان نقدی کنترل مالک در بی نهایت توزیع مالکیت قرار دارند. این مورد با شرکت های دولتی در تضاد می باشد جایی که حضور کمیته حسابرسی نسبت به سطح حقوق جریان نقدی سهامدار دولت ثابت است. ما همچنین ادعا می نمائیم که کمیته های حسابرسی مبتنی بر ارزش هستند، به خصوص در شرکت هایی با روابط نمایندگی شدید. با ثابت نگه داشتن منبع مالکیت، کمیته های حسابرسی به احتمال زیاد در شرکت هایی یافت می شوند که دارای سطوح قوی تر حاکمیت شرکتی هستند، از قبیل زمانی که مدیران غیر اجرایی بسیار، جلسات هیئت مدیره بسیار، و هیئت مدیره بزرگ تری وجود دارند. ما همچنین در می یابیم که آن ها مرتبط با شرکت هایی هستند که نقش رئیس و مدیر اجرایی ترکیب می گردد. در سطح شرکت، کمیته های حسابرسی دیگر اشکال حاکمیت شرکتی خوب را تکمیل می نمایند. با این حال، ما درمی یابیم که کمیته های حسابرسی در محیط های قانونی ضعیف رایج تر هستند و با کمبود ساختارهای حاکمیت خارجی منعطف جایگزین می شوند.