سیاست پولی و ثبات مالی در بلندمدت: یک رویکرد نظری بازی-نظری

بسیاری از مدل های نظری بانک مرکزی از افق های کوتاه استفاده می کنند و تنها بر یک معامله تمرکز می کنند. با این حال، در حقیقت، بانک های مرکزی بازی های پیچیده، بازی های طولانی افق را بازی می کنند و بیش از یک تجارت را به نمایش می گذارند. ما برای این تعاملات استراتژیک در یک بازی ساده افق نزولی با یک معامله جدید، حساب می کنیم: سیاست پولی تنگ تر مانع عدم تعادل مالی است، اما سیاست های پولی تنگ تر احتمال احتمال ورشکستگی را کاهش می دهد. این فاکتورها به ترتیب بر روی رشته و اثرات ثبات قرار می گیرند. رفاه بانک مرکزی با وابستگی شوک های واقعی و مالی کاهش می یابد، بنابراین ممکن است هزینه ها را با اوراق بهادار با شاخص همبستگی کاهش دهد. یک بانک مرکزی مستقل به طور کلی نمیتواند هر دو تورم کم و ثبات مالی را به دست آورد.