قصد پرداخت مالیات یا اجتناب از آن: تاثیر جهت گیری ارزش اجتماعی

چکیده

کلید واژه ها

1. معرفی

1.1از پرداخت کنندگان مالیات «منطقی» به «اجتماعی»

1.2جهت گیری ارزش اجتماعی، روحیه مالیاتی و پیروی مالیاتی

2. مطالعه 1

2.1روش

2.1.1طراحی و شرکت کنندگان

2.1.2مواد و روش

2.2نتایج

2.2.1اجتماعی و جمعیت شناختی

2.2.2روحیه مالیاتی

2.3.3پیروی مالیاتی پیش بینی شده 

2.3بحث

3. مطالعه 2

3.1روش

3.1.1طراحی و شرکت کنندگان

3.1.2مواد و روش ها

3.2نتایج

3.2.1اجتماعی و جمعیت شناختی

3.2.2روحیه مالیاتی (انطباق داوطلبانه و اجباری)

3.2.3عدم پرداخت مالیات در نظر گرفته شده

3.2.4تجزیه و تحلیل میانجی

3.3. بحث

4. مطالعه 3

4.1روش

4.1.1طراحی و شرکت کنندگان

4.1.2روش و مواد

4.1.3دستکاری متغیر مستقل

4.2نتایج

4.2.1اجتماعی و جمعیت شناختی

4.2.2عدم پیروی مالیاتی در نظر گرفته شده

4.2.3تجزیه و تحلیل میانجی

4.3بحث

5. بحث عمومی

عوامل اقتصادی مانند نرخ های حسابرسی و جریمه ها اثرات متناقض بر پرداخت مالیات را نشان می دهد که نشانگر این است که آنها برای توضیح پیروی از مالیات مناسب نیستند. علاوه بر این، میزان پیروی از مالیات، به طرز شگفت آوری از آنچه مدل اقتصادی استاندارد پیش بینی می کند، بالاتر است. در پانزده سال گذشته، ادبیات با هدف حل این «پازل پیروی» افزایش یافته است و به چندین عامل که احتمالا می تواند فرایندهای مربوط به رعایت مالیات را توضیح دهد اشاره کرده است، به عنوان مثال، آگاهی از قوانین مالیاتی، اعتماد به سیستم سیاسی، به علاوه هنجارهای شخصی یا اجتماعی. مطالعاتی که در اینجا ارائه شده، تاثیر جهت گیری ارزش اجتماعی بر روحیه مالیات و قصد اجتناب و طفره از مالیات را بررسی کردند. جهت گیری ارزش اجتماعی، هر دو به عنوان یک جهت گیری شخصی مزمن (مطالعات 1 و 2) و به عنوان یک عامل زمینه ای که توسط دستکاری های تجربی برجسته شده است (مطالعه 3) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از رابطه بین جهت گیری ارزش اجتماعی و اندازه گیری های پیروی مالیاتی است. علاوه بر این، نتایج مطالعات 3 شواهدی را برای اثرات عینی جهت گیری ارزش اجتماعی در عدم پیروی مالیاتی مورد نظر ارائه داد. اثر جهت گیری ارزش اجتماعی بر عدم پیروی مالیات بواسطه روحیه مالیاتی در نظر گرفته شده (مطالعات 2 و 3) بود. نتایج با توجه به کاربرد بالقوه عملی آنها مورد بحث قرار می گیرد.

از دیدگاه استاندارد اقتصادی، مالیات دهندگان تصمیم گیرانی عقلایی تصور می شوند که سعی می کنند سودمندی شخصی خود را به حداکثر برسانند (Allingham & Sandmo, 1972). با توجه به این رویکرد، پیروی مالیاتی می تواند تنها با استفاده از یک سیستم اجباری بر اساس جریمه ها و حسابرسی به عنوان ابزار اجباری به دست آید. با این حال، ادبیات گذشته نشان داد که نرخ های حسابرسی و جریمه ها اثرات ناشی از پرداخت مالیات (مانند آلم، سانچز و دیخوان، 1995؛ آندریونی، ارارد و فینشتاین، 1998) اثرات نامطلوبی دارند و این نشان می دهد که آنها برای توضیح پیروی مالیاتی مناسب نیستند. علاوه بر این، میزان پیروی مالیاتی به طور قابل توجهی از آنچه مدل اقتصادی استاندارد پیش بینی می کند، بالاتر است (Alm، 1991؛ Cullis، Jones، Savoia، 2012؛ Elffers، Weigel & Hessing، 1987). به منظور حل این به اصطلاح «معماي پیروی» (Lubian & Zarri، 2011)، تعداد نشریات بررسی عوامل موثر بر میزان رعایت پیروی از مالیات در طی پانزده سال گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. سه تحقیق که در اینجا ارائه می شوند، هدفشان کمک به حل این «معماي پیروی»، با بررسی تأثیر یک عامل انگیزشی وسیع و عمومی جهت گیری ارزش اجتماعی (SVO)، یعنی اولویت در مورد تخصیص منابع بین خود و دیگران می باشد. قبل از ارائه مطالعات، ما به طور خلاصه به ادبیات تحقیقاتی مربوط به پیروی مالیاتی می پردازیم که در آن تغییر دو مرحله ای از تمرکز اصلی منحصر به فرد بر عوامل اقتصادی به عوامل فردی روانشناختی و اخیرا به عوامل اجتماعی و وابسته به اجتماع است (آلم 2013 ؛ آلم و همکاران، 2012). در نتیجه ما ادبیات مربوط به SVO را نشان خواهیم داد و سرانجام، فرضیه های این مقاله را مورد بحث قرار خواهیم داد.