آیا سرمایه گذاران اسلامی باید معیار های SRI را در راهبردهای سرمایه گذاری خود لحاظ کنند؟

چکیده

کلمات کلیدی

1. مقدمه

جدول 1 – آمار توصیفی برای سبدهای دارایی SRI اسلامی

2. داده و روش ها

جدول 2 – عملکرد سبدهای دارایی SRI اسلامی

جدول 3 – عملکرد نسبی سبدهای دارایی SRI اسلامی

3. نتایج

3.1. تجزیه و تحلیل عملکرد چهار عامل

3. 2. مدل 7 عاملی تنظیم شده توسط صنعت

4. نتیجه گیری

آیا عملکرد حاکمیت محیطی، اجتماعی و شرکتی (ESG) می تواند یک معیار برای سیاست های سرمایه گذاری انقلابی باشد؟ توسعه سرمایه گذاری های با مسئولیت اجتماعی (SRI) یا سرمایه گذاری های اخلاقی می تواند رویکرد محافظه کارانه سرمایه گذاری های اسلامی در قبال تقویق مسئولیت اجتماعی شرکت ها را به چالش بکشاند. در همین راستا، این مطالعه به آزمایش ظرفیت یکپارچه سازی غربالگری مفید ESG با سبدهای دارایی اسلامی بوسیله رده-بندی های اجتماعی KLD می پردازد تا هزینه های مالی که تبعیت دینی و مسئولیت اجتماعی آنها را طلب می کنند مشخص شوند. نتایج نشان می دهد که غربالگری ESG و اسلامی تاثیر منفی بر روی بازدهی ندارد؛ اضافه شدن معیار حاکمیتی مناسب در دوره ی پس از بحران مسکن آمریکا باعث ارتقای چشمگیر عملکرد شد.

در طی 20 سال گذشته، سرمایه گذاری با مسئولیت اجتماعی (SRI) باعث جلب توجه سرمایه گذاران خصوصی و شخصی و همچنین محققان شده است. بر خلاف سرمایه گذاری های رایج، SRIهای مستلزم دسته ای از روشهای غربالگری هستند که اضافه کردن و کم کردن سهام ها را بر اساس معیارهای حاکمیت محیطی، اجتماعی و شرکتی انجام می دهند، و این کار را معمولا با دخالت دادن جمعیت های محلی و سهامداران فعال انجام می دهند که از راهبردهای شرکتی مربوطه پشتیبانی می کنند (رنبوگ و همکاران، 2008). اخیرا، نوع دیگری از سرمایه گذاری اخلاقی به نام سرمایه گذاری اسلامی مورد توجه محققان و فعالان این زمینه قرار گرفته است. یک سیاست سرمایه-گذاری اسلامی از اصول و دستورالعمل های دینی (شریعت) تبعیت می کند. این اصول بر روی تمام فعالیت های انسان نظارت و حاکمیت می کنند، از قبیل تخصیص سبد دارایی، فعالیت های تجاری و توزیع سود سهام (جیرارد و حسن، 2008). از نقطه نظر علمی، اکثر تحقیقات انجام شده در مورد SRI در دهه گذشته بر روی عملکرد تمرکز داشته است، و بررسی شده است که آیا این نوع از سرمایه گذاری هزینه مالی بیشتری نسبت به سرمایه گذاری های رایج دارد یا خیر. چندین مطالعه تجربی تلاش کرده اند که رابطه علیت بین اثر اضافه کردن یک معیار غیرمالی در فرآیند سرمایه گذاری و عملکرد مالی وجوه یا شاخص های SRI را بررسی کنند. اخیرا، فرا بررسی انجام شده توسط رولی و ویویانی (2015) به این نتیجه رسید که لحاظ کردن مسئولیت اجتماعی شرکتی در سبد های دارایی بازار سهام نه نقطه ضعف قلمداد می شود در مقایسه با سرمایه گذاری های رایج و نه نقطه قوت. آنها همچنین نشان دادند که نتایج ناهمگون در مطالعات قبلی نشان دهنده ابعاد تحت مطالعه در SRI است. از این حیث، بارنت و سالومون (2006) نشان دادند که عملکرد وجوه SRI با تقویت غربالگری افزایش می یابد. کاپله-بلانکارد و مونجون (2014) اشاره کردند که تمایز راهبردی بهتر با افزایش عملکرد مالی همراه است و همچنین غربالگری های مثبت که بهترین فعالیت های ESG را مدنظر قرار میدهد خطر کمتری دارند در مقایسه با غربالگری های منفی که تمام بخش ها را مردود می کنند. از سوی دیگر، مقاومت بازار مالی اسلامی در مقابل بحران مسکن آمریکا باعث ایجاد علاقه قابل توجهی به این مقوله شده است. یافته های قبلی نشان می دهند که غربالگری های اعمال شده توسط وجوه اسلامی نباید باعث تضعیف عملکرد شود (ویلسون، 2001). به طور مشابه، هیات و کروسل (2011) نتوانستند تفاوت معناداری بین عملکرد تعدیل شده باریسک صندوقهای سهام مشترک اسلامی و محک های رایج پیدا کنند. حسین و عمران (2005) معتقدند که در مواقع بحرانی، شاخص های اسلامی می توانند بازدهی بهتری نسبت به شاخص ها رایج ارائه دهند. برای مثال، حذف شرکت های پر سروصدا مثل Enron و Worldcom به دلیل بدهی بیش ازحد باعث شد تا شاخص بازار اسلامی داو جونز (DJIMI) بتواند عملکرد بهتری از همتاهای خود پس از فروپاشی این دو شرکت در سالهای 2001 و 2002 داشته باشد. مطالعات بین المللی نیز عملکرد بهتر شاخص های بازارهای اسلامی در دوره بحران را تایید کرده اند (واکشوسل و لوب، 2012)؛ این مطلب برای وجوه نیز مصداق داشت (هوپنر و همکاران، 2012). واکشوسل و لوب (2012) اشاره کردند که سهم عظیمی از تفاوت در عملکرد به دلیل حذف سهام مالی از سبد های دارایی غربال شده توسط شریعت است، با این حال، آنها پیش بینی کردند که این عملکرد بهتر نباید در بلند مدت ادامه داشته باشد. مرداد و همکاران (2010) نیز ضعف عملکرد وجوه اسلامی در دوران طراوت را شناسایی کرد. این بینش تداعی کننده ابزاری برای بررسی چگونگی ثبت عملکرد بهتر توسط سرمایه گذاری های اسلامی در زمان های بحران مالی برای دوره های با ثبات است. سرمایه گذاری اسلامی و SRI دارای شباهت های متعددی در اهداف و ادعاها (ارتقای رفاه اجتماعی از طریق اخلاق) هستند. ویلیامز و زینکین (2010) سازگاری اخلاق اسلامی و اخلاق سنتی تجاری را به عنوان منابع بنیادی فعالیت-های SRI فعلی نشان دادند. با این حال، همین مطالعه نشان می دهد که راهبردی که تنها بر حذف فعالیت های «گناه دار» تمرکز دارد نمی تواند با تمام دستورالعمل های اخلاقی و اجتماعی ارائه شده توسط منابع اسلامی همخوانی پیدا کند، به گونه ای که یکپارچه سازی نشانگرها ESG در فرآیند سرمایه گذاری اسلامی ضروری به نظر می رسد. در یک نظرسنجی بین فعالان سرمایه گذاران اسلامی، 98.8 درصد از شرکت کنندگان معتقدند که مطرح-ساختن مسئولیت اجتماعی در تراکنش های مالی باعث می شود تا نهادهای مالی اسلامی با اصالات اخلاقی خود همخوانی پیدا کنند (سیرالی، 2007)، و بر همین اساس نویسنده نتیجه گیری می کند که سرمایه گذاری اسلامی می تواند«از فعالیت های درگیرانه تر صندوق های SRI بهره بیشتری ببرد. این فعالیتها شرکت ها را ترغیب می کنند تا پاسخگویی بیشتری نسبت به انتظارات جامعه داشته باشند» و در عین حال عملکرد مالی خود را حفظ می کنند. بسیاری از کارهای قبلی ترکیب راهبردهای SRI و اسلامی را توصیه کرده اند. فورته و میگلیتا (2007) نشان می-دهند که سرمایه گذاری اسلامی و SRI ویژگی های مختلفی از تظر تخصیص منابع، نمایه های اقتصادسنجی و مواجهه با بخش ها دارند. علیرغم وجود شواهد تجربی مبنی بر اینکه صندوق های اسلامی و SRI هر دو به سوی رشد و سهام خرد جهت دهی شده اند (واکشوسل و لوب، 2012)، در بازارهای SRI پیشرفته، صندوق ها SRI بیشتر به سوی سرمایه های کلان جهت دهی شده اند (بائر و همکاران، 2005). در نتیجه از نقطه نظر مالی، یکپارچه سازی انگاره های SRI به یک سبدکالای اسلامی یا برعکس می تواند رده های سرمایه گذاری تکمیلی برای هر دو نوع سرمایه گذار فراهم سازد. بوسیله کاهش خطر غیرنظام یافته که از نمایه های سبد دارایی اسلامی و SRI برمی خیزد، این کار همچنین می تواند فوائد تنوع بخشی را برای مدیران صندوق به ارمغان آورد. در نهایت، الحاق غربالگری ESG مثبت در سرمایه گذاری های اسلامی می تواند باعث کاهش قرار گرفتن در معرض خطرات محیطی و زیست محیطی شود که سرمایه گذاری اسلامی بدلیل جهت دهی سنتی در قبال بخش های صنعتی و سوخت فسیلی از آنها ضربه می پذیرد (فورته و میگلیتا، 2007). علیرغم تمام این درخواست ها برای سازگاری، تلاش جدی برای ترکیب این دو سبک از سرمایه گذاری اخلاقی در قالب یک فرآیند سرمایه گذاری واحد در تحقیقات قبلی نشده است (هیات، 2013). برای جبران این خلا، ما اثر ترکیب معیارهای ESG مثبت (شرکتهایی که بیشترین امتیاز ESG را دارند) با فرآیند سرمایه گذاری اسلامی را بررسی می کنیم و به عبارت دیگر، ما غربالگری های مختلف ESG را به دنیای سهام اسلامی اعمال می کنیم تا تعیین کنیم که سبد های دارایی اسلامی با مسدولیت اجتماعی سبک و عملکرد متفاوتی پیدا می کنند یا خیر. با توجه به تفاوت ها در مواجهه با بخش ها بین سرمایه گذاری های اسلامی و SRI، ما بوسیله یک مدل اندازه گیری تنظیم شده با صنعت انسجام نتایج را آزمایش می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که الحاق غربالگری های ESG به سبدهای دارایی اسلامی به عملکرد آسیبی نمی رساند، و برای معیارهای تنوع و حاکمیت خوب عملکرد بهتری تولید می کند. از نقطه نظر عملی، ادغام دو نوع از فعالیت های غربالگری اخلاقی باعث فراهم سازی نگرش های تنوع گرایی برا سرمایه گذاران از هر دو قلمرو می شود که می خواهند رد های دارایی جدیدی را به سبد دارایی خود اضافه کنند. با نشان دادن ارزش مالی SRI، تحقیق ما همچنین دستورالعمل های پاسخگویی اجتماعی و شفافیت اعمال شده به موسسات مالی اسلامی نظارتی را حمایت می کند. در بخش بعد، ما چیدمان مطالعه روش شناسانه خود را معرفی می کنیم. پس از گزارش نتایج و آزمایش انسجام، ما یافته-های اصلی و مصادیق را از طریق نتیجه گیری بحث می کنیم.