دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 9785
ترجمه فارسی عنوان مقاله

استراتژی های سرمایه گذاری پویا با و بدون بازارهای سرمایه نوظهور

عنوان انگلیسی
Dynamic investment strategies with and without emerging equity markets
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
9785 2004 23 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Emerging Markets Review, Volume 5, Issue 2, June 2004, Pages 193–215

فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده

مقدمه

روش

مدل سرمایه گذاری دینامیک زمان گسسته

توابع مطلوبیت و گشتاورهای بالای درآمد

اجرای عملی

تخمین

داده ها


جدول 1. انواع داراییها و روشهای سرمایه گذاری

روشهای انفعالی

جدول 2.ویژگیهای آماری سریهای درآمد ماهانه از سرمایه

نمودار: رشد سرمایه برای بازارهای سرمایه توسعه یافته و نوظهور از ژانویه 1988 تا اکتبر 2002

نتایج

درآمدهای حاصل از اوراق بهادار


جدول 3. نرخ رشد با ورود و خروج بازارهای نوظهور

نمودار: رشد سرمایه برای سرمایه گذاری با رشد بهینه از ژانویه 1988 تا اکتبر 2002، با و بدون وجود بازارهای سرمایه نوظهور حاضر در فرصت سرمایه گذاری

جدول 4. ویژگیهای آماری سریهای درامد ماهانه از سرمایه برای انتخاب روشها

تخصیص اسناد بهادار

نمودار: تخصیص به انواع داراییها برای سرمایه گذارانی با مطلوبیت توان با پارامتر مخالفت با ریسک ، از 60 تا 0

نمودار: تخصیص به انواع داراییها برای سرمایه گذارانی با مطلوبیت توان با پارامتر مخالفت با ریسک ، از 60 تا 0

خلاصه

نمودار: تخصیص به بازارهای سرمایه نوظهور از ژانویه 1991 تا اکتبر 2002 برای سرمایه گذاری با رشد بهینه

نمودار: تخصیص به
بازارهای سرمایه نوظهور در اکتبر 2002 ، زمان افزایش زمان تخمین از 36 ماه به 177 ماه برای سرمایه گذاری با رشد بهینه

 
ترجمه کلمات کلیدی
- بازارهای سهام در حال ظهور - تخصیص دارایی ها - سرمایه گذاری های پویا
کلمات کلیدی انگلیسی
ترجمه چکیده
این مقاله درآمدهای هندسی و روشهای سرمایه گذاری حاکم بر اسناد دارایی و اوراق بهادار را با و بدون تخصیص به بازارهای سرمایه نوظهور بررسی می کند. ما از مدل سرمایه گذاری پویا با گسستگی زمان استفاده کردیم که این مدل امکان تأثیر تمام گشتاورها توزیع درآمد را بر تحلیل فراهم می کند. این از این نظر اهمیت دارد که بررسیهای قبلی نشان داده اند درآمدهای بازار سرمایه نوپا بطور غیرنرمال توزیع می شوند. یافته های اصلی ما حاکی از این هستند که سرمایه گذاران متحمل شونده ریسک ممکن است اساساً از طریق ایجاد تنوع فعالانه در بازارهای سرمایه نوظهور به رشد سرمایه بیشتری دست یابند، که این فقط به قیمت ریسک بیشتر حاصل می شود. رویهم رفته، نتایج نشان می دهند سود حاصل از ایجاد تنوع در بازارهای سرمایه نوظهور نسبتاً کم است، و آنها فقط ناشی از درآمدهای بالای بازار سرمایه نوظهور تجربه شده در دوره نسبتاً کوتاه در آغاز دوره نمونه هستند.
ترجمه مقدمه
بکارت و سایرین اظهار دارند تحلیل استاندارد میانگین-واریانس تاحدی با توجه به بازارهای سرمایه نوظهور گیج کننده هستند. این به این دلیل است که نمی توان درآمدهای حاصل از بازار نوظهور را بطور کامل با درآمدهای پیش بینی شده، واریانسها و کوواریانسها مشخص کرد، چون آنها چولگی و کشیدگی قابل توجهی را نشان می دهند. چون منطقی ایت فرض کنیم سرمایه گذاران اولویتهایی مربوط به چولگی و کشیدگی دارند، باید بر گشتاورهای بیشتر توزیع درآمد تأکید کنیم. این مقاله مقالات موجود پیرامون بازارهای نوپا را با ارزیابی سودهای حاصل از ایجاد تنوع در بازارهای سرمایه نوظهور بااستفاده از مدل سرمایه گذاری پویای زمان گسسته گراور و هاکانسون بسط می دهد. این روش جایگزین جالبی برای تحلیل استاندارد میانگین-واریانس است چون بر رشد سرمایه متمرکز است. چون نرخ رشد سرمایه تحت تأثیر گشتاورهای بیشتر توزیع درآمد است، بهینه سازی رشد سرمایه با توجه به تلرانس ریسک خاص بطور ضمنی تمام گشتاورهای توزیع درآمد را لحاظ می کند. بنابراین این روش باید برای مدیران و سرمایه گذاران اوراق بهادار اهمیت عملی داشته باشد چون می تواند آنها را در اجتناب از راه حلهای احتمالاً زیر-بهینه ای که حاصل از کاربرد چارچوب استاندارد میانگین-واریانس هستند هدایت کند. ما از این مدل در محیط پویایی استفاده می کنیم که در آن سرمایه براساس ماهانه مجدداً تخصیص می یابد. برای هر تخصیص مجدد دوره ای، توزیع کل درآمد مشترک برآورد و برای تقریب تمام حالتهای آتی ممکن برای ماه بعد استفاده می شود. گراور و هاکانسون از این مدل برای ساخت و توازن مجدد اسناد بهادار سهام آمریکا، اوراق بهادار شرکت، اوراق بهادار دولت و دارایی بدون ریسک استفاده کردند. نتایج نشان داد سودهای حاصل از تنوع فعال در بین انواع دراییهای اصلی آمریکا قابل توجه هستند، بویژه در مورد روشهای مخالف ریسک بالا. در یک بررسی اخیر، گراور و هاکانسون به این نتیجه رسیدند که تنوع اضافی می تواند از وجود انواع داراییهای غیرآمریکایی در اسناد بهادار بدست آید. بعلاوه، گراور و هاکانسان روشهای سرمایه گذاری و درآمدهای حاصل از اسناد و اوراق بهادار را با و بدون املاک و مستغلات مقایسه کردند. یافته های اصلی آنها نشان داد سودهای حاصل از افزودن املاک و مستغلات به اسناد داراییهای مالی آمریکا بااستفاده از یک روش فعال نسبتاً زیاد است، بویژه در مورد روشهای مخالف ریسک بالا، اما سودهای حاصل از افزودن املاک و مستغلات به اسناد داراییهای جهانی باهم ترکیب می شوند. هاگلین و پرامبورگ در مقاله اخیرشان از این مدل برای بررسی سودهای حاصل از وجوه کلان در فرصت سرمایه گذاری استفاده کردند. یافته های آنها شمول وجوه کلان حاصل از اسناد بهادار را با نرخهای رشد بسیار زیاد و ریسک کمتر نشان می دهند. این مقاله درآمدهای هندسی و روشهای سرمایه گذاری حاکم بر اسناد سهام و اوراق بهادار را، با و بدون تخصیصها به بازارهای سرمایه نوپا بررسی می کند. یافته های اصلی ما به شرح زیر هستند. اولاً، افزودن بازارهای سرمایه نوظهور به اسناد بهادار درآمدهای هندسی حاصل از تمام روشهای فعال، بویژه روشهایی که ریسک بیشتر را می پذیرند، افزایش می دهد. ثانیاً، افزایش درآمدهای حاصل از ایجاد تنوع فعال در بازارهای سرمایه نوظهور بندرت چشمگیر هستند. این احتمالاً به این دلیل است که افزایش درآمدها اساساً در بخش اول دوره نمونه رخ می دهد. ثالثاً، سرمایه گذارانی که ریسک بیشتر را می پذیرند اساساً در اوایل دوره نمونه در سرمایه های بازار نوظهور سرمایه گذاری کردند، درحالیکه سرمایه گذاران مخالف سرمایه کمتر به انجام این کار تمایل دارند. رویهم رفته، طبق یافته های ما، سودهای حاصل از تنوع فعال در بازارهای سرمایه نوظهور حداقل در بخش آخر دوره بررسی شده نسبتاً کم هستند. ترتیب بقیه مقاله بشرح زیر است: بخش 2 مدل سرمایه گذاری پویای زمان گسسته و روش بکار رفته برای عملی کردن آنرا شرح می دهد درحالیکه بخش 3 داده های بکار رفته را نشان می دهد. بخش بعدی نتایج را نشان می دهد و بخش آخر مقاله را خلاصه می کند.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  استراتژی های سرمایه گذاری پویا با و بدون بازارهای سرمایه نوظهور

چکیده انگلیسی

This study examines the geometric returns of and investment strategies governing portfolios of stocks and bonds with and without allocations to emerging equity markets. We apply the discrete-time dynamic investment model that allows all moments of the return distribution to affect the analysis. This is important given that earlier studies have found that emerging equity market returns tend to be non-normally distributed. Our principal findings are that risk-tolerant investors may achieve substantially higher capital growth by actively diversifying into emerging equity markets, this being achieved only at the expense of higher risk. Overall, the results suggest that the gains accrued from diversifying into emerging equity markets are modest, and that they only originated from high emerging equity market returns experienced over a relatively short period at the beginning of the sample period.

مقدمه انگلیسی

Bekaert et al. (1998b) argue that standard mean-variance analysis is somewhat problematic with respect to emerging equity markets. This is because emerging market returns cannot be completely characterized by expected returns, variances, and covariances, as they exhibit significant skewness and kurtosis. Since it is reasonable to assume that investors have preferences pertaining to skewness and kurtosis (see Rubinstein, 1973, Kraus and Litzenberger, 1976, Scott and Horvath, 1980 and Harvey and Siddique, 2000), we should emphasize the return distribution's higher moments. This paper expands the literature on emerging markets by evaluating gains from diversifying into emerging equity markets using the discrete-time dynamic investment model of Grauer and Hakansson, 1985, Grauer and Hakansson, 1986, Grauer and Hakansson, 1987, Grauer and Hakansson, 1995 and Grauer and Hakansson, 2001. This methodology provides an interesting alternative to standard mean-variance analysis since it focuses on capital growth. Because the capital growth rate is affected by the higher moments of the return distribution, optimizing capital growth given a certain risk tolerance implicitly takes all moments of the return distribution into account. This methodology should therefore be of practical importance to portfolio managers and investors since it can guide them in avoiding potentially sub-optimal solutions that would result from the use of a standard mean-variance framework. We apply the model in a dynamic setting where capital is reallocated on a monthly basis. For each periodic reallocation, the entire joint return distribution is estimated and used to approximate all possible future states for the subsequent month. Grauer and Hakansson (1986) employed the model to construct and rebalance portfolios of US stocks, corporate bonds, government bonds, and a risk-free asset. The results revealed that the gains from active diversification among the major US asset categories were substantial, especially in the case of highly risk-averse strategies. In a later study, Grauer and Hakansson (1987) found that additional diversification could be obtained from including non-US asset categories in the portfolios. Further, Grauer and Hakansson (1995) compared the investment policies and returns on portfolios of stocks and bonds, with and without real estate. Their principal findings were that the gains obtained by adding real estate to portfolios of US financial assets using an active strategy were rather large, especially in the case of highly risk-averse strategies, but that the gains from adding US real estate to portfolios of global assets were mixed. In a recent paper, Hagelin and Pramborg (2004) used the model to investigate the gains from including hedge funds in the investment opportunity set. They found that the inclusion of hedge funds produced portfolios with significantly higher growth rates and lower risk. This paper examines the geometric returns of and investment strategies governing portfolios of stocks and bonds, with and without allocations to emerging equity markets. Our principal findings are as follows. First, adding emerging equity markets to the portfolios increases the geometric returns of all active strategies, especially those that accept more risk. Second, the increases in returns produced by active diversification into emerging equity markets are rarely significant. This is likely because the increase in returns mainly occurred in the first part of the sample period. Third, investors who accept more risk invested substantially in emerging market equities early in the sample period, while risk-averse investors were much less inclined to do so. Overall, we find the gains obtained by active diversification into emerging equity markets to be modest, at least during the latter part of the investigated period. The remainder of this paper is organized as follows. Section 2 outlines the discrete-time dynamic investment model and the method employed to make it operational while Section 3 identifies the data used. The following section reports the results while the last section summarizes the paper.

نتیجه گیری انگلیسی

This study examines the gains obtained by adding emerging equities to portfolios of stocks and bonds using the discrete-time dynamic investment model of Grauer and Hakansson (1985). In the analysis, this model considers all moments of the return distribution. The possibility of allowing higher moments to affect portfolio-optimization decisions should be important given the fact that earlier studies have found that emerging equity market returns tend to be non-normally distributed (see Bekaert et al., 1998b and Bekaert and Harvey, 2002). Adding emerging equity markets to the investment opportunity set increases the geometric returns of all active strategies, in particular of strategies that accept more risk. However, increases in returns accruing from active diversification into emerging equities are rarely significant. This may be because inclusion of emerging equity markets increases the standard deviation of the resulting portfolios. A potentially even more important explanation is that the increases in returns were only recorded for the first part of the investigated period. The relatively poor performance of emerging equity markets in the latter part of the investigated period also affects portfolio allocation for investors who use active strategies. For the first part of the investigated period, risk-tolerant investors allocate substantially to emerging equity markets. During the latter part of the investigated period, however, allocations are modest. In sum, our results suggest that the gains accrued from active diversification into emerging equity markets are relatively small, at least for the latter part of the investigated period. Some caution regarding the conclusions is warranted because the results of this study, like those of other studies of emerging equity markets, are based on a relatively short sample period. We note, however, that the investigated time period includes informative periods such as the occurrence of the Asian financial crisis, the Russian debt default, and the recent boom and bust of stock markets around the world. For practitioners, the discrete-time dynamic investment model used in this study should be of interest, as it could potentially improve asset allocation regardless as to which asset classes are under management. In all investigated cases, active asset-allocation strategies were associated with substantially higher growth rates than were more passive strategies. The model should be of particular interest when the returns, or resulting portfolios, are non-normally distributed, since higher moments are allowed to affect asset-allocation decisions.7 Given the evidence of asset return predictability (see, e.g., Ferson and Harvey, 1993, Harvey, 1995 and Cavaglia et al., 1997), one interesting extension of this study would be to incorporate conditional information, such as dividend yield, corporate yield spread, and term structure into the estimation of the return distribution. Since predictability has been shown to be higher for emerging than for developed markets the inclusion of conditional information should make these markets more attractive.8 An estimation procedure that incorporates asset predictability is likely to increase allocation efficiency and thereby the relative performance of portfolios that include emerging equity markets.