رای دادن به وعده خرید و مبارزات انتخاباتی

چه تغییراتی در کشورهای مختلف در استفاده از رای گیری و وعده های سیاست در طول مبارزات انتخاباتی توضیح می دهد؟ ما به این سوال پاسخ می دهیم و برای تعدادی از حقایق تلطیف شده و ناهنجاری های ظاهری در مورد خرید رای گیری، با استفاده از یک مدل که در آن طرف ها نمی توانند به طور کامل به وعده های مبارزات انتخاباتی متعهد، حساب کنند. ما متوجه می شویم که خرید بالای رای گیری با ترویج مکرر وعده های تبلیغاتی، رقابت انتخاباتی قوی و اجاره های سیاسی بالا همراه است. رفع مکرر و کم کردن صلاحیت حزب وعده های مبارزات انتخاباتی را کاهش می دهد. اگر رای به خرید از منابع عمومی تامین شود، مقامات دولتی بیشترین رای را می گیرند و از مزایای انتخاباتی بهره مند می شوند، اما آنها نیز قصد خرید محصولات عمومی بیشتری را دارند. خرید رای گیری دارای پیامدهای توزیع است: رای دهندگان با رای گیری قبل از انتخابات هدف قرار می گیرند، ممکن است پس از انتخابات مزایای دولتی دریافت نکنند. نتایج به موانع انتقال دموکراتیک از مشتریان به شکل های برنامه ریزی شده از رقابت های انتخاباتی اشاره می کند: احزاب نمی توانند به نفع انتخابات از موسساتی که تعهد را افزایش می دهند، سود ببرند.