تجارت دو جانبه و شباهت توزیع درآمدها: نقش لحظات دوم

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه 

جدول 1. تاثیر شباهت در توزیع درآمد در تجارت دو جانبه

2.مدل جاذبه

3.داده ها

4.نتایج

4-1 یافته های اصلی

جدول 2. پرداختن به نگرانی های درون زایی

جدول 3. بررسی های قوی بیشتر

4-2 تجزیه و تحلیل پایداری

5.تفسیر نتایج و نتیجه گیری

این مقاله از مدل جاذبه افزوده برای بازنگری اثر شباهت توزیع درآمدها بر جریان تجارت دوجانبه استفاده می کند. به قواعد تجربی جدید قوی استناد می کنیم: در حالی که تفاوت درآمد متوسط بین دو کشور تجارت را افزایش می دهد، تفاوت پراکندگی درآمد آن را کاهش می دهد. نتایج ما به فرضیه لیندر اشاره می کند و بر اهمیت تئوری های مبتنی بر تقاضای تجارت بین المللی تأکید دارد.

چگونه تفاوت های بین توزیع درآمد کشورها جریانات تجاری دوجانبه آنها را شکل می دهد؟ تئوری های عرضه و تقاضای تجارت بین المللی پاسخ های متضادی می دهند. طبق مدل هکشر- اوهلین، تفاوت های بزرگ تر در نسبت کار- سرمایه دو کشور (و، از این رو، در درآمد سرانه) منجر به تخصص قوی تر و تجارت بیشتر می شود. تئوری های تقاضا، که توسط لیندر (1961) ارائه شده و به تازگی توسط Fajgelbaum و همکاران (2011) به رسمیت شناخته شده است، پیش بینی متضادی دارد: وقتی اولویت ها non- homothetic هستند، کشورهای با توزیع درآمد مشابه تقاضای محصولات مشابه می کنند. با توجه به تأثیر بازار خانگی، آنها در این محصولات تخصص دارند و به طور فشرده آنها را با یکدیگر مبادله می کنند. در این مقاله، شواهد جدیدی در ارتباط با تئوری های تجارت تقاضا فراهم می کنیم و تفاوت هایی را در لحظات اول و دوم توزیع درآمد کشورها به یک مدل جاذبه استاندارد دیگر می افزائیم. ما قواعد تجربی قوی ای را کشف می کنیم: تفاوت درآمدهای سرانه بین دو کشور تجارت دوجانبه آنها را افزایش می دهد، در حالی که تفاوت پراکندگی درآمد آن را کاهش می دهد. اولین اثر به آسانی توسط نیروهای عرضه شرح داده شد و دومی مطابق با تئوری های تقاضاهاست. چند مطالعه تجربی تفاوت های درآمد سرانه در سراسر کشورها را در مدل جاذبه ادغام کرده اند تا فرضیه لیندر را آزمایش کنند. حلاق (2010) نشان می دهد که این روش نمی تواند از تأثیر تقاضا بر تجارت انبوه پشتیبانی مداوم کند زیرا این تأثیر را با نیروهای هکشر- اوهلین از بین می برد. به هرحال، او دریافت که شباهت میانگین درآمدها تجارت را در سطح بخش رواج می دهد. به جریان تجارت انبوه بازمی گردیم و بررسی می کنیم آیا، فراتر از درآمدهای میانگین، لحظات دوم توزیع درآمد بر تجارت تأثیر می گذارد. شواهد قوی ای یافتیم که این تأثیر را دارند. تحقیق ما کارهای قبلی انجام شده توسط فرانسوا و کاپلان (1996) و دالگین و همکاران (2008) را توسعه می دهد، که فقط نابرابری کشور واردکننده را در نظر گرفته است. در حالی که چوی و همکاران (2009) نشان داد که شباهت پراکندگی درآمد بر تنوع قیمت واردات اثر می گذارد، ما نشان می دهیم که این سطح تجارت دوجانبه را افزایش می دهد. نتایج ما به طور گسترده ای در راستای کار نظری است که بررسی می کند چگونه توزیع درآمد در کشورها با تعیین جریان تجارت دوجانبه ارتباط دارد. در میترا و ترینداد (2005)، الگوهای تجارت به طور کامل توسط تخصص در مصرف شکل گرفته است. مدل آنها پیش بینی می کند که سهم تجارت درون صنعتی در کل تجارت زمانی به حداکثر می رسد که کشورها در شرایط نابرابری درآمد مشابه باشند. Fajgelbaum و همکاران (2011) و مارکوسن (2013) نشان دادند چگونه نابرابری با تفاوت درآمد سرانه تداخل دارد تا الگوهای تجارت تعادل را تعیین کنند.