توزیع درآمد و جهانگردی: شواهد به دست آمده از یک اقتصاد منطقه‌ای توسعه یافته

مشخصات

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

شکل 1. تکامل اقامت‌های شبانه‌ی گالیسیان (1999-2010) (سال 1999 = 100). منبع: جزئیات از داده‌های مطالعاتی Spanish Hotel Occupation. سال مقدس Ano Xacobeo

جدول 1. الگوهای مصرف دو پرونده‌ی سال 2008

2.مباحث مرتبط

3.مشخصه‌ی مدل

3.1.مشخصه‌ی کلی مدل SAM

3.2.تجزیه‌ی ضرب‌کننده‌های SAM

شکل 2. مروری بر تجزیه‌ی ضرب‌کننده‌ی SAM

جدول 2. بخش‌هایی که در SAMGAL-08 درنظر گرفته می‌شوند.

3.3.Galician SAM 2008

3.3.1.بخش‌های تولیدی

3.3.2.معیارهای تولیدی

3.3.3.بخش های سازمانی

جدول 3. معیارهای تولیدی که در SAMGAL-08 درنظر گرفته شدند.

جدول 4. خانوارها و نوع درآمد درنظر گرفته شدند.

3.3.4.گزارش تولید

3.3.5.گزارش فاکتورها

3.3.6.حسابداری سازمانی

3.3.7.گزارش‌های سازمانی دیگر

3.3.8.گزارش پس انداز – سرمایه

3.3.9.گزارش‌های توریسم و خارجی

جدول 5. بردار تقاضای نهایی مصرف توریسم برای گالیسیا 2008

4.نتایج شبیه‌سازی

4.1.مشارکت اقتصادی

جدول 6. مشارکت اقتصادی مصرف توریسم در گالیسیا 2008

4.2.آثار توزیعی

4.2.1.بخش‌های صنعتی

جدول 7. نتایج بخش‌های صنعتی به همراه تجزیه‌ی ضرب‌کننده‌ی افزایشی

4.2.2.عوامل سازمانی

5.نتایج اصلی

جدول 8. نتایج عوامل سازمانی تجزیه‌شده به درصد بر تأثیر کلی آن‌ها

روش‌هایی که براساس آن مصرف توریسم بر توزیع درآمد تأثیر می‌گذارد شامل سه کانال هستند: تغییرات قیمت‌ها، درآمد خانوارها و سودهای دولتی. در این مقاله تحلیل خود را از طریق یک مدل ماتریس حسابداری اجتماعی (SAM) از گالیسیا برای سال 2008 بر دو کانال آخر متمرکز می‌سازیم. این SAM که با یک طرح ویژه برای ارزیابی سیاست‌های توریسم همراه است، برای مجموعه‌ی وسیعی از خانوارها (هشت نوع مختلف که براساس سطح درآمد تفکیک می‌شوند) دو حکومت (منطقه‌ای و مرکزی)، چهار نوع مالیات، چهار حقوق‌بگیر ( که براساس مهارت آموزشی طبقه‌بندی می شوند) و 29 بخش از آمار دیگر داده‌ها را ترکیب می‌کند. علاوه بر این با هدف اثرات توزیعی، تجزیه‌های ضرب‌کننده‌ی SAM ضربی و جمعی ارائه شده‌اند. نتایج نشان می‌دهند که آثار مثبت بر گروه‌های کوچک معنادار هستند. با این حال، خانوارهای پردرآمد بیشتر از خانواده‌های کم درآمد سود می‌برند که در افزایش اندک نابرابری درآمد در یک منطقه دخالت دارند.

توریسم بر رشد اقتصادهای منطقه‌ای تأثیر دارد، و یک منبع درآمد برای هردو خانوار مقیم و سازمان‌های محلی فراهم می‌کنند. این مسئله برای کشورهای در حال توسعه و دارای حداقل توسعه (LDCها) صدق می‌کند. در واقع تعریف UNWTO (2005) با عنوان «آماده‌سازی توریسم برای اهداف توسعه‌ی هزاره‌« توریسم را به یک عامل عمده برای توسعه‌ی اقتصادی اجتماعی تبدیل کرده است. با این حال همان‌طور که در بلیک (2008) توضیح داده شد، در صورتی که خانوارهای کم درآمد در توریسم دخالت نداشته باشند (به صورت فعال یا غیرفعال، فعالیت‌های توریسم به عمیق‌ساختن نابرابری‌های اجتماعی و توسعه‌ی شکاف بین آن‌ها با دسترسی به سرمایه و افرادی که در آستانه‌ی حیات هستند، کمک می‌کنند (کلوردان و کالیش، 2000). تجربیات منطقه‌ای و بین‌المللی نشان می‌دهند که توریسم به شکل معناداری از طریق ایجاد تولید و استخدام منجر به اثرات مثبت مستقیم و غیرمستقیم در سطح ملی و همچنین افزایش دستمزدها و سودهای سرمایه می‌شود (آرکر و فلچر، 1996؛ فرچینگ و هوروات، 1999). با این حال، بعضی از این آثار سودمند ممکن است بر افراد و معیارهای تولید خارج از منطقه تأثیر می‌گذارند (آرکر، 1982). این پراکندگی به ساختار اقتصاد (میزان واردات موردنیاز در فرآیند تولید) و نوع محصولات مصرفی توسط بازدیدکنندگان وابسته است. علاوه بر این، برای درنظر گرفتن آثار توزیعی، لازم است مکانیزم‌هایی را درنظر بگیریم که براساس آن‌ها مصرف توریسم بر توزیع سودهای سرمایه‌ و کار در واسطه‌های اقتصادی اجتماعی مختلف تأثیر می‌گذارد. در واقع، می‌توانیم نیروهای مختلف را با هر روشی شناسایی کنیم که نشان می‌دهد توریسم می‌تواند بسته به پیوندهای پیشرو و پسروی فعالیت‌های توریسم با اقتصاد، ویژگی‌های بازار کار یا چگونگی انتقال دولت و تأثیر مالیات بر خانوارها و سازمان‌ها آثار توزیع مختلفی داشته باشد. شواهد به دست آمده از کشوهاری در حال توسعه تأیید می‌کنند که توسعه‌ی توریسم نتوانسته فقرزدا باشد ( بلیک، 2008؛ بلیک، آرباچ، سینکلر و تلز، 2008؛ واتاناکولجاروس و کوکسهد، 2008). در ابتدا، مصرف توریسم می‌تواند قابل توزیع مجدد باشد زیرا تمایل دارد که از حقوق بگیرهای کم مهارت استفاده کند که معمولا از خانوارهای فقیرتر هستند . با این حال، بسته به درجه‌ی تخصص توریسم منطقه، میزان خوداشتغالی در رفاه و خدمات رستوان می‌توانند نسبتا بالا باشند. در درجه‌ی دوم، مصرف توریسم قابلیت توزیع مجدد را دارد زیرا به معنی سود بیشتر برای دولت‌ها است. این میزان به نرخ مالیات محصولات توریسم و هزینه های به دست آمده با این درآمدهای جدید توسط دولت وابسته است. علاوه بر این مصرف توریسم می‌تواند برای توزیع مجدد درآمد منفی باشد زیرا افزایش قیمت‌ها به غذا و نوشیدنی، خدمات املاک، و محصولات اولیه که از محصولات اصلی خانوارهای فقیر هستند منتقل می‌شود ولی خدمات رفاهی و خدمات بازسازی و فرهنگی نیز به خانوارهای ثروتمند‌تر ارائه می‌شوند. بنابراین، فرضیه‌های تحقیقاتی اصلی را می‌توان در دو سؤال خلاصه کرد: - آیا مصرف توریسم اثر یکسانی بر توزیع درآمد برای اقتصادهای توسعه‌یافته و در حال توسعه دارد؟ انتظار می‌رود که خانوارهای کم درآمد هم به صورت مستقیم (از طریق بازار کار) و هم به صورت غیرمستقیم (از طریق اقدامات دولتی) در توریسم درگیر شوند. علاوه بر این، انتظار می‌رود که دسترسی بیشتری به سرمایه یا خدمات در مقایسه با کشورهای در حال توسعه داشته باشند. - آیا کانال دولتی برای جبران کانال درآمدها از نظر نابرابری درآمدی کافی است؟ با تمایز بین کانال‌ها انتظار می‌رود که کانال درآمدها بسته به درجه‌ی تخصص توریسم منطقه منجر به نابرابری درآمد بشود. هرچقدر که یک منقطه کمتر تخصصی باشد، میزان سودهای سرمایه نسبت به افراد حقوق بگیر بالاتر است (پرز – داکال، 2013) و سپس نابرابری بالاتر درآمد را به همراه خواهد داشت. همچنین به نوع بازدیدکنندگان وابسته است. در صورتی که بازدیدکنندگان بین‌المللی باشند، انتظار می‌رود کسب و کارهای مبتنی بر توریسم کارکنان آموزش‌دیده‌ای را با مهارت‌های زبانی استخدام کنند. از سوی دیگر، کانال دولتی نیز باید قابلیت توزیع مجدد را داشته باشد. بسته به نرخ مالیات محصولات توریسم _ و همچنین چگونگی توزیع این سودهای جدید) و میزان توریسم داخلی در اقتصاد، این کانال ممکن است اثر منفی مکانیزم درآمدها را خنثی کند. در این مقاله، بر تحلیل درآمد خانوارها و مکانیزم‌های سود دولت‌ها از طریق یک مدل ماتریس حسابداری اجتماعی منطقه‌ای (SAM) گالیسیا برای سال 2008 تأکید می‌کنیم. همان‌طور که می‌دانید هیچ مطالعه‌ای به محاسبه ی چگونگی درآمدزایی در مصرف توریسم در یک منطقه‌ی توسعه‌یافته اشاره نکرده است. SAM پیشنهادی در این اثر، که با یک طرح ویژه برای تکامل سیاست توریسم توصیف شده است به ما اجازه می‌دهد که نه تنها اثرات تولید بلکه اثرات بر درآمد تولیدی در بازار کار (با درنظر گرفتن چهارنوع حقوق بگیر که براساس سواد و سود سرمایه دسته‌بندی شده‌اند که شامل کارکنان خوداشتغال نیز می‌شود) و همچنین درآمد قابل تفکیک خانوارها را در بخش‌های سازمانی بررسی کنیم. بنابراین هدف این مقاله ارزیابی اهمیت اقتصادی مصرف توریسم داخلی خارجی و همچنین مصرف توریسم داخلی ملی برای سال 2008 است. علاوه بر این، با هدف بررسی عمیق آثار توزیعی، تجزیه‌ی ضربی SAM افزودنی و ضربی سنتی ارائه می‌شوند. در سال‌های اخیر، تکامل مصرف توریسم در گالیسیا تغییرات معناداری را به خود دیده است. از سال 1999 تا 2010، اقامت‌های شبانه‌ی توریسم خارجی بیش از 70% افزایش یافته است (از 0.8 تا 1.4 میلیون اقامت) در حالی که توریسم ملی نیز تنها 15% رشد داشته است (5.8 تا 6.8 میلیون اقامت شبانه) با این وجود به عنوان خصوصیت توریستی اصلی گالیسیا درنظر گرفته می‌شود، شکل 1. علاوه بر این اگر نگاهی به هزینه‌های به دست آمده از این دو پرونده در جدول 1 بیندازیم، مشاهده می‌کنیم که الگوهای مصرف آن‌ها اندکی متفاوت است. براساس گزارش ماهواره ای توریسم اسپانیایی (TSA)، توریست‌های خارجی بخش نسبتا بالاتری از بودجه را صرف هتل‌ها و موارد مشابه، حمل و نقل با هواپیما، خدمات اجاره‌ی حمل و نقل و خدمات حمل و نقل دیگر می‌کنند. در نمونه‌ی مصرف توریسم ملی، آن‌ها هزینه‌ی بیشتری را صرف خدمات املاک، حمل و نقل با قطار، اتوبوس، یا اتوموبیل و خدمات آژانس مسافرتی می‌کنند. بعد از ترکیب دو بعدی که توضیح دادیم، یک تحلیل عمیق‌تر با معناداری اقتصادی و آثار این دو پرونده ی مصرف توریسم مورد نیاز هستند. میزان درآمد ایجاد شده از مصرف توریسم به نوع محصولاتی که در بازدیدهای خود به دست می‌آورند وابسته است و بر مشارکت اقتصادی در یک منطقه تأثیر می‌گذارد. ادامه‌ی این مقاله به چهار بخش تقسیم شده است. در ابتدا به تحلیل اثر مرتبط با اثر توریسم به ویژه اثر متمرکز بر آثار توزیعی رهایی از فقر می‌پردازیم. هدف ما در بخش دوم توصیف مشخصه‌ی مدل SAM است که در شبیه‌سازی‌ها به کار می‌رود. همچنین به توصیف تجزیه‌های SAM و ویژگی‌های اصلی Galician SAM برای سال 2008 می‌پردازیم. بعد از آن، نتایج اصلی به دست آمده در رابطه با مشارکت اقتصادی و آثار توزیعی را ارائه می‌کنیم. در نهایت هم، بخش آخر به توصیف نتایج اصلی می‌پردازد که در این مقاله به دست آمده‌اند.