طراحی شبکه مشترک و رویکرد بهینه سازی موجودی چند منظوره برای تقسیم بندی زنجیره تامین

تقسیم زنجیره های عرضه بزرگ به بخش های لاغر و چابک تبدیل شده است که یک استراتژی قدرتمند است که به شرکت ها اجازه می دهد تا به طور موثر تقاضای بازار را مدیریت کنند. جریان جاری تحقیق در تقسیم بندی زنجیره تامین حجم حجم و تنوع تقاضا را به عنوان معیارهای تقسیم بندی کلیدی پیشنهاد می کند. این ادبیات به اندازه کافی این معیارها را توجیه می کند و مزایای تقسیم بندی را تحلیل می کند. با این حال، کار فعلی نتواند روشی را برای تخصیص محصولات به بخش هایی که فراتر از قواعد ساده ای از جمله قوانین 80 تا 80 پاره شده است، ارائه ندهد. ما یک مدل بهینه سازی شبکه و ایمنی سهام را پیشنهاد می کنیم که به طور مطلوب واحدهای ذخیره سازی سهام را به بخش ها اختصاص می دهد. ما از این مدل استفاده می کنیم که هر دو با داده های مصنوعی و داده ها از یک مطالعه موردی واقع شده اند و نشان می دهد که این روش نسبت به استفاده از قوانین ساده به تنهایی به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد.