دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 14792
ترجمه فارسی عنوان مقاله

نوسانات نرخ تبادل و تنظیم پرتفولیوی بین المللی

عنوان انگلیسی
Exchange rate fluctuations and international portfolio rebalancing
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
14792 2014 11 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Emerging Markets Review, Volume 18, March 2014, Pages 34–44

فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده

کلیدواژگان

1. مقدمه

2. تنظیم پرتفولیو

3. بازارها و داده ها

3.1. دوره ی نمونه برداری و تعریف سرمایه گزاران غیربومی

3.2. بازار FX داخلی

جدول 1- تبادلات مشتریان غیربومی در بازار داخلی FX تایلند.

شکل 1- نرخ تبادل بات/ دلار آمریکا و شاخص SET در 2005 و 2006

جدول 2- تبادلات مشتریان غیربومی در تبادل کالای تایلند

جدول 3- لیست متغیر هایی که در مدل های رگرسیون محاسبه شدند.

3.3 بازار عدالت

جدول 4- وابستگی جریان سفارش جابه جایی FX به بازگشت ها و جریان سفارش.

جدول 5- وابستگی بازگشت های FX به جرییان بازار خودی، جریان سفارش کالا و نمایندگان شرایط ماکرواکونومیک. 

4. یافته های تجربی

جدول 6- وابستگی جریان سفارش بازار کالای سرمایه گزاران بر بازگشت های FX، بازگشت های SET و عملکرد نسبی شاخص SET در مقابل شاخص Sو P500.

4.1. پوشش ناکامل

4.2. نرخ تنظیم و تبادل پرتفولیو

5. نتیجه گیری
ترجمه کلمات کلیدی
بازار ارز - جریان سرمایه - تایلند - بازار سهام - سرمایه گذاران غیر ساکن - ایجاد توازن پرتفوی -
کلمات کلیدی انگلیسی
Foreign exchange market, Capital flows, Thailand, Equity market, Nonresident investors, Portfolio rebalancing,
ترجمه چکیده
ما شواهدی تجربی را برای چندین فرضیه در ارتباط با چگونگی تاثیر تصمیمات تنظیمی پورتفولیوی عدالت بین مرزی سرمایه گزاران بر نرخ های تبادل نشان خواهیم داد. نتایج ما بر اساس داده های جامع و به روز تبادلات بازار ارز خارجی است که به وسیله ی سرمایه گزاران غیربومی در تایلند در سال 2005 و 2006 می باشد. می یافتیم که خرید های عدالت های تایلندی به وسیله ی سرمایه گزاران غیر بومی به صورت سیستماتیک به درک بهای بات تایلندی می انجامد. نرخ های بازگشت بالاتر عدالت های تایلندی مرتبط با بازار مورد نظر در ارتباط با فروش عدالت های تایلندی به وسیله ی سرمایه گزاران خارجی و همچنین کاهش بهای بات تایلندی هستند، اگر چه این اثر از لحاظ آماری چشم گیر نیست. دیدگاه های این نوشته از خود نویسندگان می باشند و لزوما دیدگاه های بانک تایلند، بانک پرداخت های بین المللی یا بانک ملی سوئیس نیستند. نویسندگان از کارول اسلر، الی رمولونا و مارتین شریکپوف برای بحث ها و نقد هایشان در مورد نسخ پیشین این مطالعه کمال تشکر را دارند. ما از نظرات فیلیپه باچتا، کلودیو بوریو، مارک ری، مایکل کینگ، جیم مارکز، روبرت مک اولی، پیچیت پاتراویمولپون، لوسیو سارنو، الویرا سویلی، اریک ون وینکوپ، جیورجیو والنته، کلارا وگا، جاناتان رایت و شرکت کنندگان سمینار بانک تایلند، برد پشتیبانی فدرال، چهارمین بانک مرکزی کار بر روی زیرسازه های بازار های تجاری، بانک پرداخت های بین المللی و بنیاد مالی بین المللی سپاسگزاریم. ما از نظرات ویراستار و دو داور ناشناس کمال تشکر را داریم. ما از بانک گروه مدیریت داده و تبادل کالای موسسه ی تحقیقاتی تایلند برای فراهم کردن اکثر داده ها ی مورد استفاده تشکر می نماییم. تمامی اشتباه های دیگر از خودمان است.
ترجمه مقدمه
فهمیدن اینکه چگونه جریانات سرمایه می توانند در تعیین نرخ های تبادل کمک کنند همواره هدف تحقیقات مالی بین المللی بوده است. رشد چشم گیر جریانات سرمایه ای در سال های اخیر کمک شایانی در این زمینه نموده است. محققان، سرمایه گزاران و سیاست مداران مشابها علاقه مندند که نیروهایی که جریانات را در بازار های تبادل خارجی هدایت می کنند و به خصوص ارتباطات بین جریانات سرمایه ای خارجی و توسعه سیستم مالی داخلی را درک نمایند. این ارتباطات بر پایایی سیستم مالی در کنار توسعه ی وسیع تری از اقتصاد و شرایط دیگر اثر می گذارند. در این مطالعه ما به بررسی اثر جریانات سرمایه ای بازار عدالت بر نرخ های تبادل با استفاده از داده های بات تایلند، یک اقتصاد بازار مهم و بزرگ که در حال روی کار آمدن است می پردازیم. ما از داده هایی نو استفاده نموده ایم که تا به حال به کار گرفته نشده و تحقیقمان دو سال تبادلات روزانه ی بازار FX را بین تاجران FX دارای لایسنس در تایلند و مشتریان غیر بومیشان را در بر می گیرد. داده ها به وسیله ی بانک و تبادلات کالای تایلند به دست آمد و محدوده ی زمانی 2005 تا 2006 را در بر می گرفت. در حالی که نتایج ما بر اساس داده هایی است که تنها مختص به یک کشور است، ما نتایجمان را به عنوان راهنمایی در مورد اثرات تعادلی پورتفولیو برای تمامی اقتصاد هایی که واجد بازار مالی توسعه یافته ای هستند و نه تایلند به تنهایی قلمداد می نماییم. با وجود بازار ناکاملی که مانع ریسک FX می شود، دارایی هایی که در ارزهای مختلف تخصیص یافته شده اند باید حداقل در این جنبه از ریسک تغییر یابند. سرمایه گزاران آینده نگر پرتفولیو های کالا، قرضه و دارایی های مالی دیگرشان در ارز داخلی و خارجی مختلف را به نسبت هایی وابسته ی به نرخ های مورد انتظار بازگشت، ریسک و پرمیای ریسک مورد انتظار خود تقسیم می نمایند. اگر نرخ های مود انتظار بازگشت یا هر کدام از اجزای پرتفلیو تغییر کند، جریانات سرمایه ای بین المللی به دلیل تنظیم دارایی های سرمایه گزاران در کشور های مختلف روی کار می آیند. رویکردی که در این مطالعات از این نظریه بهره می گیرد عموما رویکرد تعادل پرتفولیو نام گرفته است . مدل های تعادل پرتفولیو به بررسی چگونگی کمک جریانات سرمایه ای در توضیح علایم و بزرگی نوسانات نرخ تبادل می پردازد. متاسفانه،تلاش های آغازین برای تایید تجربی بیانات این مدل ها عموما نا موفق بود؛ برای یک مطالعه ی آماری به فرنکل(1983) مراجعه کنید. فقدان شواهد تجربی برای فرضیه ی تنظیم پرتفولیو چندین عامل مختلف را تحت تاثیر قرار داد. نخست، بسیاری از مطالعات آغازین بر اساس داده های نسبتا با تکرر کم بودند، از جمله داده های ماهانه و سه ماهه. به دلیل آنکه جریانات سرمایه می توانند روز به روز تغییرات شگرفی نمایند، استفاده از داده های با تکرر کم تمایل به کاهش نمایش این تغییرات داشته و بنابراین کم تر به نظر می رسند که بتوانند رابطه ای بین جریانات سرمایه و نرخ های تبادل بیابند. دوم، مدل های پرتفولیوی آغازین عموما بر روی دارایی های بدون ریسک از جمله اوراق قرضه تمرکز می نمودند. این تمرکز حد اقل تا قسمتی در اثر این امر بود که راه های حل مدل های معادله ی عمومی که در آنها قیمت های دارایی ها می تواننند به طور غیر قابل پیشبینی نوسان داشته باشند بود. سوم، این ارزیابی اصولا در مورد اثرات تغییرات در عرضه ی دارایی های مالی بود، بر خلاف این امر، کارهای بسیار اندکی در مورد الگوسازی ساده ی طرف تقاضای بازار های دارایی انجام گرفت. به علاوه، عملیات های تقاضای دارایی که در ادبیات آغازین تعادل پرتفولیو انجام گرفت اساسشان به طور واضحی بر ریزبنیاد ها نبود. سرانجام، مدل های تعادلی پرتفولیو- همچنین نعیین نرخ تبادل کم یا زیاد الگوهای مالی معاصر- عملکرد بسیار ضعیفی بر روی نمونه داشت و توانایی آنان در تخمین نرخ های تبادل بهتر نبود و اغلب نسبت به مدل تصادفی بدتر بود( چئونگ و همکاران، 2005؛ میز و راگوف، 1983). با این وجود، در سال های اخیر مدل های تعادل پرتفولیوی عمومی طوری توسعه یافتند که ازاین سه نقد ایمن هستند. این امر باعث بازگشت علاقه به ارتباط تجربی این طبقه از مدل ها شده است. باقی مانده ی این نوشته این گونه که در آینده بیان می شود ساخته شده است. بخش بعدی فرضیات اصلی تعادلی پرتفولیو به صورت تجربی را بیان می دارد. بخش بعدی مروری بر تبادلات خارجی و بازاهای عدالت در تایلند به دست داده و داده ها را شرح می دهد. بخش 4 یافته های تجربی مربوط به فرضیاتمان را بیان می کند. بخش 5 به نتیجه گیری می پردازد.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  نوسانات نرخ تبادل و تنظیم پرتفولیوی بین المللی

چکیده انگلیسی

We present empirical evidence for several hypotheses of how exchange rates are affected by investors' cross-border equity portfolio rebalancing decisions. Our results are based on comprehensive, daily-frequency datasets of foreign exchange market transactions and equity market capital flows undertaken by nonresident investors in Thailand in 2005 and 2006. We find that net purchases of Thai equities by nonresident investors systematically lead to an appreciation of the Thai baht. Furthermore, higher returns on Thai equities relative to those on a reference market are associated with subsequent sales of Thai equities by foreign investors as well as a depreciation of the Thai baht, although the latter effect is not statistically significant.

مقدمه انگلیسی

Understanding how international capital flows help determine exchange rates has been a long-standing objective of international finance research. The significant growth of international capital flows over the past few decades has also contributed to a broad-based interest in this topic. Researchers, investors, and policy makers alike are interested in understanding the forces that drive flows in foreign exchange markets and, more generally, the relationships between external capital flows and developments in the domestic financial system. These relationships affect the stability of the financial system as well as broader economic developments and conditions. In this paper we examine the influence of equity market related capital flows on exchange rates, using data for Thailand, a large and important emerging market economy. We make use of a novel and so far unused dataset which spans two years' worth of comprehensive daily-frequency FX market transactions between licensed FX dealers in Thailand and their nonresident customers. In addition, we also use data on transactions by nonresident investors in the Thai stock market. The datasets were compiled by the Bank of Thailand (BOT) and the Stock Exchange of Thailand (SET) and cover the years 2005 to 2006.1 While our results are based on data for a specific country, we view our results as shedding light on portfolio balance effects in all economies that possess reasonably well developed financial markets and not just for Thailand. With incomplete markets for hedging of FX risk, assets denominated in various currencies must differ in at least this aspect of risk. Optimizing investors will split their portfolios of stocks, bonds, and other financial assets between assets denominated in domestic currency and various foreign currencies, in proportions that depend on expected rates of return, risks, and expected risk premia. If expected rates of return or any other component of the portfolio choice problem change, international capital flows should occur as investors rebalance their asset holdings across countries. The approach taken in the studies that formalized this notion is commonly called the portfolio balance approach.2 Portfolio balance models examine how capital flows help explain both the sign and the magnitude of exchange rate fluctuations. Unfortunately, early attempts to verify empirically the implications of these models were generally unsuccessful; see Frankel (1983) for a survey. The lack of empirical evidence in favor of the portfolio balance hypothesis reflected several different factors. First, many of the early studies relied on fairly low-frequency data, such as monthly and quarterly data. Because capital flows can fluctuate considerably from day to day, the use of low-frequency data tends to reduce the signal-to-noise in the capital flow series and thus makes it less likely that one can detect any links between capital flows and exchange rates. Second, the early portfolio balance models focused mainly on riskless assets, such as bonds. This focus owed at least in part to the fact that solution methods for general equilibrium models in which asset prices can fluctuate unpredictably had not yet been developed. Third, the analysis was mainly concerned with the effects of changes in the supply of financial assets; in contrast, little was done to model explicitly the demand side of asset markets. Moreover, the asset demand functions used in the early portfolio balance literature were not based explicitly on microfoundations. Finally, portfolio balance models – as well as the more or less contemporaneous “monetary” models of exchange rate determination – performed poorly out of sample, and their ability to forecast exchange rates was no better, and often worse, than that of the random walk model (see Cheung et al., 2005 and Meese and Rogoff, 1983). In recent years, however, general equilibrium portfolio balance models have been developed which should be immune to the first three critiques. This has led to a renewed interest in the empirical relevance of this class of models. The remainder of this paper is structured as follows. The following section presents the main empirical portfolio rebalancing hypotheses. The next section provides an overview of the foreign exchange and equity markets in Thailand and describes the datasets. Section 4 presents the empirical findings related to our hypotheses. Section 5 concludes.

نتیجه گیری انگلیسی

We provide clear empirical evidence, based on data for Thailand, of the importance of portfolio rebalancing by foreign investors for the exchange rate. We find that (i) net inflows are positively correlated with an appreciation of the exchange rate, (ii) periods of higher returns in the Thai equity market relative to the US equity market are followed by net sales of Thai equities for foreign investors as they rebalance their portfolios, and (iii) the rebalancing of portfolio holdings by foreign investors is not sufficient to cause the exchange rate to depreciate. We also find, perhaps unexpectedly, that foreign investors do not hedge fully the foreign exchange risk related to their equity market positions, perhaps because they can do so only imperfectly and while incurring high transaction costs. As a result, they bear both equity and currency risk when they hold Thai stocks. Finally, we find that exchange rate movements were not key drivers of nonresident equity investments in Thailand during our sample period.