شاخص بین کشوری حقوق مالکیت فکری در اختراعات دارویی

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2.مرور منابع

2.1روش شناسی

2.2شاخص های کلی حفاظت از حق ثبت اختراع

3.ایجاد شاخص حقوق مالکیت در اختراعات دارویی

3.1میزان حفاظت از حق ثبت اختراع

3.1.1 حق ثبت اختراع هایی که محصولات و فرایند های جدید را پوشش می دهند. 

3.1.2 حقوق ثبت اختراع نشان پزشکی جدید

3.1.3. حق ثبت اختراع تدوین 

3.1.4. انحصاریت بازاریابی داروهای خاص امراض کودکان، داروهای اورفان و داروهای بیولوژیک

3.1.5 عضویت در قراردادهای بین المللی 

3.1.6 شرایط و محدودیت های اجرای حقوق ثبت اختراع 

3.2ایجاد شاخص PIPP

3.2.1ایجاد شاخص PP

3.2.2. ایجاد شاخص PPIA 

3.2.3. ایجاد شاخص PPE 

3.2.4. وزن ها و جمع آنها

4. حساسیت شاخص PIPP به وزن های زیرشاخص و مولفه های مختلف

جدول 1: امتیازهای شاخص PIPP 1960-2005

جدول 2: آزمون های حساسیت با استفاده از وزن های متغیر مختلف و روش های تجمیع زیرشاخص متفاوت

جدول 3: مقایسه ها بین شاخص PIPP و مقیاس های جایگزین حفاظت

شکل 1: شاخص جهانی PIPP، 1960-2005 

5. مقایسه ها بین شاخص PIPP و سایر مقیاس های توان حق ثبت اختراع

6. شاخص جهانی PIPP

7. نتیجه گیری

با توجه به اثر اصلی گینارت و پارک (1997، خط مشی پژوهشی.26، 283-301) شاخصی برای حقوق مالکیت در اختراعات دارویی، شاخص حفاظت از مالکیت فکری دارویی (PIPP)، را برای 154 کشور از سال 1960 ا 2005 ایجاد کردیم. این شاخص از موارد زیر استفاده می کند: پنج نوع حق مالکیت در صنعت دارویی، شش مقیاس قانونی اجرا و پیروی از سه توافق بین المللی که امتیاز و اجرای حقوق را به خارجی ها ارایه می دهد. در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته، شاخص PIPP در سال 1960 در سطوح پایین شروع شد و به آهستگی در اوایل دهه 1990 افزایش یافت و سپس با توجه به تعیین حداقل استانداردها توسط قرارداد TRIPS 1995 رشد شدیدی یافت.

معمولا، مطالعات بین کشوری در مورد تاثیر حقوق مالکیت فکری (IPRها) بر اختراع بر مقیاس های کلی مانند توان و دامنه سیستم حق ثبت اختراع کشور بستگی دارد (گادباو و ریچاردز، 1988؛ را و روزک، 1990؛ گینارت و پارک، 1997). مقیاس متمرکزتر حفاظت IPR از اختراعات در یک صنعت خاص نیز ممکن است برای محققان اجتماعی مفید باشد زیرا اغلب پوشش IPR به علت تفاوت ها در دامنه، مدت و توان ابزارهای IPR موجود برای حفاظت از اختراعات صنعتی تفاوت چشمگیری در بین صنایع مختلف دارد. بسیاری از کشورها با حفاظت شدید از حق ثبت اختراع برای سایر محصولات و فرایندهای صنعتی همیشه حفاظت قوی از حق ثبت اختراعات دارویی را ارایه نمی دهند. به عنوان مثال در سال 1970 همه 22 کشور OECD سیستم های ثبت اختراع صنعت را راه اندازی کرده اند اما فقط چهار کشور این امکان را دادند که محصولات دارویی حق ثبت اختراع را داشته باشند. پنج دهه بعد، بیش از 90 درصد کشورها حق ثبت اختراع محصولات دارویی را ارایه دادند. در همان دوره، انواع IPRهای موجود برای حفاظت از اختراعات دارویی به سرعت توسعه یافتند و کشورها حق ثبت اختراع محصولات، حق ثبت اختراع فرایند، حق ثبت اختراع تدوین، حقوق ثبت اختراع نشان دارویی جدید و مقیاس های انحصاری بازاریابی را ارایه دادند. قبلا، مطالعات زیادی به این نتیجه رسیده اند که IPRهای دارویی برای نوآوری صنعت اهمیت دارند زیرا توسعه داروهای جدید یا بهبود در داروهای موجود هزینه بر هستند و اغلب در مدت زمان کوتاهی با هزینه نسبتا کم کپی می شوند (منز فیلد و همکاران 1981؛ کاک بورن و همکاران، 2003؛ دیماسی و همکاران، 2003؛ آدامز و برانتنز، 2010). نظرسنج های مختلف از مدیران R&D در صنعت دارویی نشان داده اند که آنها باور دارند که حفاظت از حق ثبت اختراع محصول در داروهای جدید در محافظت آنها در برابر کپی-برداری بسیار موثر است و در تصمیم گیری های شرکت در مورد مکان کارخانه های تولید کننده و امکانات R&D بسیار مهم است (لوین و همکاران، 1987؛ منزفیلد، 1994؛ کوهن و همکاران، 2000). شاخصی ک حقوق مالکیت هر کشور را در اختراعات دارویی خلاصه می کند نه تنها ممکن است مطالعه بیشتر تاثیر آنها بر اختراع و نوآوری را تسهیل کند بلکه تاثیر آنها بر تجارت، سرمایه گذاری خارجی و ورود و خروج صنعت را نیز تسهیل می کند. شاخص سالانه ای را برای خلاصه کردن حضور، مدت و توان انواع مختلف حقوق ثبت اختراع ایجاد کردیم که می توان ادعا کرد که از حق ثبت اختراع دارویی حفاظت می کند. شاخص حفاظت از مالکیت فکری دارویی (PIPP) 154 کشور را از سال 1960 تا 2005 پوشش می دهد و شامل همه کشورهای دارای جمعیت بیش از یک میلیون در سال 2005 است. شاخص مجموع زیرشاخص سه مولفه ای است: شاخص حق ثبت دارویی (PP)، که حضور پنج نوع حق ثبت اختراع و شرایط انحصاری بازاریابی را اندازه گیری می کند که از انواع مختلف اختراعات دارویی حفاظت می کند؛ شاخص قراردادهای بین المللی حق ثبت اختراع دارویی (PPIA) که عضویت کشور در سه قرارداد بین المللی را ترکیب می کند و حفاظت از حق ثبت اختراع سرمایه گذاران خارجی را بسط می دهد و شاخص اجرای حق ثبت اختراع دارویی (PPE) که مقیاس های قانونی را ترکیب می کند که اجرای عمومی و خصوصی حقوق ثبت اختراع را افزایش یا کاهش می دهد.