شواهد تجربی در مورد کارایی نسبی قرارداد های جلو و اعتبارات قابل معامله در بازارهای آب

این مقاله آزمایشی را آزمایش می کند اگر اضافه کردن معاملات پیشنهادی یا معامله های معامله به تجارت معمولی مورد استفاده در بازار آب در بازار، تخصیص و بازده تولید را بهبود بخشد. ما متوجه می شویم که قراردادهای پیش رو به طور قابل توجهی کارایی را افزایش می دهند، در حالی که حق تقید معامله نمی شود. مزایای قراردادهای پیشنهادی بعد از تغییر شواهد تغییرات آب و هوایی افزایش می یابد که باعث کاهش انتظارات کل آب مورد انتظار می شود. با این حال، حق الزامات آب قابل معامله، نسبت به سودمند بودن بیشتر آسیب می رساند. با توجه به پیچیدگی های مربوط به قیمت های حقوقی، آنها نه تنها موفق به افزایش کارایی نمی شوند، بلکه اغلب به طور جدی محکوم شده اند، که منجر به سرمایه گذاری متمرکز و نابرابری قابل توجه ثروت در میان شرکت کنندگان در بازار می شود.