درک کل نگر از چشم انداز های زیان مالی برای افزایش اعتماد خریدار برای جستجو، پیشنهاد ، صحبت مثبت و بازدید مکرر از فروشگاه آنلاین

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

جدول 1 : آیتم های خلاصه شده ریسک مالی درک شده 

2- ادبیات تحقیق 

2-1 ریسک مالی درک شده در خرید آنلاین 

2-2 توسعه فرضیه ها 

جدول 1 : چارچوب مفهومی 

3- روش ها 

3-1 فریم نمونه و رویه داده 

جدول 2: پروفایل جمعیت شناختی پاسخ دهنده ها 

3-2 اندازه گیری 

4- تست فرضیه 

جدول3 : خلاصه نتایج EFA 

جدول 4: خلاصه نتایج صحه گذاری گسسته 

جدول 5 : خلاصه نتایج کلی CFA 

جدول 6 : خلاصه های نتیجه SEM 

جدول 7 : خلاصه نتایج معتدل سازی نمونه برداری شده 

5- بحث و تبادل نظر و نتیجه گیری 

5-1 محدودیت ها و بررسی های آینده 

در حالی که دیدگاه مصرف کننده مبتنی بر اینترنت در حال مطالعه می باشد، به نظر می رسد هیچ تحقیق مستقیمی در مورد نقش میانجی گری اعتماد در رابطه بین ریسک مالی درک شده و قصد خرید وجود ندارد. ادبیات تحقیق موجود به اقلام کمتری برای اندازه گیری ریسک مالی درک شده محدود می گردد که بدان معنی است که یک مطالعه جامع در مورد این موضوع ضروری است. مطالعه حاضر در این راستا در واقع ریسک مالی درک شده را با استفاده از 12 عنصر مختلف از قبیل از دست دادن اطلاعات کارت اعتباری، خرید مبتنی بر خطا، عدم تضمین بازگشت پول، هزینه های مخفی، از دست رفتن پول، تقلب در فروش، مطالبه بیش از حد برای هزینه های تحویل کالا، افت تحویل محصول، پرداخت آنلاین با پرداخت بیش از حد، قیمت بالا در مقایسه با فروشگاه های سنتی، حساب های پایین نسبت به فروشگاه های سنتی و خرید اشتباه اندازه گیری می کند. مدل پیشنهادی مطالعه حاضر این است تا نقش اعتماد به فروشندگان وب در رابطه بین ریسک مالی درک شده مصرف کنندگان آنلاین و قصد خرید آنها اندازه گیری شود. بررسی آنلاین مبتنی بر مطالعه تجربی بر روی مصرف کنندگان آنلاین مالزی برای تست مدل پیشنهادی انجام شده است. نتایج تحقیق از اندازه نمونه 400 نشان می دهند که خطر مالی درک شده مصرف کنندگان آنلاین، اعتماد آنها به فروشندگان وب و قصد خرید آنلاین را شامل می گردد. قصد مصرف کننده برای خرید آنلاین نیز تحت تأثیر اعتماد آنها به فروشنده اینترنتی است. و نقش میانجی اعتماد به فروشندگان وب در رابطه بین خطر مالی درک شده و قصد خرید آنلاین وجود دارد. چنین نتایجی شواهدی ارائه می دهند که مدیران تجارت الکترونیک باید خطر مالی مصرف کننده هایشان را در نظر بگیرند در حالی که اغتماد و تمایلات خرید این مشتریان را محقق می سازند.

فناوری اینترنت از زمان آغاز قرن بیست و یکم به طور جهانی شناخته شده است. تجارت الکترونیکی با توجه به رشد دینامیکی اینترنت در سراسر جهان رشد کرده و توجه مصرف کنندگان را به خود جلب نموده است. فناوری تبلیغاتی زیادی را جذب کرده است و اکنون یک منبع حیاتی اطلاعات و یک ابزار مشترک برای برقراری ارتباط است که بازپرداخت متقابل و چشم انداز آینده بازاریابان و مصرف کنندگان را فراهم می آورد ( کریستین و همکاران 2011 ). تعدادی از محققان اخیر (به عنوان مثال، هارن، 2006) متذکر می شوند که محبوبیت جهانی اینترنت به دلیل راحتی خرید آن به مصرف کنندگان است. این محققان بیشتر معتقدند مصرف کنندگان بیشتر به دلیل تجارت الکترونیک از خرید آفلاین به خرید آنلاین تغییر جهت می دهند. با این وجود، در برخی از کشورها این تغییر جهت در شیوه خرید چندین نگرانی ایجاد کرده است. به عنوان مثال، تقریبا 2000 اتهام کلاهبرداری اینترنتی در مالزی در سه ماهه آخر سال 2012 و در سه ماهه اول سال 2013 ثبت شده اند (گزارش PayPal Nielsen در سال 2013 در E27 ذکر شده است). این شماره در مقایسه با ایالات متحده که نسبت به ایالات متحده هفت برابر است، اما تنها در سال 2010 تنها 662 کلاهبرداری اینترنتی را ثبت کرده است. از این رو بسیاری از مصرف کنندگان آنلاین در مالزی نگرانی های مالی در مورد خرید آنلاین دارند. نگرانی و یا خطر درک شده بر اساس کار پاولو (2003) به علت تردید فناوری در مورد محیط آنلاین و یا ابهام رفتاری بین فروشنده و خریدار است. با توجه به این دسته از عدم اطمینان، افزایش خطر درک مالی می تواند اعتماد را به طورمنفی تحت تاثیر قرار دهد ( لولیورو و لونت 2004). به عنوان مثال، اگر یک مصرف کننده نگران باشد که اطلاعات شخصی کارت اعتباری او ممکن است توسط اینترنت به دلیل کمبود امنیت هک شود، ممکن است اعتماد کاهش یابد. به طور مشابه، اگر یک مصرف کننده احساس کند که فروشنده وب ممکن است به نحوی تقلبی (به عنوان مثال، از طریق تقلب در فروش) رفتار کند، با استفاده از ماهیت غیرمستقیم کسب و کار الکترونیکی ممکن است دوباره اعتماد کاهش یابد. به طور خلاصه، هر چه بیشتر ریسک مالی درک گردد، اعتماد بسیار کمتر و نیاز برای کنترل تراکنش بیشتر می گردد. در واقع، ادبیات تحقیق مرتبط اشاره می کند که اعتماد مصرف کننده به یک فروشنده وب، پیش بینی اولیه از قصد خرید می باشند ( پاولو 2003 ؛ هونگ و چا 2013). بنابراین، رابطه بین ریسک مالی درک شده و قصد خرید، می تواند مستقیم باشد و می تواند با میانجی اعتماد به فروشنده وب صورت گیرد. با این وجود، به نظر می رسد هیچ تحقیق مستقیم در مورد نقش میانجی اعتماد در رابطه بین ریسک مالی درک شده و قصد خرید وجود ندارد. تا جایی که ما اگاهیم تنها مطالعه موجود توسط هنگ و چا (2013) انجام شده است که آنها در این مطالعه چنین نقش واسطه ای را انکار کرده اند. با این حال، مطالعه آنها محدود به تنها سه مورد از ساختار برای اندازه گیری ریسک مالی درک شده (به عنوان مثال، قیمت بالا در مقایسه با فروشگاه های سنتی، تقلب در فروش و از دست رفتن پول) محدود شد. مطالعات دیگر نشان می دهند که ریسک مالی درک شده را می توان در سایر موارد دیگر نظیر افت تعداد کارت اعتباری فرام و گرادی 1997 ؛ بهاتانگار و همکاران 2000 ؛ لی و همکاران 2001 ؛ فروستی و همکارن 2001 ؛ آکرام 2008 ؛ دهاده 2008 ؛ شاشیکالا و سورش 2011 ) اتهامات پنهانی (حسن و همکاران، 2006؛ اکرم، 2008؛ سورش و ششیکالا، 2011)؛ کاهش تلفات محصول ( فروستی و همکاران 2006 ؛ دهاباده 2008 )، عدم تضمینی پول نقد ( فورستی و همکاران 2006 ) شاشیکالا و سورش 2011) ؛ خرید اشتباه (حسن و همکاران، 2006؛ دباهاده 2008 ) تخفیف های کمتر در مقایسه با فروشگاه های سنتی خرده فروشی؛ و هزینه های بیش از حد برای تحویل کالا( نایی 2004 ) 2004) اندازه گیری نمود. بنابراین، یک مطالعه جامع تر برای ایجاد یک چارچوب برجسته نقش اعتماد به عنوان یک متغیر واسطه در رابطه بین یک خطر مالی درک شده مصرف کننده آنلاین و قصد خرید خود لازم است. این مطالعه می تواند برای بسیاری از کشورهای در حال ظهور ضروری باشد؛ زیرا پتانسیل خرید آنلاین در محیط محلی آنها هنوز به طور کامل تحقق یافته و فرصت های خوبی برای رشد وجود دارد. ادبیات مربوط به ریسک مالی درک شده در بخش بعدی این مقاله مورد بحث قرار می گیرد. پس از آن، فرضیه ها پیشنهاد می شود و به دنبال توضیح روش تحقیق است. در نتيجه، نتايج اين مطالعه تجربي مورد تجزيه و تحليل قرار خواهد گرفت. در نهایت، هر دو تأثیرات نظری و کاربردی ارائه خواهند شد.